۰۱/ فروردين /۱۴۰۴

«سرمایه‌گذاری برای تولید» و گشایش اقتصادی از مسیر هم‌افزایی دولت و مردم

«سرمایه‌گذاری برای تولید» و گشایش اقتصادی از مسیر هم‌افزایی دولت و مردم
رهبر انقلاب اسلامی با نامگذاری سال ۱۴۰۴ تحت عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید»، استراتژی روشن و کاربردی برای تحول اقتصادی کشور ارائه کردند. این شعار نه تنها نسخه‌ای برای حل مشکلات معیشتی مردم است، بلکه نقشه راهی برای عبور از چالش‌های اقتصادی و تحقق جهش تولید ملی محسوب می‌شود. اکنون دولت و مردم باید با هم‌افزایی و مشارکت، مسیر این تحول بنیادین را هموار کنند.

به گزارش خبرگزاری آنا؛ با تحویل سال نو، بار دیگر رهبر انقلاب اسلامی، در دریای متلاطم تحریم‌ها و چالش‌های داخلی، نامی را برای سال پیش رو برگزیدند که نه یک شعار، بلکه یک استراتژی جامع برای تحول اقتصادی به نظر می‌رسد: «سرمایه‌گذاری برای تولید». این نامگذاری، در امتداد دغدغه‌های همیشگی ایشان پیرامون مسائل معیشتی مردم و ضرورت جهش تولید ملی، بار دیگر اقتصاد را به کانون توجهات سیاست‌گذاران و فعالان اقتصادی کشور بازگرداند. اما این انتخاب چه معنایی دارد؟ چه ابعاد و زوایایی در آن نهفته است و چگونه می‌تواند به بهبود شرایط کنونی کمک کند؟ برای درک بهتر این موضوع، لازم است به تحلیل عمیق‌تری از پیام نوروزی رهبری، شرایط اقتصادی کشور و راهکار‌های عملیاتی برای تحقق شعار سال بپردازیم.

نامگذاری سال‌ها در ایران، سنتی است که از سوی رهبر انقلاب دنبال می‌شود و هدف از آن، تعیین اولویت‌ها و جهت‌گیری‌های کلان کشور در حوزه‌های مختلف است. در سال‌های اخیر، بیشتر این نامگذاری‌ها رنگ و بوی اقتصادی داشته و بر ضرورت توجه به تولید ملی، اقتصاد مقاومتی و بهبود معیشت مردم تاکید شده است. این موضوع نشان‌دهنده اهمیت ویژه‌ای است که رهبری برای حل مشکلات اقتصادی قائل هستند و آن را به عنوان اصلی‌ترین چالش پیش روی کشور می‌دانند.

در پیام نوروزی سال ۱۴۰۴، رهبر انقلاب با اشاره به موانعی که در سال‌های گذشته مانع تحقق کامل شعار‌های اقتصادی شده است، بر این نکته تاکید کردند که همچنان مسئله اصلی کشور، اقتصاد است و برای حل مشکلات معیشتی مردم، باید سرمایه‌گذاری در تولید را در اولویت قرار داد. ایشان با تأکید بر نقش زمینه‌ساز دولت برای سرمایه‌گذاری مردم در بخش تولید، افزودند: «البته در جایی که مردم انگیزه یا توان سرمایه‌گذاری ندارند دولت می‌تواند به عنوان جایگزین و نه رقیب مردم، وارد میدان شود و سرمایه‌گذاری کند.» این سخنان، چارچوبی کلی برای سیاست‌گذاری اقتصادی کشور در سال جدید ترسیم می‌کند و نشان می‌دهد که دولت باید با ایجاد بستر‌های مناسب و رفع موانع، زمینه را برای مشارکت فعال مردم در سرمایه‌گذاری در تولید فراهم کند.

چرا سرمایه‌گذاری در تولید؟

اما چرا سرمایه‌گذاری در تولید تا این حد اهمیت دارد؟ برای پاسخ به این سوال، باید به شرایط اقتصادی کنونی کشور و چالش‌های پیش روی آن نگاهی دقیق‌تر بیندازیم. اقتصاد ایران در سال‌های اخیر با مشکلات متعددی رو‌به‌رو بوده است که از جمله آنها می‌توان به تحریم‌های اقتصادی، کاهش قیمت نفت، نوسانات ارزی، تورم بالا و کاهش قدرت خرید مردم اشاره کرد. این مشکلات، باعث شده است که تولید ملی با رکود مواجه شود و بسیاری از واحد‌های تولیدی با ظرفیت کامل فعالیت نکنند. در چنین شرایطی، سرمایه‌گذاری در تولید می‌تواند به عنوان یک محرک قوی عمل کرده و اقتصاد را از رکود خارج کند.

