آنا گزارش می دهد

اجرای موسیقی فیلم «در میان ستارگان» با ارکستر فیلارمونیک آلنام/ هم‌نشینی صدا و تصویر در برج میلاد+فیلم

اجرای موسیقی فیلم «در میان ستارگان» با ارکستر فیلارمونیک آلنام  هم‌نشینی صدا و تصویر در برج میلاد+فیلم
ارکستر فیلارمونیک آلنام به رهبری وحید علیپور، شامگاه گذشته با اجرای قطعاتی از موسیقی فیلم‌های ساخته هانس زیمر، کنسرتی دو ساعته را در برج میلاد تهران روی صحنه برد؛ اجرایی که با پخش هم‌زمان نسخه میکس‌شده تصاویر فیلم‌ها، بر پیوند میان روایت سینمایی و اجرای زنده ارکستر تمرکز داشت و با استقبال گسترده مخاطبان همراه شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، این کنسرت که از ساعت ۲۲ شب گذشته بیست و دوم آذر آغاز شد و تا حوالی ساعت ۲۴ ادامه داشت، یکی از نمونه‌های قابل توجه اجرای موسیقی فیلم در قالب ارکسترال در فضای رسمی کنسرت به‌شمار می‌رفت. سالن برج میلاد در طول اجرا تقریباً به‌طور کامل پر بود؛ نشانه‌ای از تداوم علاقه مخاطبان به شنیدن موسیقی فیلم، آن هم نه به‌صورت نسخه ضبط‌شده، بلکه در قالب اجرای زنده و گروهی.

در این برنامه، قطعات منتخب از آثار هانس زیمر با طراحی دقیق برای ارکستر اجرا شد و هم‌زمان، تصاویر میکس‌شده فیلم‌ها روی پرده به نمایش درآمد. این هم‌زمانی، به‌ویژه در قطعاتی که ساختار روایی پررنگ‌تری دارند، به حفظ فضای دراماتیک کمک کرد و باعث شد مخاطب با کلیت اثر ــ نه صرفاً ملودی مستقل ــ ارتباط برقرار کند.

از منظر سازبندی، نقش پیانو در این اجرا برجسته بود. پیانو در بسیاری از قطعات، بار اصلی روایت ملودیک یا ایجاد بستر هارمونیک را بر عهده داشت و به‌عنوان پلی میان فضای سینمایی اثر و اجرای زنده عمل می‌کرد. در کنار آن، ویولون و ویولنسل با ایجاد لایه‌های احساسی و خطوط ملودیک مکمل، به عمق‌بخشی بافت صوتی کمک کردند و در لحظات اوج، نقش مهمی در انتقال حس قطعات داشتند.

کیبورد نیز در بازآفرینی رنگ‌آمیزی صوتی آثار زیمر نقش کلیدی ایفا کرد؛ به‌ویژه در بخش‌هایی که نیاز به بازتولید صدا‌های الکترونیک یا افکت‌های خاص موسیقی فیلم وجود داشت. در کنار این مجموعه، ساز‌های کوبه‌ای با ایجاد ریتم و ضرباهنگ‌های تأکیدی، ساختار حرکتی قطعات را شکل دادند و انسجام ارکستر را در طول اجرای دو ساعته حفظ کردند.

هماهنگی میان بخش‌های مختلف ارکستر و تطبیق دقیق اجرا با تصاویر پخش‌شده، از جنبه‌های فنی قابل توجه این کنسرت بود. کنترل دینامیک، ورود و خروج به‌موقع ساز‌ها و مدیریت زمان‌بندی، نشان می‌داد که اجرا صرفاً بر هیجان ناشی از آشنایی مخاطب با ملودی‌ها تکیه ندارد، بلکه بر پایه تمرین و طراحی قبلی شکل گرفته است.

فراتر از خود اجرا، این کنسرت را می‌توان در چارچوبی گسترده‌تر بررسی کرد: اهمیت موسیقی فیلم در فضای ارکسترال امروز. موسیقی فیلم، به‌دلیل ماهیت روایی و تصویری خود، ظرفیت بالایی برای اجرا در قالب ارکستر دارد و می‌تواند پلی میان مخاطب عام و موسیقی ارکسترال ایجاد کند. استقبال گسترده از این برنامه نشان داد که چنین آثاری، در صورت ارائه حرفه‌ای، می‌توانند مخاطبان متنوع‌تری را به سالن‌های کنسرت جذب کنند.

نکته قابل توجه آن است که در سال‌های اخیر، ارکستر‌های ایرانی نیز به‌صورت جدی‌تری به اجرای موسیقی فیلم روی آورده‌اند؛ رویکردی که هم از نظر هنری امکان تجربه‌های تازه را فراهم می‌کند و هم از منظر ارتباط با مخاطب، مسیر تازه‌ای برای موسیقی ارکسترال در ایران می‌گشاید. اجرای ارکستر فیلارمونیک النام در برج میلاد را می‌توان بخشی از این جریان دانست؛ جریانی که نشان می‌دهد موسیقی فیلم، اگر با نگاه ارکسترال و اجرای دقیق همراه شود، می‌تواند جایگاهی مستقل و پایدار در صحنه موسیقی ایران داشته باشد.

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب
رسپینا