سالار عقیلی : آوازهای استادان بنان و شجریان را تقلید می‌کردم

به گزارش گروه رسانه های دیگر و به نقل از موسیقی ایرانیان، سالار عقیلی خواننده بنام موسیقی ایران که از ۸ سالگی پا به عرصه موسیقی گذاشت، توانست طی سالها آموزش زیر نظر اساتید برجسته به رنگ صدایی و شیوه خاص آوازی خود برسد به طوری که در طول سالها فعالیت در عرصه خوانندگی، آثار ماندگار بسیاری خلق کرده که اغلب برای مردم به آثار نوستالژیک ملی – میهنی بدل شده‌اند. او که بعد از دو سال، ۵ شهریورماه در برج میلاد به روی صحنه می رود، قصد دارد قطعات جدیدی را در کنار آثار خاطره انگیزش برای مخاطبانش اجرا کند.

این خواننده موسیقی ایرانی که چندی پیش تندیس بهترین خواننده تیتراژ تلویزیونی برای موسیقی سریال «معمای شاه» را دریافت کرد، درباره تازه‌ترین کنسرتش در تهران و نیز مباحث دیگری چون تیتراژهای تلویزیون و تقلید در آواز صحبت کرده است که در ادامه می‌آید.

*با توجه به اینکه بعد از گذشت دو سال در تهران به روی صحنه می روید، چه آثاری را برای اجرا انتخاب کردید؟

این کنسرت در دو بخش اجرا خواهد شد. به طوری که در بخش اول کارهای ملی –میهنی و تعدادی تیتراژهای سریالهای تلویزیونی را که مردم دوست دارند و به نوعی با آنها خاطره دارند را در کنار برخی کارهای خودم اجرا خواهم کرد.
در بخش دوم نیز قطعاتی از ساخته‌های سعید فرجپوری را در آواز بیات اصفهان و آواز افشاری برای اولین بار اجرا خواهیم کرد که البته بعد از کنسرت قرار است قطعات این بخش را ضبط کنیم و در آینده‌ای نزدیک به دست مردم عزیز ایران برسانیم.

*شما سابقه همکاری با آقای فرج پوری را در گذشته داشتید با توجه به اینکه فرمودید آثار جدید ایشان را اجرا می کنید، چه قدر این قطعات فضای متفاوتی با کارهای قبلی دارند؟

من با فرج پوری در قالب گروه دستان هم در جایگاه نوازنده کمانچه و هم آهنگساز گروه همکاری داشتیم اولین کارم با گروه دستان که به آهنگسازی فرج پوری بود، عنوان «دریای بی پایان» داشت که خیلی مورد توجه مردم عزیز قرار گرفت. دومین کار نیز «میخانه خاموش» بود که این همکاری نیز به صورت آلبوم منتشر شد، این کنسرت و اجرای قطعات ایشان سومین همکاری مشترک ما محسوب می شود که احتمالا به اسم «گریه پنهان» در قالب آلبوم منتشر خواهد شد.

این کار یک مقدار متفاوت تر از گذشته است یعنی نو گرایانه تر نسبت به کارهای قبلی به آنها فکر شده و آهنگسازی صورت گرفته که بالطبع نیز آوازهایش هم متفاوت تر است که به نظرم مردم خیلی ارتباط خوبی با این آثار برقرار خواهند کرد.

* این روزها بیشتر آهنگسازان و خوانندگان به سمت خلق آثاری به شیوه نو روی آورده اند و به نوعی موسیقی هایی متناسب با روز جامعه می سازند، نظر شما درباره آواز به شیوه نوگرایانه چیست؟

اگر موسیقی را یک ساختمان فرض کنیم باید این موضوع را در نظر بگیریم که ساختمان موسیقی همیشه یکی است و تغییری نمی کند، شاید نمای آن عوض شده ولی چهارچوب و شالوده همان است. اگر شما به معماری قدیم که متعلق به چند سال پیش است نگاه کنید متوجه می شوید که امروزه معماری ها هم تغییر کرده در واقع همه چیز تغییر یافته نوع لباس پوشیدن مردم، ماشین ها و …

در حال حاضر جامعه به سمت نوگرایی در حرکت است و این جامعه است که ما را به حرکت وا می‌دارد و به جلو سوق می‌دهد، براین اساس هنرمندان نیز ناگزیرند با آن فضا خودشان را وفق دهند و حرکت کنند.

