تکرار کمدی دکتر شوالیه فوتبال در بدمینتون/ جایزه برای ناکارآمدترین فدراسیون ورزش ایران!

به گزارش خبرگزاری آنا، فدراسیون بدمینتون بی تردید یکی از راکدترین و ناکارآمدترین فدراسیون های ورزشی ایران است. فدراسیونی که بیش از دو دهه در تیول محمدرضا پوریا قرار دارد اما در این دو دهه دریغ از یک قدم پیشرفت و دریغ از یک دستاورد کوچک. فدراسیونی که نه تنها پیشرفت نکرده بلکه با سرعتی سرسام آور نزول هم داشته. رشته ای که در سطح آسیا و جهان یک زنگ تفریح مطلق است و تنها خروجی اش یک لیگ نیم بند و چند اعزام ناچیز و کوچک به مسابقات بی اعتبار است و عجیب اینکه در این مسابقات بی اعتبار نیز هیچ مقامی و مدالی کسب نمی شود.

این ناکامی تا بدانجا پیش رفته که به مسابقات بی کیفیت و دورهمی فجرکاپ هم سرایت کرده. مسابقاتی با یک عنوان پرطمطراق که بیش از 30 دوره از برگزاری آن سپری می شود اما بدمینتون بازان ایران در این رقابتهای داخلی هم از کسب مدال عاجز هستند. در حقیقت در این مسابقات هم هر سال دریغ از پارسال بوده و در چند دوره اخیر به جز یکی دو برنز کمرنگ هیچکدام از بدمینتون بازان ایران به جمع نفرات پایانی نیز راه نیافته اند. 

کنایه آمیز اینکه معمولا نفرات دعوت شده به تورنمنت فجرکاپ بدمینتون عمدتا بدمینتون بازان درجه چندم از کشورهای نه چندان مطرح هستند اما در تورنمنتی با این سطح نیز ورزشکاران ایران از کسب موفقیت عاجزند.

ناکامی در بدمینتون نه یک اتفاق و حادثه بلکه یک سبک زندگی است! بدمینتون بازان از تورنمنتی به تورنمنت دیگر می روند و دست خالی باز می گردند. آخرین ناکامی بدمینتون در بازیهای آسیایی جوانان بحرین رخ داد که دست بر قضا سطح بالایی نداشت و تقریبا هیچ کشور آسیایی این رویداد را جدی نگرفته بود. اتفاقی که سبب شده بود اغلب رشته های اعزامی با مدال به ایران بازگردند اما در این میان زهرا رباطی نماینده بدمینتون ایران در همان دور نخست برابر حریفی از چین با حساب دو بر صفر نتیجه را واگذار کرد و حذف شد تا دست خالی به ایران بازگردد.

ناکامی تمام عیار بدمینتون بازان لزوم تغییرات در این فدراسیون را بیش از پیش یادآوری می کند که در 3 دوره اخیر با یک رئیس سنتی پله های پسرفت و قهقهرا را با سرعت طی کرده به گونه ای که در مسابقات داخل خانه نیز هیچ کدام از بدمینتون بازان ایران موفق به کسب مدال نمی شوند.

عدم استعدادیابی و توجه به تیم های پایه، عدم اعزام تیم های بدمینتون ایران به رویدادهای بین المللی و محروم ماندن از کسب حتی یک مدال درخور در طول این سالها بخشی از ناکامی های فدراسیون بدمینتون در دوره پوریا در 3 دوره اخیر بوده و همین لزوم تغییرات در این فدراسیون و جاری شدن خونی تازه را برای این رشته تایید می کند.

در میان تمام آوار ناکامی ها اما یک خبر حیرت انگیز از سوی فدراسیون بدمینتون منتشر شده. رئیس فدراسیون بدمینتون که متهم شماره یک ناکامی های سریالی این رشته است مفتخر به دریافت یک جایزه بین المللی شده!

در خبر منتشره توسط فدراسیون آمده است: کمیسیون جوایز فدراسیون جهانی بدمینتون (BWF)، با صدور نامه رسمی، اعطای جایزه «خدمات شایسته» را به محمدرضا پوریا، رییس فدراسیون بدمینتون ایران، مورد تأیید قرار داد. براساس اعلام رسمی کمیسیون جوایز BWF، محمدرضا پوریا به‌ دلیل سال‌ها تلاش مؤثر، برنامه‌ریزی مستمر و نقش‌آفرینی تأثیرگذار در توسعه بدمینتون ایران، آسیا و جهان و همچنین تعاملات بین‌المللی گسترده و مؤثر، شایسته دریافت جایزه «خدمات شایسته» شناخته شده است.

بنا بر ادعای سایت فدراسیون، پوریا در سال ۱۴۰۰ نیز موفق به دریافت «جایزه عدالت جنسیتی» از سوی فدراسیون جهانی بدمینتون شده بود که اکنون با دریافت جایزه خدمات شایسته، دومین جایزه بین‌المللی ایشان در سطح BWF رقم می‌خورد.

مشخص نیست که جایزه دریافتی مورد ادعای فدراسیون تا چه اندازه معتبر است و اساسا بابت کدام خدمات شایسته پوریا به وی اعطا شده.

نکته حیرت انگیزتر واکنش فدراسیون به این جایزه عجیب و غریب است. کانال رسمی فدراسیون پس از انتشار خبر این جایزه سیل پیام تبریک های رنگارنگ از سوی افراد مرتبط و غیرمرتبط را منتشر کرد تا این دستاورد را تاریخی تر جلوه دهد. پیام تبریک هایی که فقط در آن جای تبریک متصدی سوپرمارکت محله خالی بود!

این جایزه ما را یاد نشان شوالیه تاریخی علی فتح الله زاده مدیرعامل اسبق استقلال انداخت که با پرداخت مبلغی این عنوان پرطمطراق را از یک موسسه گمنام و بی اعتبار خرید تا خود را مفتخر به دریافت نشان شوالیه کند! به نظر می رسد که این اتفاق از فوتبال به بدمینتون سرایت کرده و پوریا همان مسیری را رفته که فتح الله زاده استاد آن بود.

در طول نزدیک به 3 دهه حضور پوریا آنچه از بدمینتون باقی مانده یک ویرانه بزرگ و لبالب از ناکامی است و ظاهرا به پاس همین ناکامی ها به او جایزه خدمات شایسته را داده اند. جایزه ای که بیشتر شبیه زرشک طلایی فستیوال های فیلم است که به بدترین ها تعلق می گیرد!