پژوهش در مورد پدیدههای اجتماعی باید قبل از شکل گیری آنها باشد

احسان شاه قاسمی نویسنده کتاب «میدان شهرت در ایران» در گفتوگو با خبرنگار گروه پژوهش خبرگزاری آنا، در خصوص این که چقدر بحث شهرت در دانشگاههای ما جدی گرفته شده است، خاطر نشان کرد: الان در دانشگاهها مسئله شهرت مسئله مهمی است و حتی تا انتهای سال ۱۴۰۳ نیز پژوهشهای زیادی در این خصوص انجام شده است. خودم نیز به شخصه از نظر تعداد پژوهشهایی که در این خصوص انجام دادم شاید نفر پنجم در ایران باشم که بر روی موضوع شهرت کار پژوهشی انجام دادم.
وی ادامه داد: البته دغدغه مسئله علوم انسانی باید این باشد که پیش از شکل گیری پدیده ها، آنها را معرفی کنیم و در رابطه با آنها هشدار و راه حل ارائه دهیم. این که امروزه میبینیم چندین میلیون نوجوان ما هوادار بی تی اس هستند و بعد ما اقدام به پژوهش میکنیم یک نوع هشدار است که حتما باید قبل از این گونه اتفاقات به دنبال آن باشیم و برای آن کار پژوهشی و تحقیقاتی صورت بگیرد.
وی خاطر نشان کرد: ما پژوهشگران اگر میخواهیم به برنامه ریزان فرهنگی و سیاستگذاران کمک کنیم حتما باید پیش از این که آن موضوع فراگیر شود اقدام به شناسایی آن موضوع کنیم و برای آن راه حل مربوطه را ارائه دهیم.
البته در این خصوص غیر از پژوهشگران هر شخص دیگری نیزمی تواند در مورد پدیدههایی که در اطراف ما اتفاق میافتد نظر بدهند، اما مهم این است که به جایی برسیم که علوم انسانی ما از قبل مشکلات را پیش بینی کند و برای حل آنها راه حل ارائه دهد.
این استاد ارتباطات دانشگاه تهران در پاسخ به این سوال که برای مقوله شهرت در خارج از کشور و به ویژه کشورهای غربی چقدر کار پژوهشی صورت گرفته است، بیان کرد: در غرب پژوهشهای خیلی خوبی در این خصوص صورت گرفته است، اما استفاده از آنها دو مشکل دارد.
بعضی از آنها انتقادی نیستند نه این که به شهرت سلبریتیها بدگویی کنند. انتقادی از این باب که یعنی به وجوهی از رابطه قدرت و بازنمایی توجه کند که در حالت عادی مشخص نیست. علاوه بر این در غرب، فرهنگ لیبرالی بر آن حاکم است. همچنین آنها میگویند که پرداختن به این موضوعات را رها کنید. در آن جا نه کسی بودجه فرهنگی دارند نه کلاسهای فوق برنامه و هر کسی را به حال خودشان میگذارند تا اگر میخواهد هواداری کند و اگر هم نخواست هواداری نکند.
شاه قاسمی تصریح کرد: مسئله بعدی که وجود دارد این است که مطلبی که توسط نویسندهها و پژوهشگران نوشته میشود بیشتر برای جامعه خودشان است و تعمیم دادن آنها در جامعه ایرانی کاری اشتباه است. خودم معمولا کتابهایی که انتخاب میکنم برای ترجمه معمولاسودمند هستند و وقتی میخواهیم در میدان وارد کنیم باید روی آنها کار کنیم. در دورهای خودم معمولا کتابها را انتقادی انتخاب میکردم و برای اعمال آنها به جامعه ایران باید حتما آنها را بومی میکردیم.
این پژوهشگر حوزه شهرت در پاسخ به این سوال که آینده شهرت در جامعه به چه نحوی تعریف و تفسیر میشود، بیان کرد: در مورد آینده شهرت در ایران باید اعلام کنم که قطعا تغییراتی را در بر خواهد داشت. اما فکر میکنم که مسئله شهرت در ایران تقریبا به مراحل نهایی خودش رسیده است و اشکال جدیدی از شهرت را خواهیم داشت.
به عنوان مثال چند سال پیش چت در ایران خیلی رایج بود، اما الان نوجوانان فهمیدند که چت کردن خیلی متافیزیکی نیست و این نیست که یک آدم خاص به تو پیام دهد تا در آینده دوست و یار تو شود.
الان میزان تماسی که افراد از طریق چت با افراد ناشناس انجام میدهند خیلی کمتر از ۲ دهه قبل شده است و خیلی جامعه تغییر پیبدا کرده است.
یک زمانی سلبریتیها در شرایط بحرانی کشور وقتی از مردم تقاضای ارسال کمکهای مادی و معنوی داشتند بلافاصله شاهد بودیم که خیل عظیمی از مردم اقدام به کمک رسانی میکردند، اما الان شرایط به گونهای است که مردم نسبت به این افراد خیلی بدبین شدهاند و دیگر به همین راحتی به آنها پول نمیدهند.
انتهای پیام/