نظر کارگردان شهر موش‌ها درباره استعفای جنتی
«فشارها هر روز عرصه را به اکثریت مردم تنگ‌تر می‌کند و هر روز می‌بینیم که یک گروه اقلیتی چگونه سلیقه‌اش را به اکثریت مردم تحمیل می‌کند. انگار نه انگار انتخاباتی برگزار شده و مردم نظر و خواست‌شان را اعلام کرده‌اند و کسانی با رای همین مردم سر کار آمده‌اند تا خواسته‌های آنان را عملی کنند.»
به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا، «مرضیه برومند»، هنرمند تئاتر، سینما و تلویزیون در روزنامه اعتماد درباره رفتن علی جنتی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشت: «واقعیت این است که دلیل این تغییر را نمی‌دانم. آیا از حب علی است یا بغض معاویه؟ اما شخصا حس خوبی نسبت به آقای جنتی داشتم و دارم و او را انسانی آزاداندیش می‌دانم که به هیچ‌وجه دگم و بنیادگرا نیست. فراموش نکنیم ایشان در پست بسیار سختی قرار داشت؛ جایی که نیازمند حمایت کل دولت است و هیچکس از جمله آقای جنتی به تنهایی نمی‌تواند دشواری‌های این وزارتخانه را تاب بیاورد. به هر حال هر وزیری یک بالادستی هم دارد که باید از او حمایت کند. در حال حاضر مساله این است که هیچ‌یک از ما دلیل تغییرات وزارت ارشاد را نمی‌دانیم و بنابراین در جریانی کور نظر می‌دهیم و قضاوت‌مان می‌تواند نادرست باشد.
ما نمی‌دانیم آقای جنتی به چه دلیل وادار به استعفا شده یا این که خودش کناره‌گیری کرده است. از سوی دیگر مساله فقط این نیست که وزیر بتواند فشارها را تاب آورد بلکه دولت هم باید بر قول و قرارهایش پافشاری و قدرتمندانه عمل کند. اما دیدیم در ماجراهای اخیری که برای وزارت ارشاد پیش آمد، صدا از کسی درنیامد. در این وضعیت آقای جنتی چه باید بکند؟ یک وزارتخانه سخت و فقیر و مشکل‌دار را به او سپرده‌اند. او به تنهایی چه می‌تواند بکند؟ با این میزان از اطلاعاتی که داریم، من بیشتر ایراد را در آقای روحانی می‌بینم که وقتی آقای جنتی را در یک وزارتخانه سخت و بی‌پول می‌گذارد، باید هم از او حمایت کند. کسانی که خودشان تجربه دارند. می‌دانند حتی بهترین ایده‌ها هم بدون پول و حمایت امکان اجرا نخواهند داشت.
در این شرایط آدم حس می‌کند تمام سخنان در هنگام انتخابات شعارهای توخالی بوده است. در حالی که دولت آقای روحانی وامدار اصلاح‌طلبان، هنرمندان و به ویژه جوانان است اما معلوم نیست در وزارت ورزش و جوانان چه اتفاقاتی افتاده که جوانان این اندازه از آن دلگیر بوده‌اند.
به هر حال تقریبا اطمینان دارم همه این تغییرات جریانات سیاسی است و این اتفاقات فقط برای فشار آوردن به دولت آقای روحانی می‌افتد. نزدیک انتخابات مشکلات خارجی بر سر راه برجام علم شده است. همچنان که در داخل هم گروه‌های مخالف دولت به مخالفان خارجی پاس گل می‌دهند و زمینه را برای مشکل‌سازی فراهم می‌کنند. بنابراین دولت آقای روحانی با مشکلات پیچیده‌ای در داخل و خارج از کشور سر و کار دارد. اما در این شرایط اگر آقای روحانی از آقای جنتی دلگیر باشد، آقای جنتی هم حق دارد متقابلا از رییس‌جمهوری ناراحت باشد چون فکر می‌کند رییس‌جمهوری برای حمایت از وزیرش چه کرده است؟
همان‌طور که گفتم دلیل استعفای آقای جنتی را نمی‌دانیم و در این شرایط فکر می‌کنم شاید آقای روحانی معتقد است آقای جنتی در برابر گروه‌های تندرو که در تمام زمینه‌ها علیه دولت عمل می‌کنند، ایستادگی لازم را نداشته است. مثلا در مورد ماجرایی مانند اجرای تئاتر خیابانی عاشورایی در شهر قم، بهانه کاملا مشهود است زیرا تمام دسته‌ها و گروه‌های عزاداری از دیرباز از آلات موسیقی استفاده کرده‌اند. این فشارها هر روز عرصه را به اکثریت مردم تنگ‌تر می‌کند و هر روز می‌بینیم که یک گروه اقلیتی چگونه سلیقه‌اش را به اکثریت مردم تحمیل می‌کند. انگار نه انگار انتخاباتی برگزار شده و مردم نظر و خواست‌شان را اعلام کرده‌اند و کسانی با رای همین مردم سر کار آمده‌اند تا خواسته‌های آنان را عملی کنند.
متاسفانه در شرایط فعلی برخی خود را مدعی‌العموم می‌دانند غافل از این که با همین کارهای‌شان باعث می‌شوند جوانان دین‌گریز شوند و این بالاترین خطر است که جوانان کشوری به هیچ چیزی اعتقاد نداشته باشند، چون هر کس باید اعتقادات و حریم و حیایی داشته باشد.
چگونه است وقتی مداحی می‌گوید امام حسین(ع) فحش می‌داده، همین آقایان هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند؟ اما همین که کنسرتی برگزار شود، فریادشان به هوا می‌رود؟ پس باز هم مشخص می‌شود که مساله سیاسی است.»
انتهای پیام/
