اقتصاد جهانی قربانی تعرفه‌های ترامپ/ متحد بی متحد، فقط آمریکا مهم است

به گزارش خبرگزاری آنا، دونالد ترامپ در تازه‌ترین و عجیب‌ترین تصمیم خود تعرفه‌های تجاری اعمال شده بر برخی از کشورها را اعلام کرد و بر اساس گفته‌های وی  تعرفه‌هایی از ۱۰ تا ۴۹ درصد بر کشور‌های مختلف وضع شده است که شامل موارد زیر می‌شود:

هند: ۲۶ درصد

تایوان: ۳۲ درصد

آفریقای جنوبی: ۳۰ درصد

بریتانیا: ۱۰ درصد

اندونزی: ۳۲ درصد

برزیل: ۱۰ درصد

کامبوج: ۴۹ درصد

ژاپن: ۲۴ درصد

سنگاپور: ۱۰ درصد

هدف این تعرفه‌ها در کنار تعرفه‌های دیگر بر کشور‌های آمریکای لاتین، جنوب آسیا، و اروپا کاهش کسری تجاری و بازگشت تولید به داخل آمریکا عنوان شده است.

اما با اعمال این تعرفه‌ها و تعرفه‌هایی که در چند ماه گذشته علیه بسیاری از کشورها اعمال شد، سیاست‌های تجاری دولت ترامپ نشان داد که آمریکا در تعاملات اقتصادی، حتی با نزدیک‌ترین متحدان خود نیز قابل اعتماد نیست. اقدامات خصمانه‌ای که با وضع تعرفه‌های سنگین علیه کشور‌های مختلف، از جمله مشارکت‌کنندگان اصلی در تجارت جهانی همچون چین، اروپا، هند و ژاپن، انجام شد، به روشنی حاکی از یک رویکرد خودخواهانه است. این سیاست‌ها بسیاری از شرکای تجاری و حتی متحدان سنتی آمریکا را به موقعیتی دشوار و ناخوشایند می‌کشاند. با اعمال این تعرفه‌ها آمریکا برای رسیدن به منافع کوتاه‌مدت اقتصادی، نه تنها به کشور‌های مخالف، بلکه به نزدیک‌ترین شرکای اقتصادی خود نیز رحم نکرد.

باز هم بی‌اعتنایی ترامپ به متحدان آمریکا

تعرفه‌هایی که دولت ترامپ علیه کشور‌های مختلف اعمال کرد، در برخی موارد به شدت بالاتر از حد انتظار بود. برای مثال، تعرفه‌های ۱۰ تا ۲۰ درصدی بر کشور‌های اروپایی و ۲۴ درصدی بر ژاپن، نشان‌دهنده یک بی‌اعتنایی آشکار نسبت به روابط طولانی‌مدت میان این کشور‌ها و واشنگتن است. این تعرفه‌ها برای کشور‌های هدف، نه تنها تهدید مستقیم به صنایع صادرات‌محور به شمار می‌رود، بلکه پیام واضحی از نگاه ابزاری آمریکا به متحدانش را منتقل می‌کند. چنین سیاست‌هایی، کشور‌های هدف از جمله هند، برزیل، کشور‌های اروپایی و ژاپن را به‌شدت تحت فشار می‌گذارد؛ کشور‌هایی که تا پیش از این، وابستگی زیادی به روابط اقتصادی با آمریکا داشتند.

اگر دامنه تعرفه‌ها گسترش یابد و کشور‌های اروپایی بیشتری را شامل شود قطعا اروپا به عنوان یکی از قربانیان این سیاست‌ها، شاهد خسارات سنگین در بخش‌های صنعتی و کشاورزی خواهد بود. تعرفه‌های اعمال‌شده باعث می‌شود که بسیاری از تولیدکنندگان اروپایی توان رقابت با محصولات داخلی آمریکا از جمله در صنعتی مثل خودروسازی را از دست بدهند و صادرات اروپایی به بازار‌های آمریکا به شدت کاهش یابد. با چنین رویکردی کشور‌های اتحادیه اروپا که سابقاً به آمریکا به‌عنوان شریک اصلی اقتصادی خود نگاه می‌کردند، اکنون مجبورند مسیر تجارت خود را تغییر دهند و وابستگی خود به واشنگتن را کاهش دهند.

