بیش از صدمیلیون زباله فضایی دشمن شماره یک ماهواره‌ها!
ما روزانه از سرویس‌های مختلفی استفاده می‌کنیم که مبتنی بر داده ماهواره‌ها هستند. هم‌اکنون بیش از صد میلیون زباله فضایی در مدار زمین است که تهدیدی جدی برای ماهواره‌ها و سرویس‌های ماهواره‌ای به شمار می‌آید.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، زبالههای فضایی به ماهواره‌های قدیمی، قطعات موشک و سایر قطعات شناور در مدار زمین اطلاق می‌شود. این زباله‌ها یک نگرانی فزاینده برای ماهواره‌های فعال محسوب می‌شوند. ماهواره‌ها نقشی حیاتی در زندگی روزمره دارند. این تجهیزات به ارتباطات، پیش‌بینی آب و هوا، ناوبری و تحقیقات علمی و... کمک می‌کنند. با این حال وقتی از کار می‌افتند در همان مدار باقی می‌مانند. افزایش میزان زبالههای فضایی خطرات جدی برای ماهواره‌های جدید به همراه دارد.
تا همین جا بیش از صد میلیون قطعه زباله در فضا وجود دارد. برخی از آنها بسیار کوچک هستند، در حالی که برخی دیگر می‌توانند به اندازه یک ماشین بزرگ باشند. حتی قطعات کوچک نیز می‌تواند مشکلات بزرگی ایجاد کند. هنگامی که این قطعات با سرعت بالا حرکت می‌کنند، این امکان وجود دارد که با ماهواره‌های عملیاتی برخورد کنند. سرعت زبالههای فضایی می‌تواند به 28 هزار کیلومتر در ساعت برسد. در چنین سرعتی، حتی یک قطعه کوچک ممکن است به یک ماهواره آسیب برساند و یا آن را از بین ببرد.
هنگامی که یک ماهواره با زباله برخورد کند، می‌تواند منجر به مشکلات مختلفی شود. ممکن است ماهواره به درستی کار نکند. در برخی موارد برخورد می‌تواند باعث جدا شدن بخشی از ماهواره شود. این امر به نوبه خود، زبالههای جدیدی را ایجاد می‌کند. این وضعیت سندرم کسلر (Kessler Syndrome) نامیده می‌شود. سندرم کسلر می‌گوید تراکم زبالههای فضایی می‌تواند به نقطه ای برسد که محیط برای همه ماهواره‌ها خطرناک شود.
به تازگی ماهواره‌هایی را با پوشش محافظ در برابر زباله ساخته اند. این ماهواره‌ها سپرهایی برای به حداقل رساندن آسیب ناشی از ذرات کوچک را دارا هستند. مهندسان قبل از پرتاب ماهواره‌های جدید، خطر زباله‌ها را تجزیه و تحلیل می‌کنند. آنها قطعات بزرگ‌تری از زباله‌ها را ردیابی می‌کنند و در صورت پتانسیل وقوع خطر، ماهواره‌های فعال را از مسیر خود خارج کنند. به این عمل «اجتناب از برخورد» (collision avoidance) می‌گویند.
با وجود استراتژی‌های مختلف، مشکل زبالههای فضایی روز به روز بدتر می‌شود زیرا کشورها و شرکت‌های بیشتری در حال پرتاب ماهواره به فضا هستند. فقدان مقررات در مورد ترافیک فضایی نیز به این مشکلات می‌افزاید. برای حل این موضوع نیاز به همکاری بین المللی وجود دارد. کشورها باید برای ایجاد دستورالعمل‌هایی برای پرتاب و مدیریت ماهواره‌ها با یکدیگر همکاری کنند.
همچنین تلاش‌هایی برای پاکسازی زبالههای فضایی وجود دارد. برخی از پیشنهادات شامل استفاده از لیزر برای سوق دادن زباله‌ها به اتمسفر زمین است، جایی که انتظار می‌رود بسوزند و از بین بروند. برخی دیگر پیشنهاد می‌کنند که از تورها یا بازوهای روباتیک برای گرفتن قطعات بزرگتر استفاده شود. با این حال، این راهکارها همچنان در حال تحقیق و توسعه است.
زبالههای فضایی یک تهدید قابل توجه برای ماهواره‌ها هستند. با نظارت دقیق و همکاری بین‌المللی می‌توانیم به سمت محیط فضایی امن‌تری حرکت کنیم. حفاظت از ماهواره‌ها برای بهره مندی از خدماتی که روزانه به آنها تکیه می‌کنیم بسیار مهم است.
انتهای پیام/
