راز تربیت «عباسها» در سیره امالبنین (س) برای مادران امروز
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا؛ بانوان بزرگ در تاریخ اسلام، ستونهای پنهانی بودند که اهداف دین را به پیش بردند و میراث آن را حفظ کردند؛ با این حال، نقشهای محوری آنها غالباً در سایه مانده است. در میان این اسوهها، جایگاه مادرانه و همسرانه حضرتامالبنین (سلاماللهعلیها) بسیار برجسته است.
برای بهرهگیری حداکثری از این الگوها، باید گفتمانسازی نوین را با ادبیات و هنر امروز پیوند دهیم تا انگیزه و توان لازم برای تربیت نسلهای آینده فراهم شود.
در واقع حضرتامالبنین، مادر فرزندان رشید امیرالمؤمنین (ع) نمونهای کمنظیر است؛ او همسر شهید است و مادر چندین جوان دلاور که مدافعان حریم اهل بیت (ع) در کربلا بودند. مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزههای علمیه به تبیین این موضوع پرداخته است که در ادامه میخوانیم:
اصالت خانوادگی: ریشههای شجاعت و نجابت
نام اصلی ایشان فاطمه بود، اما با کنیهای که نشان از مقام مادریاش داشت، به «امالبنین» (مادرِ پسران) مشهور شدند. ایشان از تبار بنیکلاب بودند؛ خانوادهای که به اصالت، نجابت و شجاعت در میان عرب شهرت داشتند. چنانکه در روایات آمده است، امیرالمؤمنین (ع) در انتخاب همسر، به تبار و اصالت او اهمیت دادند، زیرا خانوادهای که به شجاعت شهره است، معمولاً فرزندانی با ادب، عفت و وفادار تربیت میکند. حتی در میان عموزادگان ایشان، «لَبید»، شاعر بزرگ دوران جاهلیت حضور داشت که پس از درک اسلام، بخشی از مهاجرین محسوب شد؛ این نشان میدهد که ریشههای فرهنگی و فکری این خانواده عمیق و قابل توجه بوده است.
نقشآفرینی مادرانه؛ تربیت برای جهاد و ایثار
امالبنین (س) نماد ایثار، فداکاری و عشق بیبدیل به اهل بیت (ع) است. ایشان زنی بود که در خانه علی (ع)، فرزندانی را تربیت کرد که الگوهای ماندگار بشریت در وفاداری، ادب، شجاعت و ایمان شدند. مهمترین نقش ایشان، پرورش نسلی بود که برای دفاع از امامت و یاری امام حسین (ع) در نهضت بزرگ کربلا آماده شدند. سرشت عباس (ع) و برادران شهیدش، از شیری شکل گرفت که این بانوی بزرگ به آنها داد؛ ادب، بزرگی و فضیلت حضرت عباس (ع) را باید بازتابی از مادر فداکارش دانست.
رفتار ایشان در خانه حضرت علی (ع) و خدمتی که نسبت به فرزندان حضرت فاطمه (س) داشتند، الگویی بینظیر برای همسران و مادران شهدای امروز است. نقشی که عباس (ع) در جنگ صفین و پیش از آن در کربلا ایفا کرد و خود را فدای حریم اهل بیت کرد، ریشه در تربیت مادرانهای دارد که برای روزی، چون عاشورا، فرزندی فداکار پروراند تا الگوی عارفان و سالکان شود.
حضرت عباس (ع)، ساقی تشنهی کربلا، بابالحوائج و نماد ایثار خالصانه است؛ وفاداری او به امام زمانش، درسی است که از دلدادگیاش به مولایش آموخته میشود. مادری که چنین الگوهایی را تربیت میکند، خود الگوی تمامعیار همسرداری و دفاع از ولایت است.
نقش سخنورانه: راوی حماسه و مدافع حقیقت
پس از شهادت فرزندانش و شهدای کربلا، نقشامالبنین (س) متحول شد و به یک مبلغ فعال تبدیل شد. ایشان به بقیع میرفت، در کنار قبور یادبود فرزندانش و دیگر شهدا مرثیهسرایی میکرد و با روایت زیباییها، اخلاق و شجاعت آنان، حماسهی ایثار را به نسلهای بعدی منتقل میکرد. این عملکرد، کارکردی مشابه حضرت زینب (س) داشت: مقابله با روایتگری بنیامیه که قیام عاشورا را خروج بر خلیفه معرفی میکردند. امالبنین (س) با صداقت مادری، حقیقت کربلا را روایت میکرد و در بیداری جامعه نقشآفرین بود. این ویژگی، ایشان را به الگویی حیاتی برای مادران شهدا تبدیل میکند که باید روایتگر خالصانهی جانفشانی فرزندان خود باشند.
درس ازدواج: اصالت معیار همسرگزینی
سیره اهل بیت (ع) در انتخاب همسر، درسی روشنگر برای نسل جوان است. دقت امیرالمؤمنین (ع) به تبار و اصالت حضرتامالبنین (ع)، به ما میآموزد که در ازدواج باید بر بنیانهای معرفتی و نجابت خانوادگی تکیه کرد. حال بسیاری از فروپاشیهای خانواده در عصر حاضر ناشی از عدم توجه به همین سیره است؛ شکلگیری خانوادهها باید بر پایههایی استوار باشد که در شجاعت، وفا و صداقت ریشه دارند، همان خصلتهایی که در فرزندانامالبنین (ع) متجلی شد.
امالبنین (س)، الگوی ابدی زن انقلابی
حضرت امالبنین (س) فراتر از یک شخصیت تاریخی، یک مکتب است؛ مکتبی که سه ضلع اصلی تربیت موفق یک جامعه ایمانی را به نمایش میگذارد: اصالت در انتخاب، ایثار در تربیت، و شجاعت در روایتگری.
سیره ایشان یادآوراین حقیقت بنیادین است که قدرت یک زن مؤمن در عمق باور و استحکام خانوادهای است که بر پایههای نجابت و وفاداری بنا میکند. این بانوی بزرگواربا تربیت فرزندانی چون حضرت عباس (ع) به ما آموخت که مادران، خط مقدم حفظ ولایت هستند و فرزندانشان میراثدار آن وفاداری خواهند بود.
از سویی دیگر امروزه، در مواجهه با چالشهای فکری و فرهنگی، بازخوانی دقیق نقش ایشان، از دقت امیرالمؤمنین (ع) در ازدواج با بانویی با تبار شجاعت تا ایستادگی او در بقیع در مقام راوی حماسه یک ضرورت است. برای آنکه نسل جدید بتواند اسوههای راستین را دریابد، باید گفتمانسازی درباره این الگوهای بیبدیل را با زبان هنر امروز پیوند بزنیم تا عظمت صبر، فداکاری و دفاع از حقیقت، به میراثی زنده و انگیزهبخش برای تمام مادران و همسران مسلمان تبدیل شود.
انتهای پیام/