ژاپن، یکی دیگر از متحدان اصلی آمریکا، نیز از این سیاست‌ها ضربه سنگینی می‌خورد. تعرفه‌های سنگین بر صادرات ژاپنی، به‌ویژه در بخش خودرو و فناوری، فشار زیادی به صنایع ژاپن وارد خواهد کرد. این سیاست‌ها به نوعی نمایش بی‌اعتنایی آمریکا به اتحاد‌های خود در آسیا و تأکید بر منافع اقتصادی کوتاه‌مدت واشنگتن است. اگر روند این چنین ادامه پیدا کند، یقینا اقداماتی از این دست، باعث خواهد شد ژاپن به تدریج به سوی تقویت روابط اقتصادی با دیگر کشور‌های آسیایی مانند چین و هند حرکت کند و وابستگی خود به آمریکا را کاهش دهد.

اعمال تعرفه‌های کمرشکن بر کشورهای ضعیف

اما در این بین شاید بیشترین خسارت‌ها متوجه کشور‌هایی است که در اقتصاد جهانی بازیگران کوچک‌تری هستند، از جمله کامبوج و ویتنام. تعرفه‌های کمرشکن بر صادرات این کشور‌ها به آمریکا، به‌ویژه تعرفه ۴۹ درصدی بر کامبوج، فشار اقتصادی شدیدی را بر این کشور‌ها وارد می‌کند. این رفتار، نوعی بهره‌گیری ظالمانه از عدم توانایی این کشور‌ها در مقابله اقتصادی با واشنگتن است. آمریکا با این اقدام نشان می‌دهد که حتی به اقتصاد‌های ضعیف‌تر نیز هیچ رحم و مروتی نمی‌کند و برای تحقق منافع خود حاضر است فشار سنگین اقتصادی بر کشور‌هایی وارد کند که ظرفیت مقابله را ندارند.

در این میان به نظر می‌رسد، چین نیز به عنوان یکی از کشور‌هایی که بیشترین تعرفه‌ها علیه آن اعمال شده است، استراتژی‌های جایگزینی را اتخاذ خواهد کرد. هرچند تعرفه‌های سنگین آمریکا باعث ضربه به برخی از بخش‌های اقتصادی چین می‌شود، اما این کشور می‌تواند با گسترش روابط تجاری خود در آسیا، اروپا و دیگر مناطق از وابستگی به بازار‌های آمریکا بکاهد. سیاست‌های ترامپ، به شکلی غیرمستقیم به چین کمک می‌کند تا نفوذ اقتصادی خود را در جا‌های دیگر افزایش دهد و پایه‌های اقتصادی خود را تثبیت کند. این مسئله برای آمریکا، که قصد دارد با فشار اقتصادی چین را ضعیف کند، نتیجه‌ای معکوس به همراه خواهد داشت.

در این بین نباید فراموش کرد که سیاست‌های ترامپ، علاوه بر خسارتی که به کشور‌های دیگر وارد می‌کند، مشکلات جدی را نیز برای اقتصاد آمریکا به وجود می‌آورد. تعرفه‌های اعمال‌شده باعث می‌شود هزینه تولید برای صنایع داخلی آمریکا افزایش یابد، زیرا بسیاری از این صنایع به مواد اولیه وارداتی از کشور‌های تحت تحریم نیاز دارند. علاوه بر این، مصرف‌کنندگان آمریکایی نیز با افزایش قیمتی مواجه خواهند شد که اثر مستقیم بر قدرت خرید آنها خواهد داشت. با این سیاست‌ها ترامپ نه تنها به اهداف اقتصادی خود دست پیدا نخواهد کرد، بلکه رضایت عمومی در داخل آمریکا را نیز کاهش خواهد داد.

در پایان و با شرایط به وجود آمده سیاست تعرفه‌ای ترامپ یک بار دیگر نشان داد که آمریکا قابل اعتماد نیست. واشنگتن، حتی به نزدیک‌ترین شرکای خود نیز رحم نمی‌کند و برای رسیدن به منافع خود حاضر است تمام اصول همکاری و اعتماد را زیر پا بگذارد. این رفتارها، نه تنها به متحدان آمریکا آسیب می‌رساند، بلکه نظم تجارت جهانی را مختل می‌کند و نشان دهنده این است که آمریکا، به‌جای ایفای نقشی سازنده در اقتصاد جهانی، بیشتر یک تهدید محسوب می‌شود. با شرایط به وود امده کشور‌های جهان، با آگاهی از این واقعیت، به سمت دور شدن از وابستگی به آمریکا حرکت خواهند کردند و به‌تدریج تلاش می‌کنند شرکای اقتصادی جدید بیابند و پایه‌های اقتصادی خود را تقویت کنند تا در برابر سیاست‌های خصمانه واشنگتن از خود محافظت کنند. سیاست‌های ترامپ، در نهایت، به شکل یک هشدار جهانی عمل می‌کند و یک پیام آشکار برای جهانیان دارد: آمریکا، نه دوست قابل اتکایی است و نه شریکی قابل اعتماد.