عضو شورای فنی کشتی فرنگی در گفت‌و‌گو با آنا؛
«ریو» پایان منم‌منم کردن‌ها و عرض‌اندام برخی افراد بود/ اشک‌های محمدبنا نتیجه خودمحوری‌های او بود/ انتقاد نکردیم چون می‌ترسیدیم سرمربی تیم قهر کند
عضو شورای فنی کشتی فرنگی گفت: اشک‌های محمدبنا بعد از المپیک ریو نتیجه خودمحوری های او بود. او به دلیل ضعف شاگردانش گریه کرد اما نباید یادمان برود کشتی گیران جوان و خوبی که به دلیل بی‌تجربگی کنار گذاشته شدند چندین ماه است که گریه می‌کنند.
بهرام مشتاقی عضو شورای کشتی فرنگی در گفت‌و‌گو با خبرنگار ورزشی آنا، درباره ناکامی فرنگی‌کاران در رقابت‌های المپیک ریو گفت: «متاسفانه فرنگی کاران بسیار ضعیف عمل کردند و همه نفرات با مشکل بدنی و تحلیل شدید نیروی جسمانی مواجه بودند. همه ما حداقل انتظار کسب یک مدال طلا را از کشتی گیران داشتیم اما این اتفاق نیفتاد. در دهه 50 وقتی کشتی فرنگی به مدال برنز رسید همه می گفتند کشتی گیران شاهکار کردند که با آن امکانات موفق به کسب مدال برنز شدند اما چرا تیمی که در المپیک لندن شاهکار کرد باید این نتیجه ضعیف را در برزیل به دست بیاورد.»
وی ادامه داد: «کشتی فرنگی سال 2014 قهرمانی جهان را به دست آورد و در المپیک لندن هم شاهکار کرد و در سال 2009 هم نایب قهرمانی جهان را کسب کرد اما حالا بعد از آن هم افتخار سهم فرنگی کاران ما در المپیک ریو تنها باید دو مدال برنز است. این نشان می‌دهد چه بلایی بر سر کشتی فرنگی آمده‌است. متاسفانه بدن تمام کشتی گیران ما در همان دقایق اولیه مبارزه خالی کرد و هیچ کدام توان رویارویی با حریفانشان را نداشتند. در سنگین وزن بشیر باباجان زاده به حریفی آلمانی نتیجه را واگذار کرد که 4 سال پیش او را شکست داده بود. کشتی گیر سنگین وزن ایرانی به نام «صباح شریعتی» برای آذربایجان بر روی تشک رفت و عنوان سومی المپیک را به دست آورد اما ایران در سنگین وزن موفق نشد هیچ نتیجه‌ای به دست بیاورد. همه این‌ها نشان دهنده ضعف و کم کاری ما در سنگین وزن بوده است.»
مشتاقی با بیان اینکه تیم نیاز به جوانگرایی داشت اما به آن توجهی نشد، اظهار داشت: «ما در تیم ملی جوانگرایی نکردیم و یک تیم پیر و فرسوده را راهی المپیک کردیم به این امید که نتیجه بگیریم. البته سال‌هاست در کشتی فرنگی جوانگرایی صورت نگرفته و با همان سیستم گلخانه‌ای کار را ادامه می دهیم. کشتی گیران قابل قبول و جوانی در مسابقات انتخابی شرکت کردند اما به دلیل بی تجربگی کنار گذاشته شدند. وقتی شرایط اینگونه پیش رفت شورای فنی هم تصمیم گرفت در فاصله دو مانده به المپیک همه اختیارات را به سرمربی بسپارند تا خودش جوابگو باشد.»
عضو شورای فنی با انتقاد از اینکه نمی‌توانستند عملکرد مربی تیم را نقد کنند، عنوان کرد: «ما همه اختیارات را به سرمربی سپردیم و حتی اعضای شورای فنی تصمیم به استعفا گرفته بودند اما به خاطر مصلحت و منافع کشتی سکوت کردیم. ما می ترسیدیم اگر حرفی بزنیم سرمربی تیم دوباره قهر کند و در این مدت باقی مانده به المپیک دیگر کسی مسئولیت تیم را قبول نکند. متاسفانه این رفت و آمدها به تیم ضربه زد و نتیجه اش این شد که در المپیک ریو ضعیف‌ترین نتیجه را به دست آوردیم.»
مشتاقی با بیان اینکه اگر بنا در المپیک ریو موفق شد به خاطر وجود دستیارانش بوده، عنوان کرد: «در المپیک لندن افرادی مثل جمشید خبرآبادی و ناصرنوربخش کنار بنا بودند و آنها به او مشاوره می دادند که تیم آن نتیجه تاریخی را کسب کرد. خیرآبادی در همین المپیک ریو برای کشوری دیگر مربیگری کرد که یک برنز و نقره به دست آورد. متاسفانه در کشتی فرنگی خرد جمعی وجود نداشت و خودمحوری بیداد می‌کرد. بعد از المپیک لندن کشتی سالاری در تیم به اوج خود رسید و ما هر زمانی که از کشتی گیران می‌خواستیم در مسابقات انتخابی شرکت کنند یا اینکه به مسابقات اعزام شوند از بیرون عده‌ای به آنها می گفتند که در انتخابی شرکت نکنید یا به مسابقات اعزام نشوید چون ممکن است وزن کم کنید و در المپیک دچار مشکل شوید. کشتی گیران ما هم به دلیل مدال هایی که در المپیک لندن کسب کرده بودند رویه خودمختار پیش گرفته بودند.»
