از سوی انجمن علمی دانشجویان روانشناسی
«جزیره شاتر» در کارگاه آسیب‌شناسی با گفتمان هنر و سینما واحد اصفهان اکران و نقد شد
کارگاه آسیب‌شناسی با گفتمان هنر و سینما با اکران و نقد روانشناسانه فیلم سینمایی"جزیره شاتر" ساخته سال 2010 (مارتین اسکورسیزی) در تالار پژوهش دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) برگزار شد.
به گزارش خبرنگار آنا، به منظور فراهم‌آوردن زمینه‌های مناسب برای فعالیت‌های علمی گروهی و نیز در راستای یکی از وظایف و ماموریت‌های انجمن‌های علمی دانشجویی، به همت انجمن علمی دانشجویان روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، کارگاه آسیب‌شناسی با گفتمان هنر و سینما با اکران و نقد روانشناسانه فیلم سینمایی«جزیره شاتر» ساخته سال 2010 (مارتین اسکورسیزی) که با اقتباس از کتاب "لایتا کالوگریدیس" ساخته‌شده و حوادث آن در دورانی از تاریخ معاصر آمریکا و در دهه 50 میلادی اتفاق می‌افتد، در تالار پژوهش دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی واحد اصفهان(خوراسگان) برگزار شد.
حسین شیران دبیر انجمن علمی دانشجویان روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) در ایتدای این کارگاه گفت: «هنر به عنوان یک ابزار موثر در درمان بیماری‌های ذهنی کاربرد موثری دارد و ارائه این قبیل فیلم‌ها "هنر درمانی" محسوب می‌شود، زیرا قابلیت آموزش، روشنگری و الهام‌بخشیدن به بیننده را دارد و کسانی که دچار آسیب‌های هیجانی، خشونت، اضطراب، افسردگی، بهره‌کشی خانگی و مشکلات روانی شده‌اند، می‌تواند از خود بیانگری خلاقانه این قبیل فیلم‌ها سود ببرند.»
دبیر انجمن علمی دانشجویان روانشناسی واحد اصفهان(خوراسگان) افزود: «گرچه عوامل دیداری سینما نیازی به ترجمه و تفسیر ندارد ولی اگر در اکران فیلم از تکنیک‌های نقادی توسط استادان متخصص استفاده شود، پاسخگوی همه سوالات بینندگان بوده و تاثیرات روان‌درمانی را به نحو بارزی افزایش خواهد داد.»
در طول اکران این فیلم که با استقبال مناسب دانشجویان مواجه شد، دکتر محمدرضا صمصام شریعت با پخش هر قسمت از فیلم، به نقد و بررسی آن پرداخته و با تحلیل روانشناختی پاسخگوی ابهامات و سوالات دانشجویان بود.
دکتر محمدرضا صمصام شریعت گفت: «این فیلم پر از نمادها، خواب‌ها و سمبل‌های مورد توجه"فروید" است.»
وی افزود: «جزیره شاتر، فیلمی است درباره مردی که همسر روان‌پریش خود را به دلیل خفه‌کردن سه فرزندش با گلوله به قتل می‌رساند و و سپس چون نمی‌تواند با این واقعیت دردناک زندگی کند، واقعیت را به اعماق ذهن ناخودآگاهش فرستاده و بیمار بودنش را انکار می‌کند و در نهایت سازنده فیلم، مخاطب را با این سوال تنها می‌گذارد که آیا بدگمانی و پارانوئید شخصیت اصلی ناشی از قبل همسرش بوده یا سیستم سرکوب‌گر داخل جزیره!؟ »
انتهای پیام/
