منشوری برای نوسازی بافت فرسوده وجود ندارد/ حدود 4 هزار هکتار بافت فرسوده تهران بودجه مناسبی برای احیا ندارد
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا، عبادالله فتح اللهی مدیرعامل سازمان نوسازی شهرداری تهران در نشست خبری اولین جشنواره رسانههای شهری، با بیان اینکه بحث شهر و نوسازی یک بحث تاریخی و آزموده است، افزود: در ایران که سابقه تاریخی ۲ هزار و ۵۰۰ ساله دارد آثار و تجارب ارزشمندی در زمینه نوسازی بافت فرسوده وجود دارد.
وی گفت: شهرها هم مثل همه پدیدهها در مراحل مختلفی شکل میگیرند یعنی متولد میشوند، جوان میشوند و بعد پیر میشوند و بنابراین نیاز همیشگی شهروندان این است که شرایطی در شهر ایجاد شود که جوابگوی نیازهای آینده آنان باشد.
به گفته فتح اللهی نوسازی یعنی فراهم کردن شرایطی که نسلهای آینده بتوانند با آسودگی در آن زندگی کنند. البته گاهی گستردگی معضلات ممیزیها را برای این تعریف ایجاد کرده و شاخصهایی باید برای آن در مراجع قانونی به تصویب برسد.
وی در ادامه افزود: ریز دانگی، نفوذ ناپذیری و عدم استحکام فنی، سه شاخصهای است که در بیش از ۵۰ درصد محلات شهر تهران وجود دارد.
مدیر عامل سازمان نوسازی شهر تهران تاکید کرد: ۳ هزار و ۷۶۸ هکتار بافت فرسوده در تهران وجود دارد که یک و نیم میلیون نفر ساکن دارند.
فتح اللهی گفت: البته شرایط نوسازی بافت فرسوده برای شهرهایی است که شرایط نرمالی دارند اما اگر از اول سازههای شهری ناقص و نارسا باشند از همان روزهای ابتدایی مشکلاتی را ایجاد میکنند که برای کاهش آن باید برنامه ریزیهای بلند مدت کرد.
وی افزود: به علت مهاجرتهای دسته جمعی در ادوار مختلف بخشی از شهر و املاک شهر از حالت استاندارد خارج شده و به بافت فرسوده تبدیل شدهاند.
وی به انواع مختلف بافت فرسوده اشاره کرد و گفت: در شهرهای ما به خصوص پایتخت چند نوع بافت فرسوده وجود دارد که یکی از آنها مانند منطقه ۱۲ تاریخی است. یکی از این مناطق مانند شمیراننو و خاک سفید به علت سازههای ناقص که از ابتدا ایجاد شده بافت فرسوده است. بخش دیگری از بافتهای فرسوده تهران نیز روستایی بوده و با توسعه شهر جزئی از شهر شدهاند. همچنین بخش دیگری از بافت فرسوده حاشیههای شهر تهران بودند که میتوان به منطقه ۱۸ اشاره کرد که اکنون به پایتخت پیوسته و مشکلات زیادی را ایجاد کرده است.
در ادامه این نشست مدیر عامل خبرگزاری ایرنا نیز درباره نوع نگاه رسانهها به بافت فرسوده شهری گفت: آمدن من به این نشست خبری یک پیام دارد و آن هم اطلاع رسانی درباره بافت فرسوده است که از وظایف ذاتی ما به شمار میرود.
محمد خدادی ادامه داد: مشکل اینجاست که سوژه بافت فرسوده تبدیل به خبر نمیشود و اساسا رسانه امروزی بیشتر وظیفه انتقال نظر را به عهده گرفته تا تولید محتوا و خبرنگاران تخصصی که مربوط به شهر میشود را ندارند.
وی تاکید کرد: اکنون خبرنگاری که نقاط کور و حلقههای مفقوده را در بافت فرسوده پیدا کند نداریم. چه کسی میتواند بگوید که بافت فرسوده مخاطرات ندارد یا میتواند منجر به توسعه شود.
وی همچنین یادآور شد: وظیفه حاکمیت این است که از ثروت و تمام ظرفیتش برای ایجاد عدالت اجتماعی استفاده کند، چرا که اکنون در پایتخت کسانی که در مناطق بالای شهر مینشینند از همه امکانات برخوردار بوده اما پایین شهر اینطور نیست.
وی همچنین گفت: متاسفانه در کشور ما رسانه اولین اولویتش مسائل سیاسی است و کمتر به موضوعات اجتماعی پرداخته میشود. رسانه باید موانع را بیابد و ببیند که چطور میتوان آن را رفع کرد و در این روند بهترین کاری که میتوان کرد ارائه راهکار برای انجام طرحها است.
به گفته وی جمع آوری، پردازش اطلاعات و انتخابات اطلاعات و انتقال آن به جامعه باید مهمترین هدف رسانه باشد و رسانهای رسمی کشور در این زمینه وظیفه ذاتی دارند.
مدیرعامل خبرگزاری ایرنا تاکید کرد: رسانهها باید مطالبات مردم را طلب کنند اما در کنار آن آسیبشناسی و واکاوی نیز داشته باشند. همه باید دغدغه بافت فرسوده را داشته باشیم، همانطور که دغدغه آلودگی و ترافیک را داریم.
در ادامه این نشست مدیرعامل سازمان نوسازی شهرداری تهران گفت: ما با یک فقر مضاعف در بافت فرسوده مواجه هستیم و از طرفی مدیریت اجرایی استعدادهای ذاتی که در منطقه وجود دارد نیازمند یاری اصحاب رسانه است.
وی تاکید کرد: هنوز منشوری برای ورود به بافت فرسوده وجود ندارد و این جای تاسف است. همچنین برای احیای این بافت که جمعیتی بالای یک میلیون نفر در آن زندگی میکنند، بودجه مصوبی وجود ندارد.
در ادامه این نشست مهدی منتظر قائم استاد دانشگاه تهران نیز گفت: قبل از اینکه مفهوم خبر را بدانیم، نباید خبرنگار متخصص تربیت کنیم و به جای آنکه به دنبال حرفهای شیک باشیم و تصور کنیم که حل همه این مسائل در واژههای مدرن است سعی کنیم با راهکارهای ساده تغییراتی را ایجاد کنیم.
وی تاکید کرد: در کشور ما نگاه بوروکراسی است و برای احیای بافت فرسوده نمیتوان با این نگاه عمل کرد. بنابراین باید حلقه مفقوده بین دولت و رسانه را یافت.
انتهای پیام/