دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
در گفت‌وگو با آنا

نازنین کریمی: بازیگری در چند پروژه هم‌زمان، هوشمندی می‌خواهد/ حیفم می آید پیشنهادها را رد کنم

​نازنین کریمی را با نقش‌های سینمایی و تلویزیونی مانند «قصه‌های زندگی » و «دختران حوا» می‌شناسند اما او در روزهای اخیر همراه با بازیگرانی مانند حامد رحیمی نصر و شبنم قلی خانی روی صحنه تئاتر به نقش آفرینی مشغول است.
کد خبر : 138762

به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، او که دانش آموخته تئاتر است یکی از بازیگران جدیدترین اثر آرش سنجابی یعنی «پوست انداختن» محسوب می شود که توانسته مخاطبان زیادی را به سالن ارغنون بکشاند. برخی از بازیگران نمایش «پوست انداختن» اعتقاد داشتند یک بازیگر نمی تواند به صورت همزمان در دو یا چند تئاتر حضور داشته باشد و در همگی آنها نیز خوش بدرخشد. با نازنین کریمی در مورد نمایش «پوست انداختن» و حضور در چند تئاتر به صورت همزمان، صحبت کردیم که ماحصل این گفت و گو را در ادامه می خوانید:


* برخی از هم‌بازی‌های شما در تئاتر «پوست انداختن» معتقد بودند که همدلی چندانی در این کار بین بازیگران نبود. آنها می گفتند مگر می شود یک بازیگر یک حس را از یک تئاتر با خود بیاورد و در یک روز در تئاتر دیگری هم روی صحنه رود و نتیجه کار خوب از آب در بیاید؟


تا آنجا که می دانم بسیاری از مخاطبان تئاتر «پوست انداختن» با من گفت و گو کرده اند یا بر اساس لطفی که به ما دارند یا بر اساس واقعیت معتقدند بهترین بازی ها را من و توماج دانش بهزادی ارائه کرده ایم. ما یک کار مشکل همچون نمایش «حکومت نظامی» را پشت سر گذاشته ایم و از مدتی به بعد، کار بعدی هر دوی ما در دو تئاتر جداگانه آغاز می شود. به نظر من به قلب و فیزیک آدم ارتباط ندارد یعنی مثلا اگر من فیزیک قوی تری داشته باشم و براساس آن بتوانم در 10 کار مختلف بازی کنم بلکه بیشتر به هوش و توانمندی تفکیک نقش ها مربوط می شود. آقای آذرنگ که الان بر سر فیلم‌برداری فیلم خانم نیکی کریمی هستند، تا چند روز قبل دو اجرائه «افسون معبد سوخته» را بازی می کردند و در خلال این کارها سر کار دیگری هم هستند، با این توضیح که نقش های کاملا متفاوتی دارند. به نظر من بازیگری هوشمندی می‌خواهد.


* روی کاغذ اگر فقط درگیر یک کار باشید خودتان بیشتر راضی نیستید؟ به عبارت بهتر نازنین کریمی وقتی که یک کار را روی صحنه دارد از خودش بیشتر راضی است یا زمانی که سه کار را باید انجام دهد؟


قطعا تمرکزم در تمرین وقتی درگیری ام کمتر باشد بیشتر خواهد بود اما در اجرا نه. چون وقتی روی صحنه هستم همان انرژی را خواهم گذاشت. حالا ممکن است از طریق نوشیدن قهوه یا تغذیه این انرژی را به دست بیاورم. من برای اجرای «حکومت نظامی» هر شب یک نوشیدنی انرژی‌زا استفاده کردم و به همین دلیل حدود 4 کیلو افزایش وزن داشتم. به نظر من بازیگر وقتی فرصت بیشتری دارد می تواند با تمرکز بیشتری در تمرین‌ها شرکت کند. من الان مجبورم تمرکزم را تقسیم بر سه کنم اما وقتی یک کار داشته باشم کل تمرکزم را در یک جا هزینه می کنم. نقشی که الان در حال آماده کردنش برای یکم آذر هستم، نقشی است که نمی توانم در کنارش نقش دیگری را قبول کنم.


* چرا؟


چون باید هفتاد دقیقه نقش خانمی مست را بازی کنم که مدام فریاد می زند، در بخشی عصبانی است و در جای دیگر گریه می کند. با این توضیح برای بازی کردن چنین نقشی باید تمام تمرکزم را روی همین کار بگذارم و نمی توانم روزم را درگیر کار دیگری هم بکنم. این ترجیح من است، اما گاهی کارهایی به من پیشنهاد می شود که واقعا نمی توانم از کنارشان به سادگی عبور کنم. همین چند روز قبل کاری به من پیشنهاد شد که واقعا جذاب بود.


* جذابیت این کار بیشتر به خاطر «کستینگ» است یا متنش؟


به نظر من، متن زیبای این کار آن را جذاب می کند چون بازیگران زیادی ندارد و یک پسر و یک دختر در آن بازی می کنند. من حتی نمی دانم اگر قرار باشد نقش دختر نمایش را من بازی کنم، چه کسی قرار است پسر را بازی کند. سالنش هم ارغنون است. منتهی من با کمال میل دوست دارم متنش را کار کنم چون قبل از این اجرای همین متن را از سوی آقای شاه محمدی دیده بودم. با تمام این توضیحات قطعا یک بازیگر اگر بتواند زمان مناسب تری برای تمرین و اجرای یک تئاتر اختصاص دهد، بهتر است اما در شرایط کنونی تئاتر در ایران این امکان چندان وجود ندارد چون در وضعیت کنونی به شما به عنوان یک بازیگر ممکن است یک سال دومینووار کار تئاتر پیشنهاد شود. من به شخصه حیفم می آید این پیشنهادها را رد کنم. مگر من چند سال دیگر می توانم بازی کنم؟ به خصوص امروز که تصویر را به طور کلی کنار گذاشته ام و تمام تمرکزم را به تئاتر معطوف کرده ام، بهتر است بتوانم در طول یک سال چند کار خوب اجرا کنم.


با این توضیح که پوست انداختن به نمایشنامه به شیوه کلاسیک پایبند نیست و آرش سنجابی کارگردان و البته نویسنده اش معتقد است می خواسته کار در فضای تجربی جلو برود، کار در این تئاتر به عنوان بازیگر چه سختی ها و راحتی هایی داشت؟


کار بازیگر در چنین تئاترهایی سختی های زیادی دارد. چون اجرای نمایش هم دقیقا همچون اجرای نت موسیقی است و بازیگر خصوصیت های نقش خودش و البته دیگر بازیگران را کنار هم می چیند تا بتواند کاراکتر مشخصی را خلق کند.


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب