شیب رشد هزینه خانوار شهری کم شد

به گزارش گروه اقتصادی آنا به نقل از مرکز آمار ایران، رشد هزینه خانوار شهری از 23.8 درصد در سال‌های 1390 تا 1391 به 7.4 درصد در دوره 1393 تا 1394 کاهش یافت. در این مدت هزینه‌های خوراکی از 36.1 به 7.4 درصد و هزینه‌های غیرخوراکی از 19.8 به 13.1درصد رسید.

این گزارش نشان می دهد رشد هزینه های یک خانوار روستایی از 28.8 درصد در سال های 1390 تا 1391 به 6.1 درصد در دوره 1393 تا 1394 کاهش یافت.

رشد هزینه‌های خوراکی مناطق روستایی در مدت یاد شده از 39 (در سال های 1390 تا 1391) به 1.3درصد (در دوره 1393 تا 1394) و هزینه‌های غیرخوراکی این مناطق از 22.3 به 9.5درصد رسید.

در این دوره مهمترین هزینه‌های خوراکی یک خانوار شهری به ترتیب نان و غلات (22 درصد)، گوشت (21درصد)، میوه و سبزی (18 درصد)، شیر و فرآورده‌های آن (11 درصد)، نوشابه و غذاهای آماده (هشت درصد)، قند و شکر و شیرینی و چای (هفت درصد)، خشکبار و حبوبات (6 درصد)، روغن و چربی (چهار درصد) و ادویه و چاشنی(سه درصد) بود.

همچنین مهمترین هزینه‌های غیرخوراکی خانوار شهری را مسکن (44درصد)، حمل و نقل و ارتباطات (15درصد)، بهداشت و درمان (14درصد)، کالا و خدمات متفرقه(12درصد)، پوشاک و کفش (6درصد)، لوازم و اثاث خانوار (پنج درصد) و تفریحات (چهار درصد) تشکیل می‌داد.

مهمترین هزینه‌های خوراکی یک خانوار روستایی به ترتیب نان و غلات (26درصد)، گوشت(20درصد)، میوه و سبزی (15درصد)، شیر و فرآورده‌های آن (11 درصد)، نوشابه و غذاهای آماده (هفت درصد)، قند و شکر، شیرینی و چای (هفت درصد)، خشکبار و حبوبات (6درصد)، روغن و چربی (پنج درصد) و ادویه و چاشنی (سه درصد) بود.

همچنین مهمترین هزینه‌های غیرخوراکی خانوار روستایی را مسکن (30درصد)، حمل و نقل و ارتباطات (19 درصد)، بهداشت و درمان (16درصد)، کالا و خدمات متفرقه (14درصد)، پوشاک و کفش (9درصد)، لوازم اثاث خانوار (9درصد) و تفریحات (سه درصد) دربرمی‌گرفت.

همانگونه که این ارقام نشان می‌دهد، رشد هزینه‌های خانوار کاهش یافته که این کاهش تاییدی بر کاهش نرخ تورم است.

همچنین رشد درآمد در سال 1394 برابر با 15.6درصد در خانوارهای شهری و 15.8 درصد در خانوارهای روستایی بود. با این همه، رشد هزینه‌ها در خانوارهای شهری به 11.7 درصد و در خانوارهای روستایی به 6.1درصد رسید؛ به عبارت دیگر، رشد درآمدها بیشتر از هزینه‌های خانوار است.