اما باید این مسئله را نیز در نظر گرفت که نوآواری آری اما چگونه؟ این خیلی مهم است که چگونه نوآوری باشد. هیچ گاه نباید از آن اصول و چهارچوب اصلی موسیقایی که وجود دارد و از آن اصالت‌ها نباید خارج شد. من معتقدم که باید همزمان با زمان حرکت کرد.

به دنبال این نوگرایی ما نیز در کنسرت روز جمعه کارهایی در همین فضا اجرا می‌کنیم به طوری که همان چهارچوب و فضای اصلی آواز افشاری و بیات اصفهان محسوس است اما با یک تفکر نوگرایانه تلفیق شده که مردم هم دوست دارند.

*شما اردیبشهت ماه قطعه ای را با عنوان «قافله سالار عشق» در یادبود استاد محمدرضا لطفی همزمان با سالروز درگذشت ایشان منتشر کردید این کار نیز در راستای حفظ اصالتها و در نظر گرفتن چهارچوب های موسیقی در شرایط کنونی بوده؟

احترام به گذشتگان و پیشکسوتان موسیقی و هنر وظیفه همه ما هست و باید کاری کنیم که آنها فراموش نشوند چون میراث فرهنگی و آثار تاریخی ما هستند.

ما بخشی را در معماری داریم به اسم مرمت آثار تاریخی اگر اینها را مرمت نکنند و بها داده نشود از بین می‌روند و فراموش می‌شوند و دیگر فرزند، نوه من و نسل‌های آینده با این فضاها آشنا نمی‌شوند و به دست فراموشی سپرده می‌شوند در موسیقی نیز همین طور است.

در همین راستا و برای حفظ این میراث های گرانبها در عرصه موسیقی، من و همسرم سالهای گذشته آلبوم «مایه ناز» را به یاد اساتید قدیمی موسیقی ایران همچون استاد بنان، مرتضی خان محجوبی، نصرالله زرین پنجه و منوچهر هماین پور بازسازی و منتشر کردیم که هم‌اکنون نیز قصد داریم مجموعه دوم «مایه ناز» را که به آثاری از گذشتگان می‌پردازد که تا به حال بخشی از این آثار شنیده نشده‌اند را بازسازی و در اختیار مخاطبان قرار دهیم.

ما به واسطه این کار ، آثاری که تاکنون شنیده نشده را به مردم معرفی می‌کنیم که خوشبختانه مورد استقبال مردم قرار گرفته به طوری که در همه کنسرتها درخواست اجرای آن را دارند.

*تقلید در آواز یکی از موضوعاتی که این روزها بسیار مورد توجه اساتید است به طوری که برخی از اساتید معتقدند که آواز ایرانی دچار تکرار و تقلید شده و از یک نسلی به بعد خیلی این تقلید ادامه دار شده، شما در جایگاه یک خواننده که شاگردان بسیاری از نیز پرورش می دهید فکر می کنید چه اقداماتی باید انجام داد که این شبیه خوانی بین خوانندگان نسل بعد از بین برود و هر کس سبک آوازی خودش را داشته باشد؟

شاگرد باید در وهله اول مقلد باشد یعنی باید تقلید کند. این شاگر حتی ممکن است از نوع لباس پوشیدن، موی سر، رفتار و حرکات استادش رو هم تقلید کند. بنابراین میل به تقلید در وهله اول در تمام شاگردان همه رشته های موسیقی و سایر هنرها دیده می شود به طوری که خود نقاشی یک تقلید است یعنی وقتی یک منظره را می کشید دارید تقلید می کنید و روی بوم عینا همان را می کشید و البته بعدا می توانید خودتان خلق کنید.

به نظرمن وقتی شاگرد در وهله اول مقلد بود می تواند با ادامه دادن و تمرین می تواند برای خودش یک سبک و سیاقی ارائه دهد. و من خودم در اوایل خیلی در آوازم تقلید می‌کردم به طوری که آوازهای استاد بنان و استاد شجریان را دوست داشتم تقلید کنم ولی الان دیگر صدای خودم را پیدا کردم به طوری که امروزه هر جا صدای سالار عقیلی را از رادیو و تلویزیون بشنونید می دانید من هستم که می‌خوانم.

