کمانچه و ارکستر ملی در نقش روایتگر موسیقی وطن
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، دقایقی پیش از آغاز رسمی برنامه شب گذشته شانزدهم آذر ماه ارکستر ملی ، تالار وحدت مملو بود از نوازندگان، آهنگسازان، هنرمندان و مخاطبانی که برای تجربه شبی ویژه در موسیقی ایرانی گرد آمده بودند. فضای صمیمی و در عین حال رسمی سالن، نوید اجرایی میداد که تمرکز آن نه بر نمایش فردی، بلکه بر روایت وطن و سنتهای موسیقایی ایران باشد.
سومین کنسرت پاییزه ارکستر موسیقی ملی با عنوان «کنون به گوش میرسد…»، در سه بخش مجزا طراحی شده بود؛ ساختاری که از ابتدا نشان میداد این اجرا قرار است از مرز یک کنسرت معمولی فراتر برود و طیفی از زیباییهای موسیقی نواحی تا کلاسیکترین جلوههای موسیقی دستگاهی را روایت کند.
«آواهای وطنم»؛ کمانچه در نقش روایتگر اصلی
بخش نخست با عنوان «آواهای وطنم» به تکنوازی و آهنگسازی سعید فرجپوری اختصاص داشت؛ بخشی که در آن ساز کمانچه، نقشی محوری و روایتگرانه برعهده داشت. قطعههای «فراق یار»، «وصال» و «اورامان» با آهنگسازی فرجپوری و تنظیم سپهر حجتی اجرا شدند؛ آثاری که پیوندی آشکار با موسیقی نواحی، بهویژه موسیقی کُردی، داشتند.
همراهی سازهای زهی و کوبهای با تکنوازی فرجپوری فضای صوتیای ساخت که از نخستین لحظات، واکنش گرم مخاطبان را برانگیخت. صحنهای که در آن کمانچه نه صرفاً ساز، بلکه حامل یک روایت احساسی از ریشهها و جغرافیای فرهنگی ایران بود.
پس از این اجرا، سعید فرجپوری با قدردانی از حاضران، تأکید کرد که «پس از سالها فعالیت هنری، به این نتیجه رسیدهام که بهترین مخاطبان، مردم وطندوست ایران هستند». او همچنین از حضور چهرههایی چون داوود گنجهای، علیاکبر شکارچی، مرتضی اعیان، ارسلان و اردشیر کامکار، بیاض امیرعطایی و قباد ملکی ــ از سازندگان برجستهی کمانچه ــ و همچنین حضور هوتن شکیبا، بازیگر تئاتر و سینما، یاد کرد.
مرور ردیف و بداهه در بخش دوم
بخش دوم کنسرت با تمرکز بر موسیقی ردیف دستگاهی شکل گرفت؛ حالوهوایی که یادآور کنسرتهای کلاسیک موسیقی ایرانی بود. در این بخش، قطعههایی همچون «سرگشته» با شعر شهره جواهری، «چهارمضراب سرمست»، «ساز و آواز» با شعر هوشنگ ابتهاج، «برگریزان» و «اسرار عشق» با شعر حافظ اجرا شدند.
در این بخش، نقش وحید تاج پررنگتر شد. گفتوگوی ساز و آواز، بداههپردازیهای کنترلشده و همراهی ظریف نوازندگان ایرانی ارکستر ملی، فضایی ساخت که مخاطب مشتاق موسیقی اصیل ایرانی را کاملاً راضی میکرد.
بازسازی «چراغ زندگی» و اوج احساسیِ بخش پایانی
پس از تنفسی کوتاه، بخش سوم با حضور کامل ارکستر ملی روی صحنه آغاز شد. در این بخش قطعههای «ناز نرگست» با شعر کمال کارگر و «چراغ زندگی» با شعر بیژن ترقی اجرا شدند؛ قطعهای که در نسخهای قدیمی با صدای علیرضا افتخاری شناخته میشود، اما اینبار با تنظیمی تازه، رنگوبویی متفاوت گرفت و مورد توجه حاضران قرار گرفت.
اوج این قسمت، اجرای قطعه «وطن» با شعر سیاوش کسرایی و آهنگسازی سعید فرجپوری بود؛ اجرایی که با همراهی خوانندگی وحید تاج و همخوانی خود فرجپوری همراه شد. استقبال پرشور و تشویق ممتد مخاطبان باعث شد بخشی از این اثر بهعنوان بیز دوباره اجرا شود.
بازگشت دوباره نوازندهای که سالها روی صحنه نبود
این کنسرت برای فرجپوری معنایی فراتر از یک اجرای موسیقایی داشت. آخرین حضور او در تهران به سال ۱۳۹۸ بازمیگردد؛ زمانی که در تالار رودکی، دونوازی و بداههای مشترک با بهنام معصومی را روی صحنه برد. «کنون به گوش میرسد…» در حقیقت بازگشت دوباره او به صحنه تهران بود؛ بازگشتی پررنگ که توانست با استقبال مخاطبان و با تکیه بر موسیقی وطنمحور، معنایی تازه پیدا کند.
فرجپوری که سالها عضو گروه «دستان» بوده و با هنرمندانی چون محمدرضا شجریان، همایون شجریان، مجید درخشانی و محمد فیروزی همکاری داشته، این بار تجربهای کمتر دیده شده را به صحنه آورد: همراهی تکنوازی کمانچه با ارکستر ملی. تجربهای که شاید آغاز مسیر تازهای در تلفیق ظرفیتهای ارکسترال و تکنوازی سازهای ایرانی باشد.
انتهای پیام/
