در گفت‌و‌گو با آنا؛
داوری: مدیریت در فدراسیون کاراته ربطی به داشتن کمربند مشکی ندارد/ به فرهنگ رشته‌های رزمی آشنایی کامل دارم
نامزد ریاست فدراسیون کاراته گفت: رشته کاراته یکی از ثروتمندترین رشته‌های ورزشی است اما متاسفانه نداشتن مدیریت قوی در امور اقتصادی این رشته را به بیراهه برده است.
افشین داوری سرپرست فدراسیون ناشنوایان در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا، در مورد انتخابات فدراسیون کاراته و نامزد شدنش برای ریاست این فدراسیون گفت: «انتخابات فدراسیون کاراته دو هفته دیگر برگزار می‌شود و باتوجه به شرایط فعلی فدراسیون کاراته احساس کردم که باید در انتخابات این فدراسیون شرکت کنم تا بتوانم به این رشته کمک کنم. متاسفانه کاراته در بین رشته های ورزشی بسیار مظلوم واقع شده است و با وجود اینکه پتانسیل بسیار بالایی دارد اما به درستی مورد توجه قرار نمی‌گیرد.»
وی با تاکید بر اینکه کاراته یکی از رشته‌های ثروتمند ایران است، اظهار کرد: «رشته کاراته هم از نظر کمی و هم کیفی نسبت به سایر رشته‌ها پربارتر است اما متاسفانه این ثروت هیچ زمانی نقد نشده و نتوانسته به درستی پشتوانه‌ای خوبی برای ورزشکاران باشد. رشته کاراته رنکینگ یک جهانی دارد و کاراته کاران ما در هر مسابقه ای افتخارآفرینی کردند اما از نظر مالی شرایط بسیار بدی دارند.»
داوری ادامه داد: «رشته تکواندو و کاراته، هر دو رزمی هستند و از بسیاری از جهات به هم شبیه هستند و همانطور هم که می‌بینید تکواندو هم کمتر در تلویزیون دیده می‌شود اما با این حال وضعیت مالی فدراسیون تکواندو بهتر از کاراته است. علت اصلی این موضوع به شیوه مدیریتی فدراسیون کاراته بر می‌گردد. شاید افرادی که در گذشته ریاست این فدراسیون را بر عهده داشتند به خوبی آگاه نبودند که از پتانسیل بالای این رشته استفاده کنند. ما در درجه اول باید منابع مالی این رشته را تامین کنیم اما نه از طریق بودجه دولتی یا گرفتن اسپانسر چرا که اگر قرار باشد از این دو مورد استفاده کنیم وضعیت کاراته تغییری نمی‌کند. شما در نظر بگیرید فوتبال با این تعداد هواداران و رسانه‌هایی که در اختیار دارد و اسپانسرهایی که در فوتبال سرمایه گذاری می‌کنند باز هم برخی تیم‌ها مشکلات مالی دارند. بنابراین ما نمی توانیم از این طریق برای کاراته درآمدزایی کنیم.»
وی عنوان کرد: «رشته کاراته بالای 88 سبک دارد و هر سبک مخاطبان خودش را دارد و ما از همین طریق می توانیم برای فدراسیون درآمدزایی کنیم و نیازی به گرفتن اسپانسر نداشته باشیم. من خانواده‌هایی را می‌شناسم که از دوران نونهالی حاضرند برای فرزندانشان در این رشته سرمایه‌گذاری کنند اما به دلیل اینکه ما امکانات موجود را نداریم از این کار منصرف می‌شوند. بنابراین بخشی از کار ما این است که از این پتانسیل موجود استفاده کنیم. ضمن اینکه باید توجه کنیم برای هر سبک میزان نقدینگی مشخص است و ما می‌توانیم با مدیریت این نقدینگی وضع موجود را ساماندهی کنیم. اگر مجموعه این عوامل کنار یکدیگر قرار بگیرد وضعیت فدراسیون کاراته به مراتب بهتر خواهد شد.»
داوری با بیان اینکه رشته کاراته زیرساخت‌های مناسب را برای رشد در اختیار ندارد، خاطرنشان کرد: «رشته کاراته با وجود اینکه مخاطبان بسیار زیادی دارد اما زیرساخت‌های مناسب ندارد. به عنوان مثال رشته‌ای مثل تکواندو، مکانی به اسم خانه تکواندو دارد اما رشته کاراته حتی مکانی به عنوان خانه کاراته ندارد که مخاطبان در این محل کنار هم قرار بگیرند و تمرین کنند. به طور طبیعی وقتی خانواده‌ها می بینند امکانات در این رشته کم است سمت آن نمی آیند. من در ابتدا قصد دارم خانه‌ای تحت عنوان خانه کاراته ایجاد کنم تا به خانواده‌ها انگیزه دهم و آنها را به سمت این رشته جذب کنم. ما اگر بتوانیم از همین جمعیت استفاده کنیم درآمد خوبی برای فدراسیون به دست می آوریم و دیگر نیازی به اسپانسر نداریم اما باید در همه شهرستان‌ها این امکانات فراهم شود و اینگونه نباشد که تنها به تهران مختص شود. ضمن اینکه کاراته جزو رشته های کم هزینه است و خانواده‌ها به راحتی می‌توانند در این بخش سرمابه گذاری کنند.»
