توسعه انبوهسازی مسکن با استفاده از فناوریهای نوین
حسن محتشم در گفتوگو با خبرنگارگروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا، با اشاره به ضرورت استفاده از فناوریهای نوین در ساخت مسکن بیان کرد: توسعه انبوهسازی منوطبه استفاده از فناوریهای نوین است برای اینکه بتوانیم با استفاده از این فناوریها و خارج شدن از حالت سنتی، هم ساختوسازمان را بهینه کنیم و هم قیمت تمامشده کاهش یابد، در عین حال سرعت ساختوساز هم افزایش پیدا کند.
عضو هیئتمدیره انجمن انبوهسازان استان تهران ادامه داد: اگرچه تکنولوژی ساخت ساختمان چندان پیچیده نیست که به آن درسترسی نداشته باشیم و مهندسان ما، به این فناوریها دست پیدا کردند، اما متاسفانه ما با گذشت سالها، دولت نتوانسته حمایت لازم را به عمل آورد برای اینکه ما کارخانجات تولید قطعات ساختمان را در کشور ایجاد کنیم. تا زمانی که این اتفاق نیفتد، ما به فناوریهای لازم برای ساخت ساختمان نمیتوانیم دست پیدا کنیم.
پیشبینی رسیدن به ۱۵ درصد فناوریهای نوین در برنامه هفتم توسعه
عضو هیئتمدیره انجمن انبوهسازان استان تهران خاطرنشان کرد: در حال حاضر در برنامه توسعه هفتم توسعه پیشبینی شده که ما به ۱۵ درصد فناوریهای نوین دست پیدا کنیم، یعنی فرآیند صنعتیسازی ما به ۱۵ درصد برسد، این نشان میدهد که ما با صنعتیسازی و استفاده از فناوریهایی که فرآیند تولید مسکن را به طور صنعتی ایجاد میکنند، فاصله زیادی داریم.
محتشم ادامه داد: البته در حال حاضر هم از فناوریهای ساختمانی استفاده میشود، اما بهطور مقطعی و پراکنده در برخی از بخشهای ساختمانی؛ اما این صنعتیسازی محسوب نمیشود. صنعتیسازی مستلزم ایجاد یک پروسه منظم پیچیده فرآیندی است که قطعات ساختمان در بیرون از ساختمان و در کارخانجات تولیدات صنعتی ایجاد شود و این قطعات در ساختمان بهصورت پازل روی هم قرار گیرد و سرعت عمل به این ترتیب باشد که یک برج ۵۰ طبقه را ظرف یک سال و حتی کمتر ساخت.
وی با اشاره به ضرورتهای صنعتیسازی صنعت ساختمان بیان کرد: اینها نیازمند سرمایهگذاری و حمایت دولت و ایجاد و احداث کارخانجات است، اینکه تکنولوژیهای لازم از خارج از کشور وارد شود و قطعات مورد نیاز هم وارد شود. با وجود این، تا کنون بودجهای برای این کار در نظر نگرفتند و این کار انجام نشده است.
عضو هیئتمدیره انجمن انبوهسازان استان تهران با اشاره به موانع صنعتیسازی صنعت ساختمان اظهار کرد: به دلیل مسائل تحریم و موارد دیگر ما هنوز با صنعتیسازی فاصله داریم و صنعت ساختمان ما، غالبا به روش سنتی انجام میشود که ایرادات خود را دارد، از جمله هدررفت مصالح که هدررفت ثروت ملی است؛ دوم عدم استاندارد کافی که در همه جا بهصورت یکسان رعایت نمیشود و میتواند در کاهش عمر ساختمان هم موثر باشد؛ طولانی شدن زمان ساخت که خواب سرمایه را به همراه دارد و مسائلی از این دست باعث شده که ما همچنان درگیر مشکلاتی باشیم.
فرآیند زمانبر صدور مجوز بهدلیل بروکراسیهای اداری
محتشم ادامه داد: در عین حال، همه این موارد به بخش اجرا مربوط میشود و ما در بخش صدور پروانه هم حتی نتوانستیم مشکل خود را حل کنیم. وقتی قرار است ساختمانی احداث شود، صدور مجوز ممکن است شش ماه تا یک سال طول بکشد که بسیار زمانبر است. وقتی صدور مجوز که یک فرآیند انسانی است و به مصالح و نیروی انسانی نیاز ندارد و فقط به نیروی متخصصی نیاز دارد که طرح و نقشه را بررسی کند و کنترلهای لازم را انجام دهد، یک سال طول میکشد، نمیتوانیم از ساخت ساختمان انتظار داشته باشیم که بهسرعت انجام شود.
وی با بیان اینکه صدور مجوز میتواند ظرف ۴۵ روز هم انجام شود، اما بهدلیل بروکراسیهای اداری تا یک سال هم طول میکشد، افزود: این نشاندهنده نبود سیستم سالم و شفاف در صدور مجوز است. چنین شرایطی در صدور مجوز، برای انبوهساز هم مشکل ایجاد میکند؛ اینکه تمام نقدینگی خود را باید برای صدور مجوز بدهد و بعد از صدور مجوز، میبیند که بیشتر سرمایهاش را به جای اینکه در ساخت و اجرا به کار برده باشد، به شهرداری داده و حالا باید برای ساخت دومرتبه نقدینگی تامین کند.
عضو هیئتمدیره انجمن انبوهسازان استان تهران در ادامه خاطرنشان کرد: بخشی از این مشکلات به شهرداریها برمیگردد که البته دولت میتواند به آنها در این خصوص تذکر دهد. در عین حال دولت باید از طریق وزارت صمت، برنامهریزی و جذب سرمایه انجام دهد و تکنولوژی وارد کند، همچنین زمانبندی لازم را ترتیب دهد که ما بهتدریج وارد مرحله صنعتیسازی شویم. اما اینکه در برنامه توسعه به ۱۵ درصد قانع شدیم، یعنی باید مدت زمانی برای دسترسی به استفاده کامل از فناوریها تا مرحله صنعتیسازی منتظر بمانیم.
انتهای پیام/