یک کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با آنا:
«خون‌مُردگی» مرا به بلوغ تئاتری رساند/ هیچ وقت با دیکتاتوری رفتار نکردم!
مهدی جلینی کارگردان نمایش «خون مُردگی» گفت: با توجه به اینکه من بیشتر بازیگری کردم تا کارگردانی، اما این متن مرا به بلوغ و رشد تئاتری رساند.
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «خون‌مُردگی» با ۱۵ شب اجرا، میزبان هنردوستان و تماشاگران تئاتر در تهران است. این نمایش به نویسندگی محسن سنگ‌سفیدی و کارگردانی مهدی جلینی با بازی فائزه گوهری‌پور، زهره علوی، احسان افچنگی، هادی قلیچی‌پور، محمد باقرآبادی، ندا خورشیدی، رضا رسولی‌پور، سید محمدامین قریشی، از ساعت ۱۸:۳۰ روز پنجشنبه، ۱۱مرداد ۱۴۰۳، در تالار قشقایی مجموعۀ تئاتر شهر تهران اجرا می‌شود.
در خلاصه این نمایش از زبان نویسنده اثر آمده است؛ «ثریا ابراهیمی، بیماری در بخش مراقبت‌های ویژه یک بیمارستان است که به دلیل وخامت حال، مورد آزمایش قرار می‌گیرد. نتیجه آزمایش پزشکان را بهت‌زده می‌کند و متوجه می‌شوند که...» جلینی سوابق متعددی در زمینه بازیگری، مدیریت تولید، نورپردازی و کارگردانی تئاتر دارد که می‌توان به کارگردانی آثاری همچون «اگه بارون بباره» و بازی در نمایش‌های؛ اژدهاک، هشتمین سفر سندباد، غریبانه، چند قطره خون، افراسیاب، عشق‌آباد، کلومردگان، مجنون قجری، ترناس جان، سه قد سه جاف، مرز باریک، طوطی مرده و مجلس شاه‌کشی اشاره کرد.
وی در سومین تجربه کارگردانی خود به سراغ نمایش «خونمردگی» رفته است. اثر برگزیده سی و یکمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی ۱۴۰۰، رتبه اول کارگردانی از سی‌ویکمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی، رتبه اول نویسندگی از سی‌ویکمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی، رتبه دوم بازیگری مرد از سی‌ویکمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی، رتبه دوم بازیگری زن از سی‌ویکمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی، رتبه سوم بازیگری زن از سی‌ویکمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی، اثر منتخب نخستین جشنواره تئاتر هم آغاز ۱۴۰۲، رتبه سوم بازیگری مرد از نخستین جشنواره تئاتر هم آغاز، رتبه سوم بازیگری زن از نخستین جشنواره تئاتر «هم‌آغاز» از جملۀ افتخاراتی است که تیم تولیدکنندۀ این اثر نمایشی به آن دست یافته‌اند.
درباره نمایش «خون مردگی» برایمان توضیح دهید.
داستان از این قرار بود که ما از یک خط خبر، به صورت اشتراکی با نویسندۀ اثر و به صورت فعالیت کارگاهی شروع به کار کردیم و جلو رفتیم. سوژۀ یک خطی این نمایش، این بود که یک خانم در کُما و پس از گذشت پنج سال باردار می‌شود؛ که این اتفاق مستند است و در خارج از کشور رخ داده است.
ما نیز این یک خط خبر را گرفتیم و آن را به یک قصۀ دراماتیک تبدیل کردیم و نویسندۀ اثر، آقای سنگ‌سفیدی قبول زحمت کردند و این متن را رقم زدند.
درباره نگارش متن برایمان بگویید.
ما در روند نگارش کار کاملاً در کنار هم بودیم. باید گفت که آقای سنگ‌سفیدی، نویسنده‌ای بسیار منعطف هستند و همین امر موجب شد تا این اثر در روند تولید، چندین بار در کارگاه بازنویسی شود. دوباره یک سری از موضوعات در درون متن شکل گرفت و برخی دیگر از موضوعات جاری در متن نیز تغییر پیدا کرد. با فراز و نشیب‌های بسیاری مواجه بودم و باید بگویم که «خون‌مُردگی»، برای من یک اثر پر از فراز و نشیب بوده است.
«خون‌مُردگی» اثری بود که تمام آن را با تک‌تک سلول‌های بدنم کار کردم، هم خودم و هم تیمم این اعتقاد را داریم که این اثر، یک نمایش بر پایۀ کار گروهی بوده است و این روحیه را به سادگی می‌توانید در تمامی اعضای این تیم حس کنید، چرا که من خودم، آدمی هستم که تعامل را دوست دارم. حتی کار کردن من به این صورت است که هیچ وقت دیکتاتوری عمل نکردم، بلکه سعی کرده‌ام با بازیگران به تفاهم برسم و تلاش کردم با نویسنده نیز به یک فهم مشترک برسم.
هیچ وقت دیکتاتورگونه عمل نکردم/ سعی کرده‌ام با بازیگران به تفاهم برسم
زمانی که من این سوژه را برای نویسنده توضیح می‌دادم که چه در ذهن دارم و دوست دارم که کار به چه شکلی پیش برود، ایشان نیز مطابق همان چیزی که من در ذهن داشتم، تلاش کرد تا این رخداد را، با حفظ استقلال رقم بزند و یک کار تعاملی شکل گرفت که از نظر من اتفاق بسیار خوبی است.
بسیاری از بازیگران هم برای نخستین بار است که به روی صحنه می‌روند و این گونه نیست که حرفه‌ای باشند؛ حرفه‌ای به این معنا که این افراد، پیش از این تئاتر کار کرده باشند و یا تحصیل کردۀ این رشته باشند.
