مبینا نژاد: بله، من کیمیای دوم هستم/ هیچ چیزی جز مدال المپیک راضی‌ام نمی‌کند

از مسابقات جهانی صحبت کن. این روزها همه از تو و مدال جهانی‌ات می‌گویند.
اول از همه بگویم که سطح مسابقات بسیار بالا بود و حریفان قدرتمندی داشتم. می‌دانستم که حریفان من اکثرا قهرمان هستند و رقیبان سرسختی را شکست داده‌اند که به این مرحله رسیده‌اند. با اعتماد به نفس بالا در هر مسابقه به میدان می‌رفتم و از قبل برای خودم تصویرسازی می‌کردم که قرار است چه اتفاقاتی در زمین رخ دهد. در فینال هم به رقیبی از اسپانیا خوردم که خیلی کارم را سخت کرد. پیش خودم می‌گفتم اگر به زمین هم نروم، مدال نقره را گرفته‌ام پس باید فقط به طلا فکر کنم، نه چیز دیگری. خوشبختانه همین‌طور هم شد و اعتماد به نفسم کمک کرد تا قهرمان جهان شوم.
حتماً خبر داری که سایت فدراسیون جهانی به تو لقب ماشین مبارزه را داده؟
بله همان موقع که در کانادا بودیم از این موضوع باخبر شدم. خیلی خوشحال شدم و باورم شد که کار بسیار مهمی انجام دادم.
خیلی‌ها تو را با کیمیا علیزاده مقایسه می‌کنند و می‌گویند تو کیمیای دوم هستی. این مقایسه را قبول داری؟
بله، این موضوع را شنیده‌ام و امیدوارم بعد از کیمیا بتوانم دومین دختر ایرانی باشم که در المپیک مدال گرفته‌ام. کیمیا کار بسیار بزرگی انجام داد و راه را برای دختران ورزشکار ایرانی باز کرد. من همیشه مسابقات کیمیا را دنبال می‌کنم و در مسابقات اخیر مثل او از تکنیک سوردولیو استفاده کرده‌ام. با کیمیا در ارتباط هستم و او همیشه به من انگیزه و انرژی می‌دهد.
تاکنون در چه مسابقاتی شرکت کرده‌ای و چه مدال‌هایی گرفته‌ای؟
مسابقات جهانی تکواندو پنجمین حضور من در مسابقات بین‌المللی بود. من مدال طلای تورنمنت ترکیه، مدال طلای مسابقات آسیایی، مدال طلای تورنمنت کره‌جنوبی و مدال طلای مسابقات جهانی کانادا را در کارنامه‌ام دارم. برای اولین بار بود که امسال در مسابقات جهانی شرکت کردم و خوشبختانه توانستم مدال طلا را از آن خود کنم.
رفتن از رده نونهالان به رده نوجوانان برایت سخت نبود؟
اتفاقاً خیلی سخت بود و فشار زیادی را تحمل کردم چون حریفانم قوی‌تر و باتجربه‌تر بودند. به خودم می‌گفتم درست است که حریفان قدرتمندی دارم و کارم سخت شده اما من از آنها بهترم و توانایی شکست دادن همه را دارم.
از چه سنی تکواندو را شروع کردی و چطور شد که به این رشته علاقه‌مند شدی؟
من از ٤ سالگی تکواندو را شروع کردم. شاید برای خیلی‌ها عجیب باشد که از این سن کم ورزش کرده‌ام اما خانواده‌ام دوست داشتند من ورزش کنم و به همین دلیل به صورت کاملاً اتفاقی در کلاس تکواندو ثبت نام کردم. به تدریج به این رشته علاقه‌مند شدم و دیدم که در آن استعداد هم دارم.
چه کسی مشوق تو برای ادامه تکواندو بود؟
من تنها ورزشکار خانواده‌ام هستم و در خانه ما کسی به صورت حرفه‌ای ورزش نمی‌کند اما اعضای خانواده‌ام وقتی دیدند من به تکواندو علاقه دارم و استعداد لازم برای موفقیت در این رشته را هم دارم، من را تشویق کردند که تکواندو را ادامه دهم.
چطور همزمان با ورزش حرفه‌ای و حضور در اردوی تیم‌ملی به درس خواندن هم می‌رسی؟
سخت است که هم در اردوی تیم‌ملی باشم و به مسابقات بروم و هم درس بخوانم اما سعی می‌کنم با یک برنامه‌ریزی دقیق هر دو را پیش ببرم. فکر می‌کنم هیچ کاری غیرممکن نیست و با تلاش و برنامه‌ریزی می‌توان هم در ورزش موفق بود هم در تحصیل. الان که از مسابقات برگشته‌ام تمرکزم را روی درس خواندن گذاشته‌ام و ساعات زیادی از روز را به خواندن درس‌های عقب افتاده اختصاص می‌دهم.
وقتی مدال طلای جهان را گرفتی در مدرسه از تو استقبال شد؟
بله در مدرسه با شور و شوق زیاد از من استقبال کردند و سورپرایز شدم. خیلی از همکلاسی‌هایم از موفقیت من ذوق کرده بودند و می‌گفتند ما هم دوست داریم مثل تو ورزش کنیم.
فدراسیون تکواندو از رده سنی شما حمایت می‌کند؟
در رده نوجوانان حمایت بهتری از طرف فدراسیون نسبت به رده نونهالان وجود دارد. فکر می‌کنم اگر فدراسیون بیشتر به این رده‌ها حمایت دهد ما نتایج بهتری کسب خواهیم کرد. همین که تیم‌ملی نوجوانان توانست برای اولین بار در جهان قهرمان شود، نشان می‌دهد ما استعداد و پتانسیل بالایی داریم. امیدوارم برای المپیک دو‌سال آینده تدارکات خوبی داشته باشیم تا مدال بگیریم.
هدف بعدی مبینا در تکواندو چیست؟
من به مدال المپیک فکر می‌کنم. هیچ چیزی جز مدال المپیک من را راضی نمی‌کند. الان برای المپیک ٢٠١٨ آماده می‌شوم و بعد از آن هم هدفم رسیدن به المپیک جوانان در‌سال ٢٠٢٠ است که امیدوارم در هر دو مدال بگیرم. من بخش زیادی از موفقیتم را مدیون استادم ندا راستاد و پشتیبانی و حمایت خانواده‌ام هستم.