نادر ابراهیمی پیروزی انقلاب را مثل جشن عروسی می‌داند که شکوهش ضمانت خوشبختی نیست
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نشست نقد و بررسی کتاب «انقلاب ما به ما چه داده است؟» نوشته نادر ابراهیمی عصر دوشنبه ۱۵ اردیبهشت با حضور حجت اسلام مجتبی عرب، محمد غفاری و سیدامید سیدابراهیمی در کافه کتاب امیرکبیر برگزار شد.
در ابتدای نشست غفاری کتاب را به طور اجمالی معرفی کرد و به ساختار نوشتاری آن پرداخت و گفت: این کتاب یا همان «نامه به فاطمه» نه یک نامه معمولی که یک متن عدالتخاهانه و پیشرو است که ارزش محتوایی اش در گذر زمان کهنه نشده است.
وی افزود: پاسخ نامه نادر ابراهیمی به فاطمه نیز یک جواب عاقلانه و متنی هنرمندانه است که به نظرم قرائت درستی از انقلاب اسلامی محسوب می‌شود. موضع نادر ابراهیمی در این نامه، کنار موضع فاطمه قرار می‌گیرد که انقلاب را یک جریان عدالتخواه و مصلح اجتماعی می‌داند. در هیچ عبارتی از نامه هم دنبال توجیه ضعف‌ها یا نادیده گرفتن مسائل نیست.
این پژوهشگر در ادامه گفت: پاسخ نادر ابراهیمی مخاطب را آرام کرده و مرحله به مرحله پیش می‌رود. در این زمینه مثال‌هایی از انقلاب زده می‌شود و اهداف این حرکت به نمایش گذاشته می‌شود. نادر ابراهیمی بین دو مفهوم روز انقلاب و عصر انقلاب تفکیک قائل است. او روز پیروزی انقلاب را مثل مراسم عروسی می‌داند که زیبایی و شکوهش، دلیل ضمانت بر خوشبختی در زندگی نیست. بلکه خوشبختی در جریان زندگی، پس از سال‌ها شناخت و بالاوپایین شدن به وجود می‌آید.
سخنران بعدی این برنامه حجت الاسلام عرب بود که گفت: گویا نامه فاطمه و پاسخ نادر ابراهیمی به تازگی و براساس مسائل مبتلابه همین روز‌ها نوشته شده و شاید حکمتی در این وقفه ۴۵ ساله تجدید چاپ و معرفی مجدد آن بوده که در این زمانه باز به آن رجوع شود. نادر ابراهیمی از مسائل مطرح شده در نامه فاطمه غافلگیر شده و نفرین و ناسزا‌های او را به جان می‌خرد تا بتواند پاسخ درخوری بدهد. نادر در تبیین انقلاب سراغ بیان مسائل سطحی و دم دستی نمی‌رود، بلکه در مرز باریکی قرار می‌گیرد که عمیق‌ترین استدلال‌ها را بیانی هوشمندانه مطرح می‌کند و فاطمه را مخاطب اصلی خود برای رفع بسیاری از این مشکلات می‌داند. ابراهیمی از فاطمه می‌خواهد به عنوان نماینده قشر مستضعف -که اتفاقا حالا یک قلمی شیوا دارد و بهره‌مند از شناخت رسانه‌ای است- نقش خود را در حل مسائل بداند و در مقام کنشگری قرار بگیرد.
وی افزود: نادر ابراهیمی با نگاهی مصلحانه و انقلابی، تنها راه پیروزی نهایی و رسیدن به آرمان‌های بلند انقلاب را حرکت جمعی فاطمه و فاطمه‌ها می‌داند و او را به پافشاری برمطالبات و همچنین تلاش مضاعف برای حضور در حاکمیت تصمیم گیر دعوت می‌کند و با تاکید و یادآوری نعمت حکومت اسلامی، عدل را در سازماندهی و روند‌های اداری حکومت دنبال می‌کند؛ نه در نوشتن بیانیه رادیکال و احساس رضایت از خالی شدن پس از زدن تلخ‌ترین حرف ها.
سید امید سیدابراهیمی نیز آخرین سخنران این نشست بود که گفت: چهره‌ای که از نادر ابراهیمی و آثار او در سطح جامعه به نمیاش گذاشته شده، یک نویسنده سانتی مانتال عاشقانه نویس است و آثاری که بیشتر از اون بین عموم مردم جامعه -و حتی برای اهالی فرهنگ و کتابخوان ها_ شناخته می‌شود، چیزی فراتر از آثاری همچون یک عاشقانه آرام، چهل نامه کوتاه به همسرم، بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم، ابن مشغله، ابولمشاغل و نهایتا آتش بدون دود و مردی در تبعید ابدی نیست.
وی افزود:، اما نادر ابراهیمی یک متفکر و صاحب ایده و اندیشه در حوزه اندیشه انقلاب اسلامی و تاریخ ملی است که در بیان افکار خود به هیچ وجه دچار خودسانسوری نشد و با وضوح کامل به بیان اعتقادات خود در آثارش پرداخت. اما متاسفانه در رسانه‌ای‌ها و به ویژه حوزه ادبیات داستانی معاصر، این وجه نادر نادیده گرفته شده و هیچ گاه مورد رصد و توجه قرار نمی‌گیرد.
این پژوهشگر در پایان گفت: نامه فاطمه برآمده از یک درد تاریخی است و بیان جزئیات مسائل و مشکلات که موجب تامل و سیلی به مخاطب می‌شود، حاصل یک عمر تجربه زیسته در این وضعیت است. از طرف دیگر نادر ابراهیمی با همه تندی‌ها و تلخی‌های نامه فاطمه، نه در موضع ضعف که در مقام تایید و تاکید بر آرمان‌ها قرار دارد که در پاسخگویی، دچار وحشت و لکنت نمی‌شود.
انتهای پیام/