سرمایه‌گذاری در تولید، به معنای تخصیص منابع مالی به ایجاد و توسعه واحد‌های تولیدی، خرید تجهیزات و ماشین‌آلات جدید، ارتقای فناوری و بهبود کیفیت محصولات است. این اقدامات، باعث افزایش ظرفیت تولید، کاهش هزینه‌ها، بهبود رقابت‌پذیری و در نهایت، افزایش صادرات می‌شود. علاوه بر این، سرمایه‌گذاری در تولید، فرصت‌های شغلی جدیدی ایجاد می‌کند و به کاهش نرخ بیکاری کمک می‌کند.

گوشتیران
قالیشویی ادیب

اما سرمایه‌گذاری در تولید، تنها به معنای تزریق پول به بخش تولید نیست. بلکه، نیازمند یک رویکرد جامع و هماهنگ است که شامل سیاست‌های مالی و پولی مناسب، اصلاح قوانین و مقررات دست و پاگیر، بهبود فضای کسب و کار، حمایت از تولیدکنندگان داخلی و مبارزه با قاچاق کالا می‌شود. دولت باید با ایجاد یک محیط اقتصادی باثبات و قابل پیش‌بینی، اعتماد سرمایه‌گذاران را جلب کرده و آنها را به سرمایه‌گذاری در تولید تشویق کند.

یکی از مهم‌ترین عواملی که می‌تواند به جذب سرمایه‌گذاری در تولید کمک کند، بهبود فضای کسب و کار است. فضای کسب و کار، به مجموعه‌ای از عوامل اقتصادی، حقوقی، سیاسی و اجتماعی گفته می‌شود که بر فعالیت بنگاه‌های اقتصادی تأثیر می‌گذارند. هر چه فضای کسب و کار در یک کشور مناسب‌تر باشد، سرمایه‌گذاران بیشتری تمایل به سرمایه‌گذاری در آن کشور خواهند داشت. متأسفانه، فضای کسب و کار در ایران در سال‌های اخیر با مشکلات متعددی رو‌به‌رو بوده است که از جمله آنها می‌توان به قوانین و مقررات دست و پاگیر، فساد اداری، عدم شفافیت، ضعف در اجرای قانون و ناامنی اقتصادی اشاره کرد. دولت باید با اصلاح این مشکلات، فضای کسب و کار را بهبود بخشیده و زمینه را برای فعالیت آسان‌تر و سودآورتر بنگاه‌های اقتصادی فراهم کند.

علاوه بر بهبود فضای کسب و کار، دولت باید از تولیدکنندگان داخلی حمایت کند. حمایت از تولیدکنندگان داخلی، به معنای ارائه تسهیلات مالی، معافیت‌های مالیاتی، تعرفه‌های ترجیحی، محدود کردن واردات کالا‌های مشابه داخلی و مبارزه با قاچاق کالا است. این اقدامات، باعث می‌شود که تولیدکنندگان داخلی بتوانند با رقبای خارجی خود رقابت کنند و سهم خود را در بازار افزایش دهند.

یکی دیگر از عواملی که می‌تواند به افزایش سرمایه‌گذاری در تولید کمک کند، مبارزه با قاچاق کالا است. قاچاق کالا، به معنای واردات و صادرات غیرقانونی کالا است که باعث می‌شود دولت از درآمد مالیاتی محروم شود و تولیدکنندگان داخلی با رقابت ناعادلانه رو‌به‌رو شوند. دولت باید با تشدید نظارت‌ها، افزایش جریمه‌ها و بهبود همکاری‌های بین‌المللی، با قاچاق کالا مبارزه کند و از تولیدکنندگان داخلی حمایت کند.

نقش مردم چیست؟

اما نقش مردم در تحقق شعار سال چیست؟ رهبر انقلاب در پیام نوروزی خود، بر نقش مردم در سرمایه‌گذاری در تولید تاکید کردند و گفتند که مردم می‌توانند با وارد کردن سرمایه‌های خرد و کلان خود در راه تولید، به رونق اقتصادی کشور کمک کنند. این سخنان، نشان‌دهنده اهمیت مشارکت فعال مردم در فرآیند توسعه اقتصادی است. مردم می‌توانند با خرید سهام شرکت‌های تولیدی، سپرده‌گذاری در بانک‌ها و موسسات مالی، سرمایه‌گذاری در طرح‌های عمرانی و تولیدی و مصرف کالا‌های داخلی، به رونق تولید ملی کمک کنند.

یکی از راه‌های مشارکت مردم در سرمایه‌گذاری در تولید، خرید سهام شرکت‌های تولیدی است. بازار سرمایه، یک ابزار مهم برای تامین مالی شرکت‌ها است و به آنها اجازه می‌دهد تا با فروش سهام خود، منابع مالی مورد نیاز برای توسعه فعالیت‌های خود را تامین کنند. مردم می‌توانند با خرید سهام شرکت‌های تولیدی، در سود و زیان آنها شریک شوند و به رونق تولید ملی کمک کنند.

یکی دیگر از راه‌های مشارکت مردم در سرمایه‌گذاری در تولید، سپرده‌گذاری در بانک‌ها و موسسات مالی است. بانک‌ها و موسسات مالی، منابع مالی مردم را جمع‌آوری کرده و آنها را به صورت وام و تسهیلات در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌دهند. مردم می‌توانند با سپرده‌گذاری در بانک‌ها و موسسات مالی، به تامین مالی تولیدکنندگان کمک کنند.

