حامد نصرآبادیان: سعی کردم از آل پاچینو الگوبرداری نکنم

حامد نصرآبادیان در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا گفت: «نزدیک به دو سال است که دغدغه بازگشت به کارهای باکلام را پیدا کرده‌ام، همین امر باعث شد تا پس از پیشنهاد همکاری در این اجرا نمایشنامه را با دقت مطالعه کنم و در نهایت بازی در آن را بپذیرم.»

وی درباره نقشی که در نمایش «برگشتی در کار نیست» بر عهده دارد، اظهار کرد: «ردی شخصیتی پرلایه است. او لایه‌های زیرینی چون جنگ‌زده، آواره و فراموشی‌گرفته و بی‌خانمان را با خود دارد.»

وی در ادامه در خصوص توجهش به فیلم «بوی خوش زن» که مضمونی نزدیک به نمایش «برگشتی در کار نیست» دارد، بیان کرد: «چندین سال به صورت مستمر فیلم «بوی خوش زن» را تماشا کردم به طوری که پلان به پلان این فیلم را حفظ شدم، اما با این حال در بازی در نمایش «برگشتی در کار نیست» به هیچ عنوان سعی نکردم الگوبرداری از آل پاچینو داشته باشم. در زمان تمرین این نمایش به خود گفتم که قرار نیست کپی شخصیت یا بازی بازیگر فیلم «بوی خوش زن» را ارائه کنم بلکه باید مخاطب نمایش نابینای متفاوتی را در صحنه به تماشا بنشینند.»

نصرآبادیان در سخنانش تاکید کرد: «برای بازی متفاوت در نمایش «برگشتی در کار نیست» بر روی زندگی نابینایان و افرادی که در جنگ شیمیایی شدند تحقیق و بررسی کردم و متوجه شدم برخی رفتارهایی که تاکنون در خصوص نابینایان در فیلم‌ها دیده‌ایم درست نیست، برای مثال این افراد در مکان‌هایی که برایشان آشناست از جمله منزل با عصای سفید و یا با قدم‌های کورمال کورمال حرکت نمی‌کنند و همچنین این افراد برای گرفتن اشیا دست‌هایشان را به موازات هم قرار نمی‌دهند. من در این اجرا سعی کرده‌ام از تمام این موارد دوری کنم. »

وی با اشاره به همکاری مدیر مجتمع نابینایان محبی در تحقیقاتش برای بررسی رفتار نابینایان، عنوان کرد: «من همچنین به واسطه حضور 3 هفته‌ای در کنار افراد نابینا، متوجه شدم که روشندلان در استفاده از خط بریل برخلاف آنچه که در فیلم‌ها می‌بینیم از چپ به راست می‌خوانند. »

بازیگر نمایش «برگشتی در کار نیست» در سخنانش همچنین تصریح کرد: «وسواسی که برای ورود به دنیای این قشر از جامعه و حضور در نمایش با کلام داشتم، پروسه نزدیک شدن به نقش را زمان بر کرد. همواره فکر می‌کردم چون در نقش یک نابینا روی صحنه حاضر می‌شوم باید بازی‌ در شأن یک مدرس و همچنین بازیگر چنین نقشی باشد.»

وی در خصوص طراحی حرکت این نمایش نیز گفت: «در نمایشنامه به این بخش اشاره‌ای نشده است و اجرای حرکات تصمیمی بود که مهدی میامی کارگردان اثر به واسطه حضورم به عنوان مدرس تئاتر فیزیکال به نمایش اضافه کرد. در اجرای حرکات، مهدی میامی پیشنهاد داد که بخشی از زندگی «ردی» (سربازی که در جنگ بینایی و حافظه خود را از دست داده) در مدت دو دقیقه نشان داده شود. این حرکات در حالی اجرا می‌شود که مادر ردی بر روی کاناپه خوابیده است؛ بنابراین اجرای این بخش برای تماشاگر به منزله ذهن مادر «ردی» است که از بخشی از زندگی فرزندش می‌‌بیند و یا روح ردی که فرشته مرگ مادر شده و آمده تا جان وی را بگیرد.»

نصرآبادیان در خصوص طراحی صحنه نمایش که نشانه و المان چندانی از جنگ ندارد تشریح کرد: «با این‌که از نظر من مینی‌مال بودن و طراحی مختصر صحنه یکی از ویژگی‌های کار است اما به دلیل اجرای دو نمایش دیگر در سالن استاد انتظامی نتوانستیم از خیلی از آکساسوار استفاده کنیم. با توجه به مشکلات مالی در تهیه لباس بازیگران از البسه‌ای که نقش‌آفرینان در آرشیو شخصی داشتند بهره بردیم و در طراحی صحنه نیز آنچنان که باید و شاید به این موضوع از نگاه تماشاگر پردازش شود، نپرداختیم اگرچه مهدی میامی معتقد است که جنگ متعلق به هیچ زمان و مکان خاصی نیست.»

وی درباره بازخورد مخاطب در نمایش «برگشتی درکار نیست» افزود: «با قیاس این‌که سالن استاد انتظامی سالن پرمخاطب و پرسروصدایی نیست مخاطب این نمایش تاکنون خوب بوده است. اگرچه برای بهره‌گیری از مخاطب بیشتر بهتر بود سالن دیگری برای اجرا انتخاب شود و یا تبلیغاتی مناسب‌تر انجام می‌شد.»

وی همچنین با اشاره به این‌که میامی اسفند ماه سال جاری نمایش «فرمان» اثر بهرام بیضایی را در تماشاخانه سنگلج روی صحنه می‌برد، درباره همکاری مجدد با مهدی میامی که پس از 24 سال دوری به کارگردانی تئاتر بازگشته است، عنوان کرد: «آشنایی‌ام با میامی به 25 سال پیش باز می‌گردد. در صورتی که برنامه‌ریزی‌هایم در کارهای صحنه‌ای و یا تصویری با اجرای نمایش «فرمان» نوشته بهرام بیضایی که اثر بعدی مهدی میامی است، تداخل نداشته باشد حتما همکاری مجدد خواهیم داشت.»

طبق برنامه‌های حامد نصرآبادیان اجرای نمایش‌ «برگشتی در کار نیست» تا 15 آبان ماه روی صحنه می‌رود و از 17 آبان ماه نمایشگاه عکسی با عنوان «برگشتی در کار نیست» در کافه تماشا برگزار می‌شود که به موضوع ماشین‌های فرسوده می‌پردازد.