افزایش ۲.۵ برابری اضافه‌کاری پرستاران؛ گامی مهم یا درمانی موقتی؟
در پی ماه‌ها پیگیری و تلاش‌های مستمر، وزارت بهداشت از افزایش ۲.۵ برابری اضافه‌کاری پرستاران خبر داد. این تصمیم که با حمایت ریاست جمهوری و تصویب در شورای حقوق و دستمزد به اجرا درآمد، گامی مهم در جهت بهبود شرایط معیشتی پرستاران به‌شمار می‌رود.
به گزارش آنا-عباس اردشیری؛ در یک اقدام مهم از سوی وزارت بهداشت، مبلغ اضافه‌کاری پرستاران به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته است. معاون پرستاری وزارت بهداشت، عباس عبادی، اعلام کرد که از این پس ضریب ریالی اضافه‌کاری پرستاران نسبت به سال‌های گذشته، به‌ویژه میانگین اضافه‌کاری‌ها، حدود ۲.۵ برابر افزایش یافته است. این خبر، که در پی ماه‌ها پیگیری و تلاش مستمر از سوی وزارت بهداشت به‌ویژه حمایت‌های ریاست جمهوری به تصویب رسید، نویدبخش امید‌هایی برای پرستاران است که همواره از مشکلات معیشتی و شرایط کاری نامناسب رنج می‌بردند.
تأثیرات افزایش مبلغ اضافه‌کاری
این اقدام در نگاه اول، به‌عنوان یک گام مثبت برای پرستاران و ارتقاء معیشت آنان به‌ویژه در شرایط بحرانی و پس از مدت‌ها تاخیر در پرداخت‌ها دیده می‌شود. اما واقعیت این است که علی‌رغم اهمیت این تصمیم، همچنان نیاز به اقداماتی گسترده‌تر و برنامه‌ریزی‌های بلندمدت برای رفع مشکلات عمیق‌تر این قشر احساس می‌شود. طبق گفته عبادی، این اقدام "گامی مهم و رو به جلو" است، اما وزارت بهداشت به‌خوبی آگاه است که افزایش اضافه‌کاری‌ها به‌تنهایی نمی‌تواند پاسخگوی تمامی نیاز‌های پرستاران باشد.
مشکلات معوقات و عدم همخوانی با نیاز‌های واقعی
یکی از مسائلی که به‌ویژه پس از افزایش اضافه‌کاری‌ها در این گزارش مورد اشاره قرار گرفت، تأخیر در پرداخت معوقات است. وزارت بهداشت با دریافت اعتبار جدید از سازمان برنامه و بودجه تلاش دارد تا منابع مالی لازم برای تسویه حساب با پرستاران را فراهم کند. این مسأله به وضوح نشان‌دهنده مشکلات ساختاری در نظام مالی بیمارستان‌ها و دانشگاه‌های علوم پزشکی است. تاخیر در پرداخت حقوق و اضافه‌کاری‌های پرستاران در برخی دانشگاه‌ها باعث ایجاد نارضایتی‌های گسترده‌ای در این قشر شده است که این موضوع نیازمند اصلاحات فوری در سیستم‌های مالی بیمارستان‌ها و دانشگاه‌هاست.
واقعیت در عرصه نظام سلامت
پرستاران در تمام جهان، به‌ویژه در کشور‌هایی با سیستم‌های بهداشتی مشابه ایران، با چالش‌های بسیاری روبه‌رو هستند. در ایران، بحران کمبود پرستار، عدم تطابق تعداد پرستاران با نیاز‌های بیمارستان‌ها، و مسئولیت‌های زیاد در شرایط بحرانی مانند پاندمی کرونا، بر فشار کاری و روانی این افراد افزوده است. افزایش مبلغ اضافه‌کاری‌ها گامی در جهت کاهش این فشار‌ها به‌نظر می‌رسد، اما در نهایت به‌نظر می‌رسد که این افزایش موقتی باشد و بدون اصلاحات بنیادی در سیستم بهداشت و درمان، نتایج درازمدتی نخواهد داشت.
راهکار‌های بلندمدت
برای حل این معضلات، نیاز به یک رویکرد جامع‌تر و بلندمدت در سیاست‌های بهداشتی و درمانی وجود دارد. افزایش نیروی پرستاری، بهبود ساختار پرداخت و حقوق، و اصلاحات در شیوه‌های استخدام و ارتقای پرستاران باید جزو اولویت‌های وزارت بهداشت و دولت قرار گیرد. بسیاری از کارشناسان حوزه بهداشت و درمان بر این باورند که بدون ایجاد تغییرات اساسی در نظام‌های کاری، پرستاران همچنان با مشکلات جدی روبه‌رو خواهند بود که تأثیر منفی بر کیفیت خدمات درمانی خواهد گذاشت.
تأثیرات بر جذب و نگهداری پرستاران
با توجه به مشکلات مالی و شرایط کاری دشوار، این افزایش در حقوق و اضافه‌کاری‌ها می‌تواند تأثیر مثبتی بر جذب و نگهداری پرستاران در کشور داشته باشد. از آنجا که بسیاری از پرستاران ایرانی به‌دلیل شرایط نامساعد کاری و مالی به مهاجرت به کشور‌های دیگر تمایل دارند، این اقدامات می‌تواند به کاهش روند مهاجرت پرستاران کمک کند و باعث شود این قشر ارزشمند در داخل کشور به‌عنوان نیرو‌های کاری ادامه دهند. به‌ویژه در شرایطی که بحران کمبود پرستار در بیمارستان‌ها به یک چالش جدی تبدیل شده است، توجه به وضعیت مالی و رفاهی این افراد اهمیت زیادی دارد.
نتیجه‌گیری
افزایش ۲.۵ برابری اضافه‌کاری پرستاران قطعاً اقدامی مثبت است، اما در نهایت، تنها یک قدم کوچک در جهت حل مشکلات عمیق‌تر این قشر به‌شمار می‌آید. برای دستیابی به تغییرات واقعی و بهبود شرایط کاری پرستاران، نیاز به برنامه‌ریزی و اصلاحات اساسی در نظام بهداشت و درمان و سیاست‌های دولتی وجود دارد. در غیر این صورت، حتی با افزایش پرداخت‌ها، همچنان این گروه با چالش‌های بزرگی مواجه خواهند بود که تأثیر منفی آن نه تنها بر روی خود پرستاران، بلکه بر کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی کشور خواهد گذاشت.
انتهای پیام/