یکی دیگر از راه‌های مشارکت مردم در سرمایه‌گذاری در تولید، سرمایه‌گذاری در طرح‌های عمرانی و تولیدی است. دولت و بخش خصوصی، طرح‌های عمرانی و تولیدی متعددی را در کشور اجرا می‌کنند که نیازمند تامین مالی هستند. مردم می‌توانند با سرمایه‌گذاری در این طرح‌ها، به توسعه زیرساخت‌های کشور و رونق تولید ملی کمک کنند.

مصرف کالا‌های داخلی، یکی دیگر از راه‌های مشارکت مردم در سرمایه‌گذاری در تولید است. با خرید کالا‌های داخلی، مردم به تولیدکنندگان داخلی کمک می‌کنند تا محصولات خود را به فروش برسانند و سود کسب کنند. این امر، باعث می‌شود که تولیدکنندگان داخلی بتوانند فعالیت‌های خود را توسعه دهند و فرصت‌های شغلی جدیدی ایجاد کنند.

برای جذب مردم چه باید کرد؟

اما برای تشویق مردم به سرمایه‌گذاری در تولید، باید اعتماد آنها را جلب کرد. متأسفانه، در سال‌های اخیر، اعتماد مردم به نهاد‌های اقتصادی و مالی کشور کاهش یافته است. این امر، ناشی از عواملی مانند فساد اداری، عدم شفافیت، ضعف در اجرای قانون و ناامنی اقتصادی است. دولت باید با اصلاح این مشکلات، اعتماد مردم را جلب کرده و آنها را به سرمایه‌گذاری در تولید تشویق کند.

یکی از مهم‌ترین عواملی که می‌تواند به جلب اعتماد مردم کمک کند، مبارزه با فساد اداری است. فساد اداری، به معنای سوء استفاده از قدرت و مقام برای منافع شخصی است که باعث می‌شود منابع مالی کشور هدر رود و مردم از خدمات دولتی محروم شوند. دولت باید با تشدید نظارت‌ها، افزایش جریمه‌ها و بهبود شفافیت، با فساد اداری مبارزه کند و اعتماد مردم را جلب کند.

شفافیت، یکی دیگر از عواملی است که می‌تواند به جلب اعتماد مردم کمک کند. شفافیت، به معنای دسترسی آزاد و آسان مردم به اطلاعات مربوط به فعالیت‌های دولتی و اقتصادی است. هر چه اطلاعات بیشتری در اختیار مردم قرار گیرد، آنها بهتر می‌توانند تصمیم بگیرند و از حقوق خود دفاع کنند. دولت باید با انتشار اطلاعات مربوط به بودجه، قراردادها، مناقصه‌ها و سایر فعالیت‌های دولتی، شفافیت را افزایش داده و اعتماد مردم را جلب کند.

اجرای قانون، یکی دیگر از عواملی است که می‌تواند به جلب اعتماد مردم کمک کند. قانون، چارچوبی کلی برای فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی تعیین می‌کند و به افراد اجازه می‌دهد تا حقوق خود را استیفا کنند. اگر قانون به درستی اجرا نشود، مردم احساس ناامنی می‌کنند و از سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های اقتصادی خودداری می‌کنند. دولت باید با تقویت قوه قضاییه و بهبود اجرای قانون، اعتماد مردم را جلب کند.

ناامنی اقتصادی، یکی از عواملی است که می‌تواند به کاهش سرمایه‌گذاری در تولید منجر شود. ناامنی اقتصادی، به معنای وجود ریسک‌های غیرقابل پیش‌بینی در اقتصاد است که باعث می‌شود سرمایه‌گذاران از سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های اقتصادی خودداری کنند. دولت باید با ایجاد یک محیط اقتصادی باثبات و قابل پیش‌بینی، ناامنی اقتصادی را کاهش داده و اعتماد سرمایه‌گذاران را جلب کند.

در پایان، باید گفت که تحقق شعار سال «سرمایه‌گذاری برای تولید»، نیازمند یک تلاش همگانی است. دولت، مردم، بخش خصوصی و سایر نهاد‌های اقتصادی و اجتماعی کشور باید با همکاری و هماهنگی، زمینه را برای افزایش سرمایه‌گذاری در تولید فراهم کنند و به رونق اقتصادی کشور کمک کنند. این امر، نه تنها به بهبود شرایط معیشتی مردم کمک می‌کند، بلکه باعث تقویت اقتصاد ملی، افزایش استقلال کشور و ارتقای جایگاه ایران در جهان می‌شود. امیدواریم که در سال ۱۴۰۴، شاهد تحقق این اهداف باشیم و بتوانیم گامی مهم در راستای توسعه و پیشرفت کشور برداریم. نامگذاری امسال فرصتی است تا با همت و تلاش مضاعف، به سمت ایرانی قوی‌تر و آبادتر حرکت کنیم.

انتهای پیام/

ارسال نظر