گزارش موسسه معتبر آمریکایی درباره یک‌سالگی توافق هسته‌ای: دستاورد آمریکا از برجام؛ «دقیقا هیچ چیز»/ قبل از سوت آغاز، بازی را باخته بودیم

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، در روز 14 جولای 2015 (23 تیر 95) جهان از توافق هسته‌ای بلوک 1+5 با ایران آگاه شد. این توافق در واقع، قراردادی برای ایران بود و امتیازی برای 1+5. به عبارت دیگر، توافق هسته‌ای، قراردادی پرسود برای ایران بود.

چرا می‌توان برجام را قراردادی پرسود برای ایران و امتیازهایی اندک برای 1+5 توصیف کرد؟ پاسخ این سؤال، از بررسی مفاد برجام به دست می‌آید. به طور ساده می‌توان مقررات برجام را اینگونه خلاصه کرد:

ایران ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را کاهش می‌دهد (آنها را به خارج از کشور ارسال می‌کند اما در عوض آن، اورانیوم طبیعی می‌گیرد)؛

ایران سانتریفیوژهای خود را حفظ می‌کند؛

ایران هیچ یک از تأسیسات هسته‌ای خود را تعطیل نمی‌کند؛

ایران میلیاردها دلار دارایی بلوکه‌شده خود را پس می‌گیرد و از تحریم‌های مرتبط با آن نجات پیدا می‌کند؛

ایران می‌تواند درخواست بازرسی از مراکز نظامی خود را رد کند (البته به استثنای پارچین) و در دسترسی و نظارت بر مراکز هسته‌ای مورد شناسایی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تأخیر ایجاد کند؛

تحریم‌های تسلیحاتی ایران در پنج سال رفع و تحریم مربوط به موشک‌های بالستیک ایران در هشت سال یا کمتر از آن برداشته می‌شود؛

غرب به ایران کمک می‌کند تا تأسیسات هسته‌ای «صلح آمیزش» را گسترش دهد؛

تحریم‌های هسته‌ای افراد و نهادهای ایرانی برداشته می‌شود؛

دولت آمریکا متعهد می‌شود تا مقامات محلی یا ملی را به برقراری روابط تجاری با ایران ترغیب کند.

اما ایالات متحد در مقابل این حقوقی که به ایران اعطا شده است چه به دست آورد؟ هیچ چیز. واقعا هیچ چیز.

ایران رضایت جامعه بین‌المللی برای توسعه برنامه هسته‌ای‌اش را به دست آورده است اما این کشور یک سال پس از برجام همچنان از اعتراض‌ها و رفتارهای خصمانه علیه آمریکا و اسرائیل حمایت می‌کند و همچنان طالب دشمنی با غرب است.

آنچه ایران مشخصا یک سال پس از برجام انجام داده است چیست؟ بنا به گزارش‌های امنیتی، ایران پیش از بازدید بازرسان آژانس از سایت پارچین، آن را از موارد مشکوک خالی کرده است. در ماه ژوئن سال جاری (خردادماه)، دولت باراک اوباما اعلام کرد که ذرات اورانیومی که در پارچین یافت شده، مربوط به گذشته است. با وجود این، دولت او، همچنان اجرای برجام را ادامه داد.

در روز 4 نوامبر 2015 (13 آبان 94) ایران مراسم سالیانه «مرگ بر آمریکا» را که مربوط به تسخیر سفارت آمریکا در تهران است، برگزار کرد.

روز 16 ژانویه 2016 (26 دی) مصادف با روز اجرای برجام بود؛ یعنی روزی که دارایی‌های بلوکه شده ایران آزاد و افراد و نهادهایی که تحت تحریم هسته‌ای قرار داشتند از زیر فشار تحریم‌ها خارج شدند. اما این افراد و نهادها همچنان به فعالیت‌های خصمانه خود علیه آمریکا و غرب ادامه می‌دهند.

پس از آن، ایران با توقیف دو قایق آمریکایی و بازداشت 10 ملوان، قدرت خود را به رخ آمریکا کشید. ملوانان تحقیر شده بودند. قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس جمهوری اسلامی در این مدت، ممنوعیت‌های مربوط به سفرهای خارجی را زیر پا گذاشت تا با ولادیمیر پوتین دیدار کند. آن‌ها درباره فروش سامانه اس 300 با یکدیگر گفت‌و‌گو کرده بودند.

ایران هم اکنون، دو تبعه آمریکایی را در بازداشت دارد و در خیابان‌های تهران همچنان پرچم‌های آمریکا و اسرائیل آتش زده می‌شوند.

اما در اینجا، یک سال پس از برجام، آمریکا همچنان به اجرای این قرارداد ادامه می‌دهد. در حالی که تهران نشان داد که حتی پس از برجام، ذره‌ای از مواضع گذشته‌اش عقب‌نشینی نکرده است، دولت اوباما چه در برجام و چه یک سال پس از آن، هر بار در مقابل ایران کوتاه آمده است.

دستاورد آمریکا از برجام یک سال پس از اجرای آن چه بود؟ باز هم باید تکرار کرد هیچ چیز. دقیقا هیچ چیز. برجام عملا سودی برای ما نداشت که بخواهیم پس از آن به دنبال آن باشیم. دولت اوباما در جریان برجام، همچون تیمی بود که قبل از سوت آغاز، بازی را واگذار کرده بود. ایران تقریبا به همه آنچه از توافق هسته‌ای نیاز داشت، رسید و آمریکا هر آنچه در برجام به دنبال آن بود، از دست داد.