چرا افراد مشهور و پولدار برای درمان به خارج از کشور می‌روند؟/ سخنگوی وزارت بهداشت: آنجا به بیمار خیلی احترام می‌گذارند!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از تسنیم، در چند وقت اخیر شاهد آن بودیم که برخی افراد و از جمله تعدادی از هنرمندان کشور برای درمان بیماری خود از جمله بیماری سرطان به کشورهای خارجی نظیر آمریکا سفر کردند، کما اینکه یک نفر از این هنرمندان نیز در آلمان دچار 45 درصد فلجی شد و هنرمند دیگری نیز در فرانسه فوت کرد.

حال این در شرایطی است که همانطور که در ایران خطای پزشکی وجود دارد در دیگر کشورها، حتی در پیشرفته‌ترین نظام‌های سلامت از جمله آمریکا شاهد خطای پزشکی هستیم بطوری که در آمریکا در هر روز حداقل یک خطای پزشکی در بخش‌های مهم و ویژه از جمله ICC - CCU ثبت می‌شود ولی در این کشورها خطای پزشکی در یک تعریف مشخص رسانه‌ای می‌شود، یعنی فقط یک بار در سال تمام این خطاها رسانه ای می‌شود زیرا مطرح کردن خطاهای پزشکی که امری اجتناب پذیر است در هر روز و هر هفته در رسانه‌ها بیشتر به ضرر بیمار خواهد بود، زیرا بیماران دیگر اعتمادی به کادر پزشکی نخواهند داشت، کما اینکه باید خطای پزشکی نیز به حداقل ممکن کاهش یابد.

حال جدا از علت‌های بروز سرطان که به گفته مطرح ترین متخصصان و دانشمندان - عوامل خاک، هوا، آب و سبک زندگی غلط از جمله تغذیه نامناسب در بروز سرطان‌ها دخیل هستند، این سؤال مطرح می‌شود که آیا درمان در ایران از جمله درمان سرطان دچار نقیصه ای است که این افراد به خارج از کشور برای درمان سفر می‌کنند، در حالیکه ایران از جمله ارزانترین کشورهای جهان در حوزه درمان به حساب می‌آید که به این مسئله باید مهارت متخصصان ایرانی نیز اضافه کرد کما اینکه نقایص در حوزه سلامت کشور را نیز نباید نادیده گرفت.

در این رابطه ایرج حریرچی - قائم مقام وزارت بهداشت با پرداختن به زوایای متعدد این پرسش توضیح داد: واقعاً بیش از 95 تا 100 درصد درمان سرطان در ایران قابل امکان است ولی در هیچ جای دنیا نیز همه سرطان‌ها بهبود پیدا نمی‌کنند.

سخنگوی وزارت بهداشت در توضیح بیشتر عنوان کرد‌: چطور مردم از روی استیصال از شهرستان به تهران می‌آیند یا مثلاً بیمار ریوی جواب شده می‌کوبد برود بیمارستان مسیح دانشوری! بنابراین یک قسمت هم این موارد است.

حریرچی خاطرنشان کرد: البته آنجا (خارج از کشور) خیلی به بیمار احترام می‌گذارند و یک قسمت هم کم اعتمادی افراد به داخل است و در نهایت یک تعداد افراد هم می‌خواهند ابتلا به بیماری‌شان محرمانه بماند.