آیا گروه «خون‌مُردگی» در ایام جشنواره با الان تفاوت کرده‌اند؟
ببینید تیم ما حرفه‌ای، تحصیلکرده و با سواد هستند. تیمی که امروز در این اثر حضور دارند، با تیمی که در جشنواره حضور پیدا کرد، اندکی تفاوت دارد. ۴ یا ۵ نفر از بازیگران به دلایل مختلفی که پیش آمد، تغییر کرد و من امروز از این تیم بسیار راضی هستم، تک‌تک اعضا، روحیۀ کار گروهی را دارند.
«خون‌مُردگی» در جشنوارۀ استانی سال ۱۴۰۰ در استان خراسان رضوی، با داوری اساتیدی همچون دکتر مهدی نصیری، افشین خورشیدباختری و علی عابدی حضور پیدا کرد و توانست جایزۀ اول کارگردانی، جایزۀ اول نویسندگی، جایزۀ سوم بازیگری زن، جایزۀ دوم بازیگری مرد را کسب کند و به دبیرخانۀ جشنوارۀ تئاتر فجر نیز معرفی شود. از سوی دیگر، این اثر به عنوان اثر برگزیدۀ جشنوارۀ تئاتر «هم‌آغاز» برای اجرای عموم منتخب شد و در دو رشتۀ بازیگری خانم و بازیگری آقا نیز رتبۀ سوم را نیز کسب کرده است.
«خون‌مُردگی»، شروع رشد تئاتری من بوده است
من خودم متن را بسیار دوست دارم و باید این طور بگویم که در «خون‌مُردگی» به بلوغ فکری رسیدم. نمی‌خواهم بگویم کامل، اما باید بگویم که «خون‌مُردگی»، شروع رشد تئاتری من بوده است و من این اثر را بسیار دوست دارم. برای اینکه بیشتر بازیگری کردم و این نمایش تجربۀ دوم من در زمینۀ کارگردانی بود و باید گفت که از دستۀ کار‌هایی بود که من آنها را بسیار دوست دارم، به آنها عشق می‌ورزم و از ته دل دوستشان دارم. همین حس است که موجب شد من این نمایش را کش بدهم و با آن، در دو جشنوارۀ نمایشی شرکت کنم و در نهایت، یک راه طولانی را با گروه طی کردیم، تا به اینجا رسیدیم تا، اینجا نیز با اجرای عموم در خدمت مردم باشم.
کار کردن نمایش در تهران با شهرستان‌هایی مانند «سبزوار» برای شما چه تفاوت‌هایی دارد؟
در تهران، فضا حرفه‌ای‌تر و تئاتر بسیار جدی‌تر است و می‌توان گفت که هنر نمایش، یک جور‌هایی برای بسیاری از افراد در تهران شغل به حساب می‌آید، دانشجوی تئاتر در تهران بسیار زیادتر است، فضا بازتر است، تفاوت‌های بسیار زیادی میان تئاتر تهران و شهرستان وجود دارد که از جملۀ مهم‌ترین آنها می‌توان به تفاوت‌های موجود در امکانات اشاره کرد. با همۀ این تفاسیر، ما سعی کرده‌ایم به گونه‌ای کار کنیم تا همه جا بشود این اثر را شکل داد و آن را به اجرا رساند.
بالا و پائینی در هنر وجود ندارد. باید گفت که امروز، عصر عصر تکنولوژی است و هر کسی به راحتی به فضای مجازی و سوشال‌مدیا دسترسی دارد و به راحتی می‌تواند به موضوعات و رفرنس‌های مد نظر خویش دست پیدا کند و به آسانی آنها را پیدا کند. به همین خاطر، دیگر این موضوع مهم نیست که من چه جغرافیایی دارم و به همین دلیل، من هم می‌توانم با کسی که همین جا و در همین پایتخت کار می‌کند، برابری کنم و یا حتی بالاتر از او باشم. البته که بالا و پائینی در هنر وجود ندارد و من کلیت را خدمت شما عرض کردم.
جغرافیا هیچ تأثیری بر روی اثر نمی‌گذارد و این تنها امکانات است که در نقاط مختلف کشور با هم متفاوت است و الا اگر بخواهیم از دید هنری نگاه کنیم، به نظرم این اثر، اثری متفاوت است.
به گزارش آنا، مجری طرح: محمد لهاک، مشاور کارگردان و بازیگردان: احسان افچنگی، دستیار کارگردان: مهراوه طالبی، منشی صحنه: میترا تاج، مدیر تولید: مصطفی لعلیان، مشاور پروژه: محمدرضا چشمی، طراحان صحنه: علی رستمی‌منش و محمد دارینی، مدیر صحنه: محمدهادی درخشنده، دستیار صحنه: کوشا محسن‌زاده، اپراتور نور: مطهره بهرامی، اپراتور موسیقی: مریم سوری، امور مالی: معصومه دولت آبادی، طراح لباس: صبا شمسایی، طراح گرافیک: پوریا احمدیان، طراح تیزر: علیرضا رسول زاده، عکاس تبلیغات: ماهرخ طبیبی و سهیل دولت آبادی، مدیر روابط‌عمومی: امیرعباس حیدری و مدیر امور رسانه: امیر پارسائیان‌مهر از جمله عواملی هستند که «مهدی جلینی» را در این اثر ۷۵ دقیقه‌ای همراهی می‌کنند.
انتهای پیام/
نخستین باتری جاودانه تاریخ؛
ساختمانهایی که مداوم انرژی تولید می‌کنند
توسط یک شرکت دانش‌بنیان انجام می‌شود؛
