سن ازدواج جوانان در سراسر کشور ثابت ماند؛ تهران و سیستان در دو انتهای الگوی سنی

به گزارش خبرگزاری آنا، بر پایه اعلام مرکز رصد جمعیت کشور، در سال ۱۴۰۳ میانگین سن ازدواج نخست در ایران برای مردان ۲۸.۳ سال و برای زنان ۲۴.۱ سال بوده است. این شاخص در هفت‌ماهه نخست سال ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که سن ازدواج مردان بدون تغییر ۲۸.۳ سال باقی مانده و سن ازدواج زنان نیز با افزایشی حدود یک‌دهم سال، معادل تقریبی یک ماه، به عدد ۲۴.۲ سال رسیده است.

این تغییر اندک بیانگر آن است که الگوی سنی ازدواج در کشور در مسیر ثبات حرکت می‌کند و تحولات اقتصادی و فرهنگی در بازه یادشده تأثیر محسوسی بر تصمیم ازدواج نداشته است.

به اعتقاد کارشناسان جمعیت، «ثبات آماری سن ازدواج» معمولاً زمانی رخ می‌دهد که شرایط اقتصادی و انتظارات اجتماعی زوج‌های جوان به نقطه تعادل رسیده باشد و تغییر رفتار ازدواجی نیازمند محرک‌های جدی‌تری در سطح جامعه باشد.

طبق تازه‌ترین گزارش ثبت‌احوال، در هفت‌ماهه نخست سال ۱۴۰۴ تعداد ۲۷۲ هزار و ۲۳۸ واقعه ازدواج در سراسر کشور به ثبت رسیده است. آمارهای استانی سال ۱۴۰۳ نیز نشان می‌دهد که استان سیستان و بلوچستان پایین‌ترین میانگین سن ازدواج و استان تهران بالاترین میانگین را در کشور داشته‌اند؛ اختلافی که در آمار سال ۱۴۰۴ نیز تداوم یافته است.

نتایج مقایسه‌ای داده‌ها روشن می‌کند که میانگین سن ازدواج مردان در سطح کشور بدون تغییر مانده و تنها افزایش اندکی در میانگین سن ازدواج زنان به چشم می‌خورد. کارشناسان جمعیت‌شناسی پیش‌بینی می‌کنند اگر این روند ادامه یابد، میانگین سن ازدواج در کشور به‌تدریج در بازه ۲۸ تا ۲۹ سال برای مردان و ۲۴ تا ۲۵ سال برای زنان تثبیت شود.

به این ترتیب، بررسی دو سال پیاپی (۱۴۰۳ و ۱۴۰۴) نشان می‌دهد که میانگین سن ازدواج مردان در کشور ثابت مانده است، در حالی که میانگین سن ازدواج زنان اندکی افزایش یافته و تفاوت‌های استانی در الگوی ازدواج همچنان برقرار است. این داده‌ها از دید کارشناسان مهر تأییدی بر تداوم دوره‌ای از «سکون جمعیتی در ازدواج» به شمار می‌آید.