۲۶/ اسفند /۱۴۰۳
07:02 25 / 12 /1403

فرانسه؛ قطعه بزرگ پازل بحران امنیتی اروپا

فرانسه؛ قطعه بزرگ پازل بحران امنیتی اروپا
فرانسوی‌ها در صحنه‌سازی رسانه‌ای و سیاسی خود را طلبکار نشان می‌دهند، حال‌آنکه پاریس به‌جای آغاز بازی مقصرنمایی در قبال شرایط بحرانی اروپا، باید پاسخگوی نقش خود در خلق گره‌های کور راهبردی باشد.

به گزارش خبرگزاری آنا، ژان نوئل بارو وزیر امور خارجهٔ فرانسه، اخیراً خطر جنگ در قارهٔ سبز را بیش از هر زمان دانسته و مدعی شده است که از پانزده سال پیش، خطر جنگ در اروپا همچنان رو به توسعه است و خطوط نبرد بیش‌ازپیش به کشور‌های اتحادیهٔ اروپا نزدیک می‌شود.

وزیر امور خارجهٔ فرانسه فشار آمریکا به مسکو را برای پایان دادن به جنگ اوکراین ضروری دانسته و می‌گوید: «ما از آمریکا می‌خواهیم که با اعمال فشار بر پوتین او را پای میز مذاکره بکشاند و از او بخواهد که به بلندپروازی‌های خود و نزدیک کردن خطوط نبرد و جنگ به کشور‌های اروپایی خاتمه دهد.»

در خصوص مواضع اخیر وزیر خارجه فرانسه نکته مهمی وجود دارد که نمی‌توان آن را نادیده انگاشت: بارو به‌گونه‌ای سخن می‌گوید که گویا دولت متبوعش در طول ۱۵ سال اخیر، مشغول تقویت مؤلفه‌های بازدارندگی در برابر جنگ و ایجاد ثبات در اروپا و نظام بین‌الملل بوده و اکنون، به واسطه حضور ترامپ در رأس معادلات سیاسی و اجرایی واشنگتن با بن‌بست راهبردی مواجه شده است.

واقعیت امر این است که فرانسوی‌ها به‌مانند ژرمن‌ها و انگلیسی‌ها، قطعات بزرگ پازل بحران‌های مزمن امنیتی و نظامی در جهان امروز بوده‌اند. ازاین‌رو حداقل وزیر خارجه دولت فرانسه نباید دیگران را در این خصوص سرزنش کند.

نباید فراموش کرد که استراتژی مشترک دموکرات‌های آمریکا و دولت‌های اروپایی در صورت پیروزی کامالا هریس در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴، بسط دامنه زمانی جنگ اوکراین و تشدید مؤلفه‌های مداخله‌گرایی نظامی از سوی اعضای ناتو در این آوردگاه بود.

گوشتیران
قالیشویی ادیب

همچنین، هیچ‌کس فراموش نکرده است که اصل بحران ایجاد شده در اوکراین، معلول اصرار فرانسه، آلمان، انگلیس و آمریکا بر گسترش ناتو به شرق بود و روسیه نیز به‌واسطه عدم تحمل محاصره راهبردی احتمالی خود از سوی غرب، جنگ اوکراین را کلید زد.

فرانسوی‌ها در صحنه‌سازی رسانه‌ای و سیاسی با هدف جلب افکار عمومی، تلاش می‌کنند خود را طلبکار نشان دهند، حال‌آنکه پاریس به‌جای آغاز بازی مقصرسازی در قبال شرایط بحرانی و غیرقابل‌پیش‌بینی در اروپا، پاسخگوی نقش خود در خلق این گره‌های کور راهبردی باشد.

این قاعده در خصوص برلین و لندن نیز صادق است: دو بازیگری که همپای فرانسوی‌ها، اوکراین را تبدیل به زمین بازی با مسکو کردند و با وعده عضویت در پیمان آتلانتیک شمالی، ولودیمیر زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین را نیز در این تله راهبردی گیر انداختند. حقایق فرامتنی و پشت پرده جنگ اوکراین به گونه‌ای عمیق است که هر یک می‌تواند حکم یک درس بزرگ را در حوزه روابط بین‌الملل برای مخاطبان خاص و عام این عرصه داشته باشد!

انتهای پیام/

ارسال نظر