آزادی بیان در دوران ترامپ: فشارها و تهدیدهای بیسابقه بر رسانهها
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا به نقل از ورایتی، در اولین برنامه فصل پنجاه و یکم برنامه محبوب ساتردی نایت لایو، دونالد ترامپ با لحنی کنایه آمیز وارد صحنه شد و به شوخی، اما هشدارآمیز خطاب به سازندگان گفت: "اگر بی ادبی کنید اف سی سی (کمیسیون ارتباطات فدرال) رو میفرستم سراغتون. یادتون نره: بابا داره نگاهتون میکنه!»
در این قسمت، کالین جوست در نقش پیت هگزث ظاهر شد و با اغراق طنزآمیزی، از وضعیت ارتش آمریکا ابراز نگرانی کرد: "ارتشمون واقعاً خیلی خاک بر سر شده! " و البته اضافه کرد: "اما هیچ وقت اینقدر چاق هم نبوده! "
این دیالوگها انعکاسی از دیدار واقعی ترامپ با فرماندهان ارشد نظامی طی هفته گذشته بود، دیداری که خودش هم واکنشهای مشابهی داشته است. در نسخه جوست، طنز با حذف زیرمتن همراه بود و مستقیماً خواستار ارتشی با «مردهای خوشهیکل، عضلانی، بدون مو و صددرصد غیرهمجنس باز» شد.
ترامپ سپس شروع کرد به انتقاد از این برنامه: «فصل ۵۱ ساتردی نایت لایو شروع شروع خوبی نداشته؛ ۱۷ بازیگر جدید گرفتن و بعدش همون مجری قبلی رو گذاشتن برای قسمت اول. " اشارهای به تغییرات گستردهی تابستانی برنامه. او همچنین نیشی به کالین جوست زد و گفت: "فکر میکردم الان با دوستاش توی جشنواره کمدی ریاض باشه! "
در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، آزادی بیان در ایالات متحده با فشارها و محدودیتهایی بی سابقه روبهرو شده است. هرچند قانون اساسی آمریکا از آزادی مطبوعات و بیان دفاع میکند، اما رفتار و گفتار رئیس جمهور وقت فضایی از ترس، خودسانسوری و بی اعتمادی را در رسانهها و جامعه ایجاد کرده است. ترامپ بارها رسانههای منتقد خود را «دشمن مردم» نامیده و روزنامه نگاران را هدف حملات لفظی قرار داده هاست. او حتی تهدید کرد که مجوز شبکههایی مانند NBC و CNN را لغو خواهد کرد و در چند مورد، خبرنگاران کاخ سفید را از نشستهای خبری اخراج کرده است. چنین اقداماتی نه تنها استقلال رسانهها را تضعیف کرده، بلکه مرز میان طنز، انتقاد و جرم را نیز مبهم ساخته است.
در چنین فضایی، طنز سیاسی – که یکی از ستونهای دیرینهی فرهنگ آمریکایی است – نیز در معرض تهدید قرار گرفت. برنامههایی مانند ساتردی نایت لایو که بهصورت سنتی به زبان طنز از سیاستمداران انتقاد میکردند، ناگهان خود به هدف حملات مستقیم رئیس جمهور تبدیل شدهاند. ترامپ در واکنش به شوخیهای این برنامه، از نهادهایی مانند کمیسیون ارتباطات فدرال برای تهدید به سانسور استفاده میکند و نشان داد که حتی شوخی نیز ممکن است هزینهبر باشد.
این روند یادآور عقبگردی خطرناک از اصول دموکراتیکی است که بر مبنای آزادی اندیشه و نقد قدرت شکل گرفتهاند.
انتهای پیام/
