همه ناراضی از افزایش کرایه تاکسی

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا، یک راننده تاکسی که گوشه میدان بهارستان منتظر مسافر ایستاده درباره این افزایش قیمت می‌گوید: «راننده‌های تاکسی تا حالا فلافل می‌خوردند ولی حالا می‌توانند در کنار آن نوشابه هم بگیرند.» این راننده تاکسی شهر تهران اضافه شدن کرایه را در بالا رفتن رفاه اجتماعی خود و همکارانش بی‌تاثیر می‌داند: «کرایه 20 درصد بالا رفته است اما سال گذشته قیمت لاستیک از 180 هزار تومان به 220 و حتی 300 هزار تومان هم رسید. اوایل سال گذشته تعویض روغن ماشین 40 هزار تومان آب می‌خورد اما تا پایان سال هزینه این کار 80 هزار شد. استهلاک ماشین‌های ما بالاست و تقریبا در ماه دو بار گذرمان به تعویض روغنی می‌افتد. قیمت دیه هم که امسال 10 درصد فزایش یافت پس باید منتظر بالا رفتن نرخ بیمه هم باشیم.»

راننده تاکسی دیگری که به بحث اضافه شده است، می‌گوید: «اردیبهشت ماه نرخ مالیات ما هم مشخص می‌شود به اینها افزایش عوارض شهرداری را هم اضافه کن. افزایش کرایه‌ای که به تصویب رسیده است برای منی که یک میلیون و نیم درآمد دارم با هزینه‌های بالای زندگی، باعث بهتر شدن شرایط زندگی‌ام نمی‌شود.»

راننده تاکسی دیگری که حدودا 60 سال سن دارد و در خط بهارستان - پیچ شمیران کار می‌کند، می‌گوید: «اواخر دهه 60 کرایه ما 50 تومان بود و آن زمان من به راحتی جهیزیه دخترم را در چند ماه تهیه کردم اما الان با این کرایه ظاهرا بالا، برای گرداندن چرخ زندگی هم مشکل داریم. زمانی گاز تاکسی تقریبا مجانی بود و برای 6 ماه 5 هزار تومان پول گاز می‌دادیم اما حالا ماهی 300 تا 400 هزار تومان پول گاز تاکسی من است. این کرایه‌ها و این کار برای کسانی که مثلا بازنشسته هستند و به عنوان کار بعد از بازنشستگی به آن روی می‌دهد صرف می‌کند اما برای امثال من نه. کار دیگری هم بلد نیستم و مجیورم به ماشین فشار بیاورم و هزینه استهلاک ماشین با این کار بالا می‌رود.»

این راننده که مدت زیادی منتظر مانده است تا ماشینش از مسافر پر شود، می‌گوید: «وقتی کرایه بالا می‌رود مردم سراغ اتوبوس و مترو می‌روند. باور کنید ما راضی بودیم کرایه تاکسی خیلی پایین‌تر از اینها بود اما وضع این‌طور نبود.»

براساس مصوبه افزایش قیمت حمل و نقل شهری، کرایه مترو و اتوبوس نیز در تهران افزایش پیدا کرده است.

حمایت از راننده‌ها به جای افزایش قیمت کرایه‌ها

فصل مشترک حرف‌های رانندگان تاکسی تهران نبود حمایت تاکسیرانی از رانندگان تاکسی است. این راننده‌ها مدام از نبود لاستیک و روغن «به قیمت تعاونی» و مشابه بودن قیمت بنزین تاکسی‌ها و خودروهای معمولی صحبت می‌کنند. براساس سهمیه‌بندی بنزین، 300 لیتر بنزین 700 تومانی به تاکسی‌ها تعلق می‌گیرد که به گفته رانندگان تاکسی با توجه به فعالیت مدام تاکسی‌ها تنها کفاف چند روز کار تاکسی‌ها در ماه را می‌دهد.

افزایش قیمت تاکسی‌ها با وجود بی‌برنامه‌گی در اجرای آن مشکلات دیگری را نیز به وجود می‌آورد. به عنوان مثال برخوردهای رانندگان و مسافران بر سر کرایه یکی از این مشکلات است. به گفته چند تن از رانندگان طرف گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا، این برچسب‌ها دیرتر از شروع افزایش قیمت‌ها به دست رانندگان خطوط مختلف تاکسی‌رانی تهران می‌رسد. یکی از این رانندگان در این باره می‌گوید: «برچسب‌ها معمولا دو هفته دیرتر به دست ما می‌رسد و ما با مردم به مشکل برمی‌خوریم. به خط ما که 35 راننده دارد سال پیش 18 عدد برچسب بیشتر نداده بودند. این در حالی است که بازرسان خود تاکسیرانی اگر با خودرویی برخورد کنند که برچسب قیمت کرایه نداشته باشد آن را گزارش می‌کنند که معمولا به جریمه نقدی منجر می‌شود.»

به گفته رانندگان تاکسی تهران، بحث و جدل میان مسافر و راننده بر سر افزایش قیمت کرایه و حتی گاه درگیری لفظی یا فیزیکی درباره آن به طور معمول تا یک ماه پس از افزایش قیمت کرایه روی می‌دهد ولی از این زمان به بعد همه مردم به قیمت‌های جدی عادت می‌کنند.

درآمد عمومی منهای 20 درصد

افزایش سالیانه کرایه تاکسی‌ها با افزایش قیمت اتوبوس و مترو و همچنین کرایه حمل و نقل بار همراه است؛ اتفاقی که طبعا باعث افزایش هزینه‌های زندگی می‌شود. برای مقایسه می‌توان به افزایش حقوق 14 درصدی حقوق کارمندان دولت در سال 94 و 17 درصدی کارگران اشاره کرد و به این ترتیب حقوق کارمندان دولت 6 درصد و کارگران سه درصد از افزایش کرایه تاکسی‌ها کمتر دارد.

احسان، کارشناس کامپیوتری که 6 روز هفته را برای کار با تاکسی از کرج به تهران می‌آید از گرانی کرایه تاکسی شکایت دارد: «پارسال کرایه قانونی مسیر آخر اتوبان به میدان آزادی 3400 تومان بود اما مسافران مجبور بودند کرایه 5000 تومانی را برای این مسیر پرداخت کنند. با این حساب من روزانه هفت هزار تومان برای مسیر رفت و هشت هزار تومان برای مسیر برگشت کرایه می‌دادم؛ یعنی در مجموع 15 هزار تومان در روز. در حالی که من حقوق‌بگیر هستم و بخش بزرگی از حقوقم را باید صرف کرایه رفت و آمد بکنم.»