رئیس سابق فدراسیون دوومیدانی با تاکید بر اینکه باید از منابع کاراته برای موفقیت این رشته استفاده کنیم، گفت: «کاراته جزو 6 رشته ورزشی پرمخاطب است و اگر بتوانیم از ثروت خود این رشته استفاده کنیم و منابع درآمدزایی که کاراته‌کاران هستند حفظ کنیم و زیر ساخت ها و امکانات قابل قبول را فراهم کنیم به طور حتم پویایی در این رشته بیشتر از سابق خواهد شد. اعتبارات مالی این رشته بسیار زیاد است اما متاسفانه در این چندسال اخیر به افرادی رسیده است که مستحق آن نبودند.»
سرپرست فدراسیون ناشنوایان در پاسخ به این سوال که از خانواده کاراته نیست و در صورت انتخاب همین موضوع مشکل‌ساز خواهد شد، عنوان کرد: «مدیریت یک امر فراتخصصی است و نباید تنها به بعد فنی آن توجه کنیم. مدیری می‌‌تواند موفق باشد که در امور اقتصادی، اجتماعی و فنی مهارت داشته باشد. ما در امور فنی می‌توانیم از بزرگان و کسانی که در این رشته صاحب سبک هستند استفاده کنیم اما اولویت اصلی برای یک مدیر باید بعد اقتصادی باشد.»
داوری در ادامه صحبت‌هایش به ریاست کفاشیان به عنوان یک دوومیدانی کار در فدراسیون فوتبال اشاره کرد و گفت: «این امر در ورزش ما طبیعی است. همانطور که کفاشیان از خانواده فوتبال نبود اما به مدت هشت سال در این فدراسیون ریاست کرد. بنابراین می‌بینیم که مدیریت تنها داشتن تخصص نیست چرا که می‌توانیم از بزرگان این رشته کمک بگیریم اما زمانی که ارتباطات اجتماعی و فرهنگی و همچنین بعد اقتصادی یک مدیر ناقص باشد هر چقدر هم توانایی و تخصص داشته باشد به کار نمی آید.»
وی در واکنش به این اینکه چرا زمانی که ریاست فدراسیون دوومیدانی را برعهده داشتید، از دوندگان برای درآمدزایی فدراسیون استفاده نکرد، عنوان کرد: «زمانی که من به عنوان رئیس در فدراسیون دوومیدانی فعالیت می‌کردم فدراسیون مشکلات مالی نداشت. ضمن اینکه دوومیدانی رشته ای است که مخاطبانش نسبت به کاراته محدودتر است. در حال حاضر کل دوندگانی که از خدمات بیمه ورزشی استفاده می‌کنند جمعیتشان به 20 هزار نفر نمی‌رسد. مسلما این جمعیت با مخاطبان میلیونی کاراته قابل مقایسه نیست. ضمن اینکه رشته دوومیدانی بسیار پرهزینه است. دونده در ابتدای کار نیاز به البسه و کفش ورزشی مناسب دارد که قابل مقایسه با کاراته که از یک کمربند شروع می‌شود نیست. ضمن اینکه کاراته سبک های بسیار زیادی دارد و هر رنگ کمربند یک هزینه دارد اما دوومیدانی رشته انفرادی و ویژه ای است که هزینه های خاص خودش را دارد.»
رئیس سابق فدراسیون دوومیدانی با بیان اینکه شیوه مدیریتی او در فدراسیون کاراته قرار است به صورت مدیریت جامع باشد، گفت: «استراتژی من این است که زیرساخت‌های مناسب را فراهم کنم و در وهله اول امنیت مکانی را برای کاراته کاران فراهم کنم. همچنین باید بعد اجتماعی این رشته تقویت شود و زیر نظر کمیته ملی المپیک فعالیت کند. باتوجه به نیرو انسانی و اساتید قابل قبولی که این رشته دارد باید به دنبال المپیکی شدن این رشته باشیم.»
وی در پایان با اشاره به اینکه مدیریت ربطی به داشتن کمربند مشکی ندارد، عنوان کرد: «همانطور که یک بار دیگر گفتم مدیریت امری فراتخصصی است. البته اگر مدیری از خانواده رشته مورد نظر باشد و در کنارش هم در امور اقتصادی و اجتماعی قوی باشد، موفق تر خواهد بود. اما لزوما ارتباطی با فن و تخصص ندارد و نمی‌توانیم بگوییم چون کمربند مشکی ندارد پس مدیریت او قابل قبول نیست. داشتن امور تخصصی تنها در امر مدیریت کفایت نمی‌کند. اگر خانواده کاراته به من اعتماد کنند ضعف هایی این رشته را برطرف خواهم کرد و در امور فنی و تخصصی هم از متخصصان این امر کمک می‌گیرم.»
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
تولید برق از مواد زائد گیاهان و جانوران امکان پذیر می‌شود
آیا با انتخاب سرپرست برای فدراسیون ها مشکلات ورزش کم می شود؟