سرنوشت ایران 95 در دستان اصلاح طلبان؟

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا، در یادداشت علیرضا خامسیان آمده است: سال 94 در حالی با خبر خوش هسته‌ای و توفیق نسبی جمهوری اسلامی ایران در کارزار مذاکرات با گروه 1+5 آغاز شد که پایان سال جاری یکی از مهمترین انتخابات های جمهوری اسلامی برگزار می‌شود. اهمیت این دوره از انتخابات مجلس تا حدی است که بعد از پایان رقابت های انتخاباتی سال 92 همه چشم ها به بهارستان دوخته شد چه آنکه مشخص بود ترکیب مجلس فعلی ترکیبی نیست که دولت حسن روحانی را تحمل کند و اگر قدرتی فراتر از نمایندگی مجلس در اختیار برخی نمایندگان بود بی‌شک بدنبال ساقط کردن دولت تدبیر و امید بودند.

در خصوص انتخابات پیش رو چند گزاره قابل طرح است:

1- ماراتن انتخاباتی اصلاح طلبان و اصولگرایان بی شک در یک رقابت عادلانه برگزار نمی‌شود. تشبیه مسابقه دو میان این دو جریان سیاسی برای انتخابات مجلس تشبیهی بلا وجه نیست با این تفاوت که اصلاح طلبان در مسابقه "دو با مانع" شرکت می کنند و اصولگرایان در مسابقه دو بدون مانع. بخشی از این موانع از سوی جریانی مدیریت می شود که نقش مستقیمی در انتخابات ندارند ولی اهرم های قدرت در دستان آنهاست.

موانع دیگر از سوی نهاد نظارتی انتخابات برای اصلاح طلبان ایجاد می شود که مسبوق به سابقه بوده است و در برخی انتخابات‌های گذشته اگر مسئولان ارشد نظام در مساله رد صلاحیت‌ها ورود پیدا نمی‌کردند چه بسا رقابت درون جریانی میان اصولگرایان شکل می‌گرفت که در برخی مواقع بدین شکل هم انجام شد. به همین خاطر اصلاح طلبان مطمئنا کار سختی پیش رو دارند ولی تجربه موفق انتخابات ریاست جمهوری 92 می تواند کمک حال تحول خواهان باشد.

2- جریان اصولگرا به شدت از تشتت و چند دستگی رنج می‌برد. بعد از درگذشت زعمای این جریان همچون آیت الله مهدوی کنی و مرحوم عسگراولادی عملا اصولگرایان نتوانستند محوریتی برای اجماع برای خود در نظر بگیرند. تلاش جامعتین و ورود محمد تقی مصباح یزدی برای محوریت این جریان هم تاکنون با توفیق همراه نبوده است. تشکل های ریشه دار اصولگرایان هم مانند موتلفه اسلامی به مانند گذشته وزن قابل توجهی در این جریان ندارند و احتمال حاکمیت افراطیون در جریان اصولگرا بیشتر احساس می‌شود.

3- تلاش اصولگرایان این است که در یک میدان غیر رقابتی مجلس آینده را فتح کنند و از این حیث امید زیادی به برخورد شورای نگهبان با اصلاح طلبان دارند و امیدوارند اکثریت اصلاح‌طلبان رد صلاحیت شوند. از این رو و با توجه به عملکرد گذشته این نهاد نباید آنچنان امیدوار بود که اصلاح طلبان شاخص در تهران و شهرستان ها تایید صلاحیت شوند مگر آنکه شورای نگهبان توصیه های مسئولان ارشد نظام را برای ایجاد یک انتخابات رقابتی مورد توجه قرار دهند.

4- اصلاح‌طلبان در گذشته از تصمیمات دقیقه نودی آسیب فراوان دیده اند و در برخی انتخابات‌ها بدون برنامه ریزی مدون وارد عرصه شدند که توفیقی هم کسب نکردند که نمونه آن انتخابات مجلس گذشته بود که حتی چگونگی رای دادن رئیس دولت اصلاحات مورد بحث و مجادله بود. از این رو داشتن برنامه مدون برای چگونگی ورود به عرصه انتخابات می‌تواند برگ برنده اصلاح طلبان باشد. آنگونه که نگارنده از جریانات مختلف اصلاح طلبان اطلاع دارد اکثریت آنها از یکسال گذشته برنامه‌های مدونی برای انتخابات مجلس تدوین کرده اند و در این بین جریان آقای دکتر عارف را می توان یکی از موفق‌ترین گروه هایی دانست که تاکنون بصورت هدفمند برنامه های قابل اعتنایی برای انتخابات مجلس در نظر گرفته‌اند. این در حالی است که آقای عارف تشکیلات حزبی در اختیار ندارد ولی پایگاه اجتماعی ایشان در بین نخبگان و توده مردم این چهره را به یک جریان سیاسی قابل توجه در داخل جبهه اصلاح طلبان تبدیل کرده است که با همگرایی و هماهنگی که تاکنون با شخصیت‌های موجه اصلاح طلبان همچون آقای خاتمی داشته می‌تواند امیدواری اصلاح طلبان برای تغییر ترکیب مجلس آینده را بیشتر کند.

5- دولت آقای روحانی اگر بخواهد به مانند اسلاف خود 8 ساله باشد باید با اصلاح طلبان همگرایی بیشتری داشته باشد اگرچه توقع نیست دولت تدبیر و امید دولت اصلاح طلبان باشد ولی رای آوردی آقای روحانی بواسطه تلاش هایی موثر اصلاح طلبان بود وگرنه تشکیلاتی که آقای روحانی به آن وابسته است یعنی جامعه روحانیت مبارز در انتخابات 92 از ایشان حمایت رسمی نکرد و این اصلاح طلبان بودند که با از خود گذشتگی تلاش کردند آقای روحانی رئیس جمهور شود و حداقل انتظار این است در برگزاری انتخابات ریاست جمهوری بگونه ای عمل شود که اصلاح طلبان از این حیث دغدغه‌ای به مانند گذشته نداشته باشند. برخی اظهار نظرهای مسئولان وزارت کشور دغدغه‌هایی برای اصلاح طلبان ایجاد کرده است که به نظر می رسد رئیس‌جمهور باید چاره ای در این خصوص بیاندیشد. اگر ترکیب مجلس آینده به هر دلیل به مانند ترکیب مجلس فعلی باشد دولت آقای روحانی نباید آنچنان امیدوار به ماندن 8 ساله در پاستور باشد.

6- شرایط کشور و مسائلی که در منطقه می گذرد ایجاب می کند تعقل گرایان و کسانی که دغدغه منافع ملی دارند نه دغدغه گروهی و باندی مدیریت‌های کلان کشور چه از حیث مدیریت اجرایی و چه از نظر قانونگذاری که نماد آن در مجلس است در اختیار داشته باشند به همین دلیل بعد از برگزاری انتخابات مجلس در اسفند سال جاری می توان امیدوار بود که آیا سرنوشت ایران 95 در دستان اصلاح طلبان خواهد بود یا خیر؟