عوامل مؤثر بر تجاریسازی و ورود به بازار در ایران
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری آنا، تجاریسازی از کلیدیترین مراحل در فرایند توسعه نوآوری است و باعث میشود تا پژوهشها و اختراعات به تولیدات دارای بازار تبدیل شوند. از سوی دیگر، عوامل و شاخصهای متعددی بر فرایند توسعه تجاریسازی تأثیرگذار هستند که باید مطالعه و شناسایی شوند.
سیدامیرحسین طیبی ابوالحسنی (كارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه شهید بهشتی تهران) در مقالهای با عنوان «نگرش راهبردی بر عوامل مؤثر بر تجاریسازی و ورود به بازار در ایران، مبتنی بر رویکرد فراترکیب» به این موضوع پرداخته است که یکی از حوزههای مهم و پربحث علم و فناوری، حوزه تجاریسازی و ورود موفق به بازار است. توجه به موضوع تجاریسازی ایدهها و نتایج پژوهشها امری ضروری و اجتنابناپذیر است که باید در کنار تصمیمهای منطقی و تبیین راهکارهای مناسب با توجه به شرایط مراکز پژوهشی و شرکتهای دانشمحور مورد توجه مدیران ذیربط قرار گیرد.
* سازمانهای پژوهشی بدون تجاریسازی
در این پژوهش آمده است که علم، زیربنای توسعه فناوری است و توسعه فناوری به سهم خود بازارهای جدیدی را خلق میکند. در سازمانهای پژوهشی بدون تجاریسازی یک دستاورد تحقیقات معنایی ندارد، زیرا بدون دستیابی به مشتریان خاص یک دستاورد، تولید و یا انجام آزمایش، در مورد یک ایده بیفایده خواهد بود.
علم، زیربنای توسعه فناوری است و توسعه فناوری به سهم خود بازارهای جدیدی را خلق میکند
به زعم این پژوهش ورود مؤسسات پژوهشی به عرصه تجارت و بازاریابی محصولات خود و توجه به نیازمندیهای بازار و معیارهای مشتریان، به پیدایش فرصتها و پیامدهای مثبتی منجر شده است.
این پژوهش توضیح میدهد که پیامدهایی که در کمترین سطح بهرهوری کمک به خودگردانی مؤسسات و در بالاترین سطح، انتظار افزایش استانداردهای زندگی ایمنی و امنیت کیفیت زندگی، تولید ثروت و رشد اقتصادی را در پی خواهد داشت.
از دیدگاه پژوهشگران این پژوهش در سالهای اخیر نقش سنتی دانش در پژوهشگاهها از دیدگاه اقتصاد جهانی به عنوان تولیدکننده و نشردهنده علم، دانش و ایدههای نو مورد تجدیدنظر قرار گرفته است. همچنین دیدگاه مؤسسات پژوهشی برای تبدیل دانش خود به عوامل بهبوددهنده رشد اقتصادی نیز تقویت شده است.
* تعریف تجاریسازی
این پژوهش توضیح میدهد که با وجود اهمیت تجاریسازی دانش و فناوری، شواهد متعددی از سرتاسر دنیا نشان میدهد که هرچند شمار زیادی از پژوهشها از نظر فنی موفق بودهاند، اما تعداد اندکی از آنها در زمینه تجاریسازی به موفقیت دست یافتهاند که این امر نشاندهنده پیچیدگی و وجود موانع مختلف بر سر راه تجاریسازی است.
بهطور کلی به گفته این پژوهش ایدهپردازی، پژوهش، نوآوری و فناوری مبتنی بر آن، زمانی ارزشمند است که به خلق ثروت منجر شود. ایدهها برای تبدیل شدن به کسبوکاری موفق و سودآور باید تجاری شوند و تجاریسازی به عنوان یک فرایند غیرخطی و پیچیده، مستلزم ایفای نقش بازیگران و عوامل مختلف با توانمندیهای متفاوت است.
در این پژوهش آمده است که در سادهترین تعریف، تجاریسازی به انتقال فناوری بسیار نزدیک است؛ به عبارت دیگر، فرایند تجاریسازی همان فرایند انتقال دانش و فناوری از دانشگاهها و مراکز پژوهشی به صنایع موجود یا کسبوکارهای جدید است.
* تاثیر مشتریمداری در تجاریسازی
به گفته این پژوهش، بازار و توجه ویژه به مشتریان یکی از عوامل مهم محیط نزدیک است. تمرکز بر بازار، پشتیبانی از تقاضاهای بازار، مشتریمداری، توجه به فروش، توجه به بازاریابی و حتی صادرات محصول به بازارهای خارجی از واژههای پرتکرار حوزه تجاریسازی هستند.
بر اساس یافتههای این پژوهش در نگاهی جامع، شرکتهای حوزه دانش و فناوری که توانستند فرایند پنج مرحلهای مدیریت بازار را سپری کنند، علاوه بر کسب موفقیت نسبی، به استمرار موفقیتهای آتی نیز امیدوار هستند فرایندی که با پژوهش اولیه بازار و بررسی کلیات آن شروع میشود.
در ادامه این پژوهش آمده است که عواملی دیگر مانند بخشبندی بازار، انتخاب بازار هدف و جایگاهیابی نیز بسیار مهم است و آمیخته بازاریابی یعنی محصول، قیمت، توزیع، ترویج و تبلیغ را به درستی تشخیص داده و در جهت اجرا و کنترل مستمر آن گام بر میدارد.
در پایان این پژوهش به این مهم اشاره شده است که مدیران و کارشناسان حوزه دانش و فناوری نباید نسبت به رقبا غفلت کنند و توجه به محیط دور نیز شرایط و الزامات خودش را دارد. این محیط به طور معمول شامل عوامل زیستمحیطی، اقتصادی، اجتماعی، حقوقی، فرهنگی و عوامل فناورانه است که از خارج سازمان بر آن تأثیر میگذارند.
در جمعبندی نهایی پژوهش حاضر آمده است که بهرهمندی از تجربه کشورهای دیگر، توجه به شاخصهای کلان اقتصادی و تحریمهای اقتصادی بینالمللی و پیشرفتهای فناورانه بینالمللی از دیگر عوامل مهم مؤلفههای سیاسی، اقتصادی و فناوری تأثیرگذار است.
انتهای پیام/