به طور کلی می توانم بگویم الان بعد از این همه سال تقلید سبک خودم را پیدا کردم و دارم آن را جلو می‌برم. هر چند که من همچنان دارم شاگردی و تلمظ می‌کنم و راه بسیاری را در پیش داریم که به آن درجه نهایی برسم.

*شما برنده تندیس شازدهمین جشن حافظ برای تیتراژ سریال «معمای شاه» شدید، در فضایی که طی سالهای اخیر صدا و سیما در تیتراژهای تلویزینی از موسیقی های غیر ایرانی و بیشتر پاپ استفاده کرده و این در حالی است که این رسانه باید مروج موسیقی اصیل باشد ؟

به نظر من صداوسیما این کار را نمی کند بلکه تهیه کننده و کارگردان هستند که تصمیم می‌گیرند چه نوع موسیقی روی سریال‌شان داشته باشند و هر چه که این دو به صدا و سیما بدهند آنها هم پخش می‌کنند. من قصد دفاع ندارم ولی اصلا این موضوع ربطی به صدا و سیما ندارد و در واقع ارتباط مستقیم به کارگردان و تهیه کننده دارد. اگر این دو نفر اهل موسیقی اصیل باشد از این نوع استفاده می‌کند و اگر هم اهل موسیقی پاپ باشد این ژانر را برای سریالشان انتخاب می‌کنند.

متاسفانه یا خوشبختانه الان ۸۰ درصد جامعه به سمت موسیقی پاپ رفته و موسیقی اصیل دارد فراموش می‌شود، به همین دلیل در ۸۰ درصد سریالها نیز از موسیقی پاپ استفاده می‌کنند و این است که سمت و سوی سلیقه مردم به آن سمت رفته و دست ما هم نیست و نمی‌توانیم آن را عوض کنیم.

من تندیس جشن حافظ را برای موسیقی سریال معمای شاه گرفتم که کار بسیار زیبایی از بابک زرین با شعر بسیار زیبایی از افشین یداللهی است که من افتخار این را داشتم که اجرایش کنم و مردم عزیز به آن رای دادند و انتخابش کردند درواقع من این جایزه را از دستان همین مردم گرفتم به همین خاطر برایم خیلی باارزش است.

*مدتی است که کنسرت‌های آنلاین در کشورمان برگزار می‌شود و شما نیز کنسرتی را به همین شیوه برگزار کردید. به نظرتان این کنسرتها چه قدر می‌تواند باعث ترویج فرهنگ موسیقایی و ترویج کنسرت دیدن در بین اقشار جامعه شود و در مقابل چه قدر می‌تواند باعث این شود که مردم از اجراهای زنده در سالن ها استقبال نکنند؟

وقتی شما یک سی دی از یک هنرمند را می خرید و در منزلتان می بینید آیا دیگر کنسرت آن خواننده و یا آهنگساز نمی روید با دیدن آن سی دی؟

به نظر من این خودش یک تشویق است و ترغیب می‌کند که آن شنونده به دنبال آن هنرمند برود و کارهای دیگرش را هم دنبال کند ولی به نظر این شیوه برای هر هنرمندی باید یکی دوبار اتفاق بیفتد. من چندی پیش یک اجرا داشتم و در آینده نیز یک برنامه دیگر با شرکت «حام» دارم که در آن کنسرت قصد ارائه کارهای جدید تری را دارم.

از طرفی این شیوه کمکی است به قشری از جامعه که از نظر مالی در مضیغه هستند و نمی توانند پول کنسرتهای ۱۵۰ هزار تومانی پرداخت کنند به نظرم خیلی خوب هست چرا که آنها هم می توانند همان کنسرت را با مبلغ خیلی خیلی کمتر ببینند که از این جهت برای مردم عزیزمان خوب است.

به هر حال کنسرت آنلاین یک سیستم خیلی جالبی است که شرکت حام انجام می‌دهد و موفق هم بوده تا به امروز.