آیا باید در عصر دیجیتال کتابهای چاپی را فراموش کنیم؟
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا به نقل از «ژاپن تودی»، کتابهای دیجیتال و کتابهای صوتی در دهههای اخیر محبوب شدهاند، اما کتابهای چاپی همچنان ترجیح اول بسیاری از مردم هستند. نتایج یک نظرسنجی از ناشران استرالیایی نشان داد که پس از کریسمس گذشته، کتابهای چاپی سهم عمدهای از فروش کتابها را به خود اختصاص دادهاند (در حالی که کتابهای الکترونیکی ۴ تا ۱۸ درصد و کتابهای صوتی ۵ تا ۱۵ درصد از فروش را شامل میشدند). این در حالی است که معمولاً هشدارهایی در مورد مرگ کتابهای چاپی دیده میشود.
برخی منتقدان کتابهای چاپی نیز نظر خود را تغییر دادهاند. جف جارویس، روزنامهنگار، در کتابی که در ۲۰۰۹ منتشر کرد، نوشته بود که باید کتابها دیجیتالی شوند، اما در سال ۲۰۲۳ حرف خود را پس گرفت و گفت که این دیدگاه را پس میگیرد.
از نظر بسیاری از خوانندگان، ویژگیهای حسی کتاب چاپی همچون بویش و حس در دست گرفتنش، بسیار ارزشمند است. همچنین، برخی افراد از جمعآوری کتابهای چاپی لذت میبرند. این کتابها نه تنها به عنوان اشیای باارزش جمعآوری میشوند، بلکه به عنوان نشانهای از سلیقه و فرهنگ در خانهها و شبکههای اجتماعی به نمایش گذاشته میشوند.
کتابهای چاپی بهویژه حامل تاریخ، دانش و داستانهای مشترک هستند. این موضوع در تحقیقاتی که در خصوص صنعت نشر در داخل استرالیا انجام شده، به وضوح مشهود است. از نظر بسیاری از نویسندگان مستقل، چاپ یک کتاب فیزیکی مهم است، زیرا این کار یک سند ملموس درباره تاریخ و خاطرات شان ایجاد میکند. در یک نظرسنجی که اخیراً انجام شده، بسیاری از نویسندگان گفتهاند که انتشار کتاب چاپی به آنها این امکان را میدهد که داستانهای محلی و فرهنگی خود را حفظ کرده و با جامعه به اشتراک بگذارند.
با این حال، کتابها و کتابخانهها در زمان جنگ و بحران هدف حملات قرار میگیرند. این امر نه تنها به نابودی ساختمانها، بلکه به از بین رفتن فرهنگ، تاریخ و هویت جوامع میانجامد. در گزارشهایی از حملات به کتابخانهها در غزه و اوکراین، مشاهده میشود که نابودی کتابها باعث از بین رفتن حافظه جمعی و میراث فرهنگی جوامع میشود.
در نهایت، کتابهای چاپی به عنوان شیء فیزیکی، نه تنها در هنگام نابودی، بلکه در زمانهایی که در جامعه به اشتراک گذاشته میشوند، نمادی از فرهنگ و پایداری آن به شمار میروند.
انتهای پیام/