عضو شورای فنی در مورد انتخاب کشتی گیران المپیکی اظهار کرد: «متاسفانه انتخابی المپیک به خوبی انجام نشد و کشتی گیرانی به المپیک اعزام شدند که همگی پیر و فرسوده بودند و جوانان به بهانه بی تجربگی کنار گذاشته شدند. وقتی حبیب اخلاقی در مسابقه انتخابی دو بار شکست می خورد چرا به جای برنده مسابقات انتخابی بازنده را راهی المپیک می کنند از طرفی دیگر کشتی گیری مثل اخلاقی به هیچ عنوان فنی کار نکرده است و همیشه در هر میدانی هجومی بوده، در این رقابت ها هم دیدیم که اسیر تکنیک فنی حریفش شد. در سنگین وزن قاسم منجزی توانست سهمیه المپیک را به دست بیاورد اما قرعه به بشیر باباجان زاده افتاد و او را به المپیک فرستادند.»
مشتاقی در ادامه صحبت هایش به عملکرد حمیدسوریان اشاره کرد و گفت: «سوریان نابغه کشتی فرنگی است و همه ما می دانیم تاکنون چه افتخاراتی برای ایران به دست آورده است اما وقتی کشتی گیری 8 تا 9 کیلو در فاصله 35 تا 40 روز وزن کم می کند چه توقعی از او می توانیم داشته باشیم؟! متاسفانه سوریان چوب مسابقات گزینشی را خورد و نتیجه اش این شد که در مبارزاتش تنها سه دقیقه توان مبارزه با حریفان را داشت و بعد از آن بدنش کم می آورد و دیگر نمی توانست ادامه دهد.»
وی همچنین در مورد عملکرد قاسم رضایی و کسب مدال برنز او در این رقابت‌ها عنوان کرد: «رضایی در مسابقه اولش مقابل حریف سوئدی به راحتی خاک شد و نتیجه را واگذار کرد و در ادامه مسابقات توانست به مدال برنز برسد. همه کشتی‌گیران ما ضعف بدنی داشتند و نتوانستند به خوبی از پس حریفانشان برآیند و نیاز بود که این موضوع را کادر فنی به شورای فنی گزارش دهد اما متاسفانه این اتفاق هم نیافتاد. حریف قاسم رضایی در انتخابی المپیک مهدی علیاری بود که آمادگی بسیار بالایی داشت اما بنا به تجربه قاسم رضایی اعتماد کرد و او را به المپیک فرستاد. شاید اگر کشتی گیران جوان به رقابت های المپیک می رفتند ارمغان کشتی فرنگی از ریو بیشتر از این بود.»
مشتاقی همچنین به آینده کشتی فرنگی اشاره کرد و گفت: «کاش همانطور که در المپیک ریو به این نتیجه رسیدند که باید در تیم ملی جوانگرایی کنیم در المپیک لندن هم به این فکر می کردیم. متاسفانه کشتی فرنگی در باد مدال های المپیک لندن خوابید و در ریو ضربه آن را خورد. تیم ما نیاز به پوست اندازی دارد و باید از همین حالا به فکر جوانگرایی باشیم و کشتی گیران تازه نفس را به تیم اضافه کنیم تا خون تازه ای در جریان کشتی به وجود بیاید. اگرچه نتیجه المپیک ریو برای همه فرنگی کاران تلخ بود اما باعث شد که منم منم کردن ها و عرض اندام برخی افراد به گل بشنیند.»
این پیشکسوت کشتی فرنگی در مورد گریه‌های محمد بنا بعد از کسب این نتیجه ضعیف در المپیک ریو اظهار کرد: «بنا سال هاست به کشتی ایران خدمت کرده و موفقیت های خوبی هم به دست آورده است اما اشک های محمدبنا بعد از المپیک نتیجه خودمحوری های او بود. بنا بعد از المپیک ریو به دلیل ضعف شاگردانش گریه کرد اما نباید یادمان برود کشتی گیران جوان و خوبی که به دلیل بی تجربگی کنار گذاشته شدند چندین ماه است که گریه می‌کنند. متاسفانه هر زمانی که می خواستیم به عملکرد محمد بنا نقدی داشته باشیم او سریع اعلام می کرد که از تیم ملی قهر می کند و می‌رود. ما نباید فراموش کنیم که خرد جمعی همیشه جوابگو است و می تواند حلال بسیاری از مشکلات باشد. اگر کشتی فرنگی در المپیک لندن شاهکار کرده نتیجه زحمت های چندین ساله همه افراد بوده است اما به نام یک نفر تمام شد. در حال حاضر کشتی فرنگی به گل نشسته و ما نباید بگذاریم بیشتر از این به قهقرا برود. اگر ایران در کشتی حرف اول را می زد مطمئن باشید کشورهای دیگر هم تلاش می کنند که از ما قویتر عمل کنند به طوری که تیم ژاپن بلافاصله بعد از المپیک کار خودشان را برای چهار سال دیگر آغاز کرده است تا بهترین نتیجه را به دست بیاورد. ما نباید فرصت را از دست بدهیم و با یک کار گروهی کشتی فرنگی را به روزهای اوجش برگردانیم.
وی همچنین به ادامه کار محمدبنا اشاره کرد و گفت: «خوشحالم از اینکه بنا قرار است دوباره در تیم ملی بماند و برای کشتی و آینده این رشته باز هم تلاش کند. فکر می کردم او دوباره همچون رقابت‌های آسیایی ۲۰۱۱ ازبکستان، المپیک ۲۰۱۲ لندن و آسیایی ۲۰۱۴ قزاقستان با تیم ملی قطع همکاری می‌کند اما این بار این اتفاق نیفتاد و او مسئولیت شکست را برعهده گرفت. امیدوارم این بار با همفکری همه راه درستی برای کشتی فرنگی انتخاب شود و بنا شاگردانی تربیت کند که 4 سال دیگر مدال آور المپیک 2020 باشند.»
گفت و گو از: فرزانه شریفی
انتهای پیام/
