رونمایی از یک شاهراه اطلاعاتی بین زمین و ماه/ سفرهای فضایی آسان‌تر می‌شود

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساوت مورنینگ چاینا، دانشمندان چینی برای ایجاد زیرساخت بین زمین و ماه، رفع نیاز‌های استراتژیک ملی و آسان‌تر و ایمن‌تر کردن سفر‌های فضایی از یک نقشه راه جدید پرده‌برداری کردند.

به گفته محققان آکادمی فناوری فضایی چین (CAST) و موسسه مهندسی سیستم فضاپیما پکن، شبکه کامل ۳۰ ماهواره و سه ایستگاه زمینی قمری خدمات ارتباطی، ناوبری و نظارت را در زمان واقعی به کاربران جهانی ارائه می‌دهد.

هدف این است که ۲۰ مسافر یا بیشتر بتوانند به طور همزمان با زمین از طریق تصاویر، صدا یا ویدیو ارتباط برقرار کنند. همچنین موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌بندی نسبتاً دقیق (PNT) را در طول پرواز‌های زمین-ماه و عملیات سطح ماه ارائه می‌کند.

محققان در ماه ژوئن در مجله علم و فناوری فضایی چین نوشتند، علاوه بر این، می‌تواند اهداف متحرک به کوچکی یک متر (۳.۲۸ فوت) را در منطقه بین زمین و ماه که به عنوان فضای سیسلونار (CLSI) شناخته می‌شود، رصد و ردیابی کند.

تیمی به رهبری یانگ منگفی، طراح ارشد مأموریت «چانگ ای-۵» (Chang'e-۵) چین نوشت: فضای سیسلونار به مرز جدیدی برای فعالیت‌های انسانی تبدیل شده است. فعالیت‌های فضایی در این منطقه قرار است در دهه آینده به سرعت گسترش یابد و دور جدیدی از رقابت جهانی را هدایت کند.

فضای سیسلونار به منطقه‌ای از فضا اشاره دارد که بین زمین و ماه قرار دارد. این مدار شامل مدار ماهواره‌ها به دور زمین، فضای اشغال شده توسط مدار ماه و فضای بین آن است. مفهوم فضای سیسلونار در سال‌های اخیر به ویژه برای بخش نظامی به طور فزاینده‌ای استفادهاست.

به عنوان مثال، نیروی هوایی ایالات متحده در حال توسعه ماهواره‌ای به نام سیستم گشت بزرگراه سیسلونار برای نشان دادن توانایی خود در تشخیص، ردیابی و شناسایی اجرام مصنوعی در فواصل ماه (۴۳۷۰۰۰ کیلومتر یا ۲۷۲۰۰۰ مایل) است که بیش از ده برابر افزایش یافته است.

آژانس‌های فضایی غیرنظامی در ایالات متحده، اروپا و ژاپن نیز زیرساخت‌های مشابهی را برای حمایت از اکتشافات علمی و عملیات تجاری در ماه پیشنهاد کرده اند.

محققان نوشتند که از آنجایی که چین به یک بازیگر اصلی در اکتشافات ماه و اعماق فضا تبدیل می‌شود، برنامه ریزی استراتژیک برای پرهیز از ساخت و ساز‌های تکراری و بهینه سازی تخصیص منابع برای مأموریت‌های آینده بسیار مهم است. این شامل فرود‌های خدمه ماه، ساخت ایستگاه تحقیقاتی بین المللی ماه و مأموریت‌های اکتشافی در منظومه شمسی بیرونی است.

در حالی که در ایالات متحده، اروپا و ژاپن برنامه ریزی‌هایی در این زمنیه صورت گرفته است، اما هنوز هیچ کدام از آن‌ها اجرا نشده است. چین یک فرصت منحصر به فرد برای به دست آوردن سهم قابل توجهی در صنعت فضایی نوظهور سیسلونار دارد.

به گفته یانگ و همکارانش، ساخت زیرساخت‌های سیسلونار توسط چین در سه مرحله آشکار می‌شود.

مرحله اول بر پشتیبانی از مأموریت‌های رباتیک و خدمه‌ای در ماه متمرکز خواهد بود. با داشتن یک جفت ماهواره در مدار‌های بیضی شکل ماه و یک ایستگاه کنترل در سطح ماه، این سیستم می‌تواند برای حداقل ۱۰ کاربر به طور همزمان ارتباط با منطقه قطب جنوبی ماه را امکان‌پذیر کند.

مرحله دوم سپس سیستم را به ۱۰ ماهواره که به دور ماه، زمین و مکان‌های خاصی معروف به نقاط لاگرانژ زمین-ماه می‌چرخند، گسترش می‌دهد.

دومین ایستگاه زمینی قمری نرخ انتقال داده را به ۵ گیگابایت در ثانیه و دقت ناوبری را تا ۱۰۰ متر برای منطقه قطب جنوب قمری بهبود می‌بخشد.

طبق این مقاله، در طول این مرحله، پیشرفت‌های فناوری پیش‌بینی‌شده به شناسایی اهداف غیرهمکار در فواصل طولانی، از جمله اجرام متحرک با قطر ۱۰ متر (۳۲ فوت) در فضای نزدیک به ماه کمک می‌کند.

مرحله سوم و نهایی شامل یک شبکه جامع از ۳۰ ماهواره، سه ایستگاه زمینی قمری و همچنین امکانات ارتباطی و ناوبری مبتنی بر زمین است. هدف آن دستیابی به نرخ انتقال داده ۱۰ گیگابایت در ثانیه و بهبود دقت ناوبری به ۱۰ متر (۳۲ فوت) برای فعالیت‌های سطح ماه و ۵۰ متر (۱۶۴ فوت) برای سفر‌های بین زمین و ماه است.

شبکه پیشنهادی همچنین یک سیستم تداخل سنجی خط پایه بسیار طولانی را برای ردیابی فضاپیما‌ها در فواصل تا ۹۰۰ میلیون کیلومتری (۵۵۹ میلیون مایل) با دقت زیر کیلومتر مستقر می‌کند و از مأموریت‌های فضایی عمیق به مشتری و فراتر از آن پشتیبانی می‌کند.

محققان تاکید کردند: «توسعه زیرساخت سیسلونار باید از اصول توسعه مرحله‌ای و گسترش پویا پیروی کند.همچنین باید نیاز‌های سازگاری و همکاری بین‌المللی را برای حمایت از آرمان‌های چین به عنوان یک قدرت فضایی و پرورش صنایع جدید هوافضا در این کشور در نظر بگیرد.»