چرا تناسب میان رشته تحصیلی و بازار کار کشور فراهم نمیشود؟
رضا صابری معاون حقوقی و امور مجلس وزارت علوم در گفتوگو با خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، در پاسخ به این سوال که طرز تفکری وجود دارد مبنی بر اینکه تعداد مراکز علمی و دانشگاههای خارج از کشور محدود است و در خروجی دانش آموختگان سختگیرانه عمل میکنند، اما در ایران با افزایش بی رویه دانشگاه و موسسات علمی آموزشی مواجهه هستیم و هر ساله به تربیت هزاران دانشجو میپردازیم، اما چرا نمیتوانیم تناسب میان رشته تحصیلی و فعالیت در بازار کار را فراهم کنیم؟، اظهار کرد: تمام تفاوتهای موجود در دانشگاههای خارج از کشور باید مورد بررسی قرار بگیرند، حجم دانشی که دانشجویان در دانشگاههای ایرانی آموزش میبینند، بسیار بیشتر از دانش آموختگان کشورهای بینالمللی است.
وی با بیان اینکه انتقاد پذیرفته شده در این است که دانش کسب شده در دانشگاههای خارج از کشور کاربردیتر و به نیازهای جامعه نزدیکتر است، اما دانش ایرانی هنوز نتواسته ارتباط تناتنگی با جامعه و صنعت برقرار کند؛ تاکید کرد: میزان تلاش دانشجوی ایرانی در دانشگاههای کشور در قالب «گذراندن واحدهای درسی»، «طول دوره تحصیلی» و ... به مراتب بیش از تلاش در دانشگاههای بین المللی است.
صابری با اشاره به اینکه در حوزه آمایش آموزش عالی یکی از کارهای مهم ارتباط بین جامعه و صنعت است، گفت: این موضوع نیازمند کار کارشناسانه عمیق، درست و حتی حذف برخی از دروس و جایگزینی دروس دیگر بوده که در برنامه هفتم توسعه بر لزوم اجرای آن تاکید شده است، پس میتوان گفت خروجی دانش آموختگان از دانشگاههای ایرانی ساده نیست و به تناسب تلاشی که انجام میدهند سختیهایی را هم تحمل میکنند.
به گفته معاون حقوقی و امور مجلس وزارت علوم سطح دانشگاه به دانشگاه در هر کشور خارجی متفاوت است و حتی در برخی از دانشگاههای بین المللی هم شاهد پذیرش و فارغ التحصیلی دانش آموختگان در سطح ساده و ابتدایی هستیم و گاهی اوقات از تفاوت دانشگاههای ایرانی و خارجی در سطح هم مثالهایی مطرح میشود که کشور ما بر آن اساس و معیار خود را ارزیابی نمیکند، بلکه دانشگاههای دیگر مدنظر ماست؛ بنابراین تلاش دانش آموختگان دانشگاهی در کسب آموزش و انجام تحقیقات بسیار زیاد است.
صابری درباره ارزیابی سطح سواد دانشجویان کشور از نظر مسئله محوری گفت: این مشکل وجود دارد، در حال حاضر خیلی از مسائل را به گردن دانشجو میاندازیم، مثلا از دانشجویان تحصیلات تکمیلی سوالاتی از قبیل مسئله محور بودن موضوع پژوهش و تحقیق آنها را جویا میشویم، در صورتی که باید ابتدا این سوال از خود دانشگاه پرسیده شود که به عنوان مثال، اگر قرار است ۵ دانشجو جذب کنید، آیا به همان میزان مسئله دارید؟، چرا دانشگاههای ایرانی میگویند که به دانشجوی تحصیلات تکمیلی نیاز دارند، اما به همان میزان مسئله ندارند، اگر این حکم در آموزش عالی آورده شود که دانشجو تنها به دانشگاههایی اختصاص یابد که دغدغه دارند، مشکل حل خواهد شد و ارتباط صنعت و دانشگاه و جامعه هم تقویت میشود.
وی با بیان اینکه دانشگاه برای حوزه آموزش عالی تکلیف دارد؛ تاکید کرد: مسئلههای جامعه باید به پروژههای مطالعاتی تبدیل شوند، چرا دانشجویی پذیرش میکنیم و به او میگوییم که پروپوزال بنوس، اما نمیتوانیم بگوییم اگر در دانشگاههای ایرانی پذیرش میشوید باید مسائل را هم حل کنید.
انتهای پیام/