سازمان میراث فرهنگی میزبان بافته‌‌های ایلیاتی

به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از روابط عمومی معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری؛ ناصر پرهیزگار سابقه‌ای 35 ساله در این حرفه دارد. در چندین نمایشگاه داخلی و خارجی شرکت کرده و دستی نیز در صادرات و فروش این بافته‌های داری در خارج از کشور دارد.

وی در زمینه معرفی این رشته گفت: گلیم بافی بخش مهمی از میراث فرهنگی و هنر بومی و اقلیمی ما است. شناخت آن برای کسانی که می‌خواهند هویت فرهنگی و پیشینه هنر اقوام ایرانی را بازشناسند، ضروری است.

گلیم به‌عنوان زیرانداز، کالایی است که ارزش مصرفی دارد. اما فراتر از آن به‌عنوان بازتاب تجسمی ذهنیت بافنده دارای ارزش هنری نیز هست . نکته جالب اینکه بافت گلیم فی‌البداهه است. به همین جهت آن را «ذهنی بافت» می نامند.

پرهیزگار در ادامه عنوان کرد: گاه طرح‌ها در گلیم دارای اشکال هندسی و گاه بصورت گل و پرنده و حیوانات است. بعضی اشکال و رنگها دارای معانی نمادی و اعتقادی روستایی و عشایری ایران هستند : شتر، نشانه ثروت، ماهی نشانه خوشبختی، طاووس نشانه آرزوها و آبی آسمانی رنگ ملی ایران باستان ، قرمز رنگ شادی ، سبز رنگ بهار و تولد دوباره و... است.

این استاد دست‌بافته‌های ایلیاتی افزود: فرش و گلیم دستبافت هنری جادویی و چیزی بیش از یک کالای صنعتی است. اثری هنری که با عشق و نیروی خلاقیت بافته می‌شود. از این‌رو هرگز مستهلک نمی‌شود و با گذشت زمان بر قدمت و ارزشش افزوده شده و اصالت بیشتری می‌یابد. بنابراین خرید قالی و گلیم فقط جنبه تزیینی یا هنری ندارد بلکه به‌عنوان پس انداز، جنبه سرمایه‌گذاری نیز دارد. انواع زیرانداز، جلو بخاری، رویه برای بوفه، کاناپه ، تخت و میز، پرده و آویز دیوار از مصارف گلیم است که بنده در این نمایشگاه کوشیده‌ام ضمن نمایش انواع بافته‌های سنتی گلیم، موارد مصرف نوینی از آنها، منطبق با مصارف زندگی شهری ارائه دهم.

بر اساس این گزارش از جمله اصیل‌ترین بافته‌های عشایر ایران که در این نمایشگاه نیز به نمایش گذاشته شده‌اند سفره و نمکدان هستند. اهمیت و اصالت این دست بافته ها در این است که به طریق ذهنی و به انگیزه نیاز و مصرف شخصی بافته می شوند. از سفره برای نگهداری چینه های خمیر و سپس هوا دهی نان های داغ استفاده می‌شود. سفره‌ها اغلب ساده بافت و با رنگ طبیعی پشم شتر یا گوسفند بافته می‌شوند. از نمکدان برای حمل نمک و نگهداری آن استفاده می‌شود. نمکدان بدنه‌ای در ابعاد توپره با گردنی باریک و دهانه‌ای تنگ دارد. نمک در فرهنگ عشایر ماده ای حیانی و نشانه برکت است. اگرچه امروزه در زندگی شهری این دست بافته (سفره و نمکدان) کارکردی چون گذشته ندارد. اما نمادی سنتی، نشانه خیر برکت و پیوند میان گذشته و حال است.

وی ضمن تشکر از معاونت صنایع دستی کشور برای فراهم سازی فرصت نمایشگاه تاکید کرد: امیدوارم با حضور شما هنردوستان گرامی و استفاده از نقطه نظراتتان، گامی در راستای اعتلای این هنر باستانی و ناشناخته برداشته شود.

این نمایشگاه به حمایت دفتر صادرات معاونت صنایع دستی از 15 تا 19 آبان ماه در ساختمان شماره 1 سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از ساعت 9 تا 16 پذیرای علاقه‌مندان است.