۲۶/ بهمن /۱۴۰۳
در گزارش آنا بخوانید؛

فیلم «اشک هور» اثری به احترام مادران شهدا

فیلم «اشک هور» اثری به احترام مادران شهدا
«اشک هور» از آن دست فیلم‌هایی است در انتها حس و حال یک اثر قهرمان‌محور را به مخاطبش منتقل می‌کند و قطعا تعداد زیادی از مخاطبان در پایان تماشای این اثر  با چشمانی تر سالن سینما را ترک می‌کنند.

گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، محمدرضا کاظمی_ شهید علی هاشمی یکی از چهره‌های مهم جشنواره فجر امسال است، یک قهرمان ملی که امسال دو فیلم با محوریت او و زندگی‌اش به روی پرده رفت.

اولین اثر «اسفند» ساخته دانش اقباشاوی بود که به طور خاص به عملیات خیبر به فرماندهی شهید هاشمی می‌پرداخت و دومین اثر فیلم سینمایی «اشک هور» به کارگردانی مهدی جعفری و تهیه‌کنندگی مجتبی فرآورده بود که سوژه این اثر به روزهای پایانی زندگی، شهادت و تفحص پیکر او در منطقه هور بود. 

فیلم «اشک هور» جدا از اینکه لحظات سخت زندگی شهید علی هاشمی در آخرین روزهای جنگ تحمیلی و عقب‌نشینی از جزیره مجنون را به تصویر می‌کشد، به طور ویژه نگاهی دارد به حال و هوای «ننه علی» مادر شهید هاشمی که به نوعی نمادی است از تمام مادران شهدا و مادران رزمنده‌های مفقودالاثری که تا پیکر فرزند دلبند خود را در آغوش نگرفتند، آرام نشدند.

فیلم با نمای بسته‌ای از چهره غمزده و گریان رویا افشار بازیگر نقش ننه علی آغاز می‌شود، بازیگری که در این اثر به زببایی از پس این نقش تاثیرگذار برآمده و یکی از بازی‌های خوبش را به نمایش گذاشته است. 

مهدی جعفری کارگردان این اثر در کارنامه هنری‌اش آثار دفاع مقدسی خوش ساختی همچون «یدو» و «۲۳نفر» را دارد، که نشان می‌دهد به خوبی این فضا را می‌شناسد و فیلم‌هایش حداقل‌های استاندارد را دارند. البته این برای اولین بار است که پشت دوربین ساخت اثری با محوریت یک فرمانده جنگ ایستاده ولی در نهایت خروجی اثرش آن حال و هوایی که باید به مخاطب القا کند را دارد. 

اما فیلم حالتی دوگانه بین رئال و مستند دارد و به همین دلیل نه می‌توان با المان‌های یک فیلم جنگی تمام عیار آن را سنجید، نه یک مستند پرتره درخصوص یک قهرمان ملی. شاید اگر جعفری تصمیم می‌گرفت بار درام قصه‌اش را بیشتر کند و سکانس‌های مستندگونه اثر را حذف می‌کرد و فیلمنامه را براساس اتفاقات روز پایانی جنگ در جزیره مجنون متمرکز می‌کرد، خروجی فیلم به عنوان یک اثر «سینمایی» بهتر از این می‌شد.

اما در مجموع «اشک هور» از آن دست فیلم‌هایی است در انتها حس و حال یک اثر قهرمان‌محور را به مخاطبش منتقل می‌کند و قطعا تعداد زیادی از مخاطبان در پایان تماشای این اثر  با چشمانی تر سالن سینما را ترک می‌کنند.

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب