انتشار دست نوشته‌ها و تصاویر خانوادگی نیما یوشیج برای اولین بار در جشن تولد ۱۲۷ سالگی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، محفل شعر به مناسبت سالروز تولد نیما یوشیج به همراه رونمایی از تصاویر و دست‌نوشته‌های منتشر نشده از این شاعر صبح امروز در خانه موزه نیما یوشیج در تجریش برگزار شد.

بر اساس این گزارش، در این مراسم کیک تولدی به مناسبت ۲۱ آبان سالروز تولد شاعر تدارک شده بود که با حضور شاعران بریده شد و برای نخستین بار برخی از عکس‌های خانوادگی و دست نوشته های شاعر رونمایی شد.

رضا باقری مسئول خانه موره نیما در سخنانی گفت: امروز ۲۱ آبان سالروز تولد پدر شعر نو پارسی است و پس از ۱۲۷ سال گرد هم آمدیم تا یادی از او داشته باشیم.

وی ادامه داد: خانه موزه نیما یوشیج در سال ۱۳۲۷ توسط نیما خریداری شد، البته با پیشنهاد جلال و سیمین، اما با توجه به تنگنای مالی نیما بخشی از ملک را ساخت و ساکن شد.

باقری ضمن اشاره به سکونت یازده ساله شاعر در این خانه ابراز داشت: خانواده نیما با توجه به تنگنای مالی ۹۵ هزار تومان به یک سرهنگ بازنشسته می‌فروشند، در سال ۱۳۸۰ خانه ثبت ملی می شود، اما در پی شکایت وراث به دلیل اینکه خانه به نام همسر نیما بود از فهرست آثار ملی خارج شد، مجدد در سال ۹۸ خانه خریداری و تبدیل به موزه شد، ترمیم خانه این شاعر دو سال طول کشید و سه سالی است از دوستداران نیما پذیرایی می کند.

وی افزود: بسیاری از علاقه مندان می‌پرسند که چرا در خانه نیما وسیله‌ای نیست؟ در حالی که خانه جلال و سیمین دانشور وسایل بسیاری دارد، باید در پاسخ گفت مرحوم دانشور تا سال نود در قید حیات بود و وسایل خانه موزه این دو شاعر و نویسنده طبیعتا بیشتر است، از این رو این خانه وسایل شخصی کمتری از نیما دارد.

در ادامه، میثم زندی مدیرعامل موسسه مردم نهاد فرهنگی هنری نیما و نیما پژوه گفت: نیما فراتر از یک شاعر برای ماست، او معمار اندیشه نوین است، شاید در وانفسایی که فیلسوف نداشتیم نیما به مثابه فیلسوف در قالب شعر افکار خود را بیان می کرد، ورود ما از یک فضای کلاسیک به نو و پیدار شناسانه است و امروز بیش از هر زمان به شناخت نیما نیاز داریم.

وی با اشاره به اینکه کم کاری‌هایی شده و این محل می‌تواند پاتوقی برای اهالی فرهنگ و هنر باشد گفت: جای بسیاری از نیما دوستان و نیما پژوهان امروز خالی است و باید این خانه مملو از دوستداران او باشد ، نیما محل وفاق مازندانی‌ها و ایرانی هاست، متاسفانه پس از صد سال نیما همچنان مغفول است، سیاستگذران فرهنگی در کشور باید مسیر را تقویت کنیم.

وی در بخش دیگر به معماری عجیب خانه اشاره کرد و افزود: این خانه یک ورودی ندارد، بلکه هر اتاق یک ورود و خروجی دارد، این مربوط به نگاه نیماست، معماری این خانه هم دویست سال از معماری ما جلوتر است، همه پدیده‌های ما می‌تواند تحت اندیشه نیما باشد، نباید جریانی نیما را مصادره کند، چرا که او محل وفاق است، متاسفانه ما نیما را مصادره کرده و به شکل مختلف در حال ارائه او هستیم و اینکه این خانه باید محل رفت و آمد نیما پژوهان باشد. نیما مختصات فکری مشخص دارد.

وی گفت: اگر قرار است اتفاقی را برای نیما رقم بزنیم نباید با تفکرات سنتی به او رنگ و لعاب ببخشیم، او نحو زبان بومی خود را وارد شعر کرده است، او پایبند به نحو زبان است، موضوع نیما خیلی قابل بحث است و در کارگروههای تخصصی باید در این مورد صحبت کرد.