«قرار در قعر» روایتی از دفن در چاه اشتباهات/ استفاده از کهن الگوها برای اجرای نمایش
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «قرار در قعر» به نویسندگی و کارگردانی وحید خدابندهلو از هشتم تا بیستوهشتم خرداد در عمارت نوفللوشاتو روی صحنه است.
علی عبدی، بازیگر نقش شیطان درباره نقش خود در گفت وگو با آنا گفت: نقش شیطان کاراکتری باستانی است که برای رسیدن به خواستههایش هزاران سال صبر کرده و حاضر است برای رسیدن به آنها هرکاری بکند.
وی ادامه داد: به طور کلی شیطان کمتر از دیگر کاراکترهای داستان دیده میشود، اما بهواسطه صدای متمایز و ترسناک شخصیت پررنگی دارد.
این هنرمند افزود: مطالعه داستانهای محلی در مورد شیطان و دیدن ویدیوهای مراسمات مذهبی مربوط به جنگیری و دیدن انواع تیپهای شخصیتی در فیلمهای مختلف به من در شخصیتسازی این کاراکتر کمک کرد.
عبدی در پایان سخنانش درباره «قرار در قعر» گفت: گاهی انسان برای پر کردن چاله اشتباهات خود به درون چاه مشکلات میافتد و همانجا دفن میشود. «قرار در قعر» نیز روایتگر همین موضوع است.
نفس نیکنام بازیگر دیگر این نمایش درباره نقش خود در گفت وگو با آنا گفت: در این نمایش نقش صحنهداران و سردرسته دختران چندصدسالهای را بازی میکنم که خانهشان درون چاه است و روحشان اسیر شیطان.
وی ادامه داد: این دختران از هیچ تلاشی برای آزاد کردن روح خود دریغ نمیکنند حتی به بهای گرفتن جان چند جوان.
این بازیگر گفت: شاخصهای که این شخصیت را از دیگران متمایز میکند این است که روح این دختر با وجود اسارتی هشتاد ساله هنوز امید به رهایی دارد و البته با این وجود در بعضی موارد با قربانیان همذاتپنداری میکند.
نیکنام بیان کرد: من برای رسیدن به این نقش سعی کردم تا تمرکز خود را روی شاخصههای اصلی نمایشنامه و همچنین نمونههای بیرونی که درباره کهنالگوها در آثار سینمایی و تصویری پرداخت شده بود، بگذارم.
این بازیگر با اشاره به امید رهایی و آزادی در کاراکترهای نمایش گفت: درباره کاراکترای نمایش «قرار در قعر» میتوان گفت آنها برای واقعی شدن رویاهایشان به سمت چاهی میروند که قبل از آنها چندین نفر دیگر قربانیاش شده بودند، اما آنها به سمت این چاه میروند به این امید که روزی آزاد شوند.
نیکنام در پایان مطرح کرد: «قرار در قعر» تجربه متفاوت و چالشبرانگیزی بود در مدت زمان کمی باعث شد شخصیتی را همراه با گروه خلق کنم که با وجود حضور در داستانهای عامیانه و ذهن مخاطبان میتواند وجود حقیقی هم داشته باشد.
انتهای پیام/