روز زن با زنان فعال در یک کارگاه صنایع دستی + تصاویر
به مناسبت فرا رسیدن تولد حضرت فاطمه(س) اصحاب رسانه از کارگاه‌های زنان فعال در حوزه صنایع دستی دیدن کردند.
به گزارش خبرنگار آنا، مینا جوان که با تولید کیف و کفش‌های چرمی تاکنون چند محصولش مهر اصالت یونسکو و مهر ملی اخذ کرده است، در این بازدید آغاز فعالیت و نوع ارائه محصولاتش را تشریح کرد.
وی از سال 1381 به همراه خواهرش کار تولید کیف و کفش چرمی را که به صورت تجربی آموخته بود، آغاز کرده است. او در سخنانش به این نکته اشاره کرد که در آغاز با کارت صنعتگری فعالیت کرده و با بازگشایی کارگاه از 4 سال گذشته با ستاد توانمندسازی امور بانوان شهرداری همکاری کرده است. در این همکاری زنان سرپرست خانوار پس از آموزش، مشغول تولید کیف و کفش در کارگاه یا منازل می‌شوند.
به گفته وی تولیدات این کارگاه به مجموعه‌ای از کیف و کفش‌های ایرانی که با چرم طبیعی تولید می‌شوند، اختصاص دارد که بخشی از کار به صورت دستی و بخشی دیگر که شامل برش و دوخت چرم می‌شود با چرخ‌ها و وسایل صنعتی انجام می‌شود.
وی می‌گوید: «برای تزیین بیشتر این تولیدات از داغی طرح‌های بته‌جقه بر روی چرم و چوب استفاده می‌کنم. ما در این کارگاه سعی داریم تا در کیف‌ها از المان‌های ایرانی و از نقوش سنتی ایرانی استفاده کنیم و در کفش‌های تلاش می‌کنیم تا از پاپوش‌های سنتی ایرانی بهره ببریم.»
جوان تاکید کرد: «چند سال است که با آثار معرفی شده به سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی یک از کفش، کیف و دفترچه مهر اصالت یونسکو را دریافت کرده‌اند و چند اثر مهر اصالت ملی دارند.»
وی درباره نحوه فعالیتش اظهار کرد: «ما با حضور در نمایشگاه‌های سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی آثار را معرفی کرده‌ایم. میزان تولید در ایام یکسان نیست ولی معمولا در اواخر سال تولیدات به هفته‌ای 150 تا 200 کیف می‌رسد.»
او عنوان کرد: «به صورت معمول حدود 8 کارمند در این کارگاه مشغول به کار هستند ضمن این‌که برخی از کارها توسط زنان سرپرست خانوار در منازل انجام می‌شود.»
این هنرمند صنایع دستی در خصوص نحوه ارائه محصولات این کارگاه تشریح کرد: «از سال 1381 که شروع به کار کردیم کم‌کم با بازار فروش آشنا شدیم و در آغاز خودمان سعی در پیداکردن بازار فروش داشتیم ولی در سال‌های اخیر با آشنایی با ارگان‌های مختلف، این متقاضیان هستند که به دنبال تولیدات ما می‌آیند. محصولات ما در شهرکتاب‌ها و فروشگاه‌های صنایع دستی در سطح کشورعرضه می‌شود.»
وی درباره اجتناب از تکرار طرح‌هایش گفت: «ما الان حدود 1 سال است که از طرح چهل‌تیکه استفاده می‌کنیم که چرم‌ها با دوخت کنار هم قرار نمی‌گیرند بلکه با استفاده از یکسری رزین ساخته می‌شود که لاین می‌شود، طرح‌های این کیف‌ها که با چرم‌های دورریز تولید می‌شوند، هریک با دیگری متفاوت است.»
جوان همچنین ادامه داد: «برای تکرار نشدن و جلوگیری از کپی برداری به میزان خاصی تولید می‌شود و سپس کار روی طرحی دیگر را آغاز می‌کنیم. در حال حاضر روی یراق‌آلاتی که المان‌های سنتی دارند کار می‌کنیم.»
در خصوص فعالیت این کارگاه و نوع فعالیت در بازار رقابتی امروز اظهار کرد: «وقتی هزینه‌های کار بالا است و بیشتر کار به صورت دستی انجام می‌شود، برای رقابت در بازار قیمت تولیدات را با سود کم در نظر گرفته‌ایم. قیمت آثار به نسبت کالاهای دست‌دوز بسیار پایین است.سود کم است ولی معتقدم یک کار روندی دارد تا کارگاه شناخته شود و به عنوان یک برند شناخته شود که البته باید این نکته را نیز در نظر داشت که برندسازی زمان‌بر است. من امروز سرمایه‌گذاری می‌کنم تا در آینده بازگشت مالی داشته باشد.»
وی گفت: «توزیع محصولات به گونه‌ای نیست که ما بازاریاب داشته باشیم بلکه کار با شهر کتاب‌های مختلف آغاز شد که ما را زنجیره‌وار به یکدیگر معرفی کردند و این امر باعث گسترش بازار ارائه محصول شد.»
این هنرمند درباره صادرات محصولاتش بیان کرد: «کفش‌های بسیار سنتی است در دوره‌ای که ایران تحریم نبود، کفش‌ها که شناسنامه دارند با پک خاصی به کشورهای کانادا، امریکا و انگلیس صادر می‌کردیم. نوع ارائه کفش‌ها کهمهر اصالت داشت دلار بود و زمانی‌که قیمت دلار تغییر پیدا کرد به ما گفته شد که باید قرارداد به تومان نوشته شود- شرکت صادرکننده داخلی بود- و این امر باعث شد تا قراردادها لغو شود.»
جوان درباره ورود محصولات کارگاه در بازار داخلی تصریح کرد: «کار تولید کفش سفارشی است و اصولاً مشتری خاص دارد چون مردم می‌گویند کفه‌های آنها تخت است، یا خیلی باز است.»
او درابره مشکلاتی که در این حوزه با آن روبه‌رو است گفت: «در تهیه مواد اولیه در حال حاضر مشکلات زیادی داریم چون چرم بسیار گران شده است، با این حال نمی توان قیمت کیف‌ها را چندان با قیمتی متفاوت و بالا ارائه کرد ضمن این‌که باید تولیدات را به همان میزان نگه داشت. از زمانی که تحریم‌ها آغاز شد خیلی از رنگ‌ها و مواد دباغی که از کشورهای خارجی می آمد، وارد نمی‌شود و ما بسیاری از رنگ‌ها را نداریم. داغی که روی کار می‌خورد بسته به رزینی که روی چسب می خورد مهم است و رنگ داغی را تغییر می‌دهد.»
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
