سپهوند: هفت سال ورزش معمولی هم نمیکردم/ به خاطر این که حالم بهتر شود در لیگ مبارزه کردم
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، هفته سوم از دور رفت رقابتهای لیگ بوکس مردان باشگاههای کشور با یک اتفاق جالب همراه بود. خبر مربوط به حضور مجید سپهوند، بوکسور اسبق تیم ملی در این مسابقات است. جایی که او بعد از ۷ سال از دوری و خداحافظی از این عرصه، دوباره به روی رینگ بازگشت. سپهوند در دهه ۹۰ یکی از بهترین بوکسورهای سنگین وزن ایران بود و نایب قهرمانی آسیا را در کارنامه دارد. وی که اهل لرستان است در لیگ برتر بوکس، برای تیم پلیمر خلیج فارس که متعلق به همین استان است، مسابقه میدهد.
مجید سپهوند در خصوص بازگشت دوبارهاش به ورزش بوکس آن هم در ۳۹ سالگی به خبرنگار آنا گفت: من بعد از بازیهای المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو، از ورزش کنار رفتم. خیلی دلم میخواست بعد از تجربه حضور در المپیک از تیم ملی خداحافظی کنم، اما خوش شانس نبودم. با این که در مسابقات انتخابی المپیک آن سال، مدال برنز مشترک را گرفتم، اما نفر چهار شدم و سه نفر اول سهمیه را گرفتند. در تمام این سالها هم زندگی ام آن قدر پستی و بلندی داشت که اصلا سمت بوکس نرفتم. حتی برای سلامتی هم ورزش نمیکردم. پیشنهاداتی را هم برای حضور در رقابتهای بوکس حرفهای داشتم، اما آنها را هم نپذیرفتم تا الان که دوستان از من خواستند در رقابتهای لیگ باشگاهی شرکت کنم.
وی ادامه داد: باشگاه پلیمر خلیج فارس خرم آباد در چند سال اخیر حمایت خوبی از بوکسورهای استان لرستان داشته است. امسال هم دو تیم الف و ب را در لیگ داده است. مسئولان این تیم به من پیشنهاد دادند که برایشان بازی کنم. در ابتدا تمایلی نداشتم. چون اصلا تمرینی نداشتم و بدنم آماده نبود، اما در نهایت به این نتیجه رسیدم برای این که به لحاظ روانی، حال و هوایم عوض شود، در خواستشان را قبول کنم. از هفته سوم برای تیم الف پلیمر بازی کردم. در این هفته یک بازی انجام دادم. راند اول و دوم را بردم، اما راند سوم را بازی نکردم و چون بدنم آماده نبود از رینگ برون آمدم. بازی ما برابر تیم نیروی زمینی ارتش بود که چهار بر سه بردیم و باخت من هم تاثیری در نتیجه تیمی نگذاشت. من فقط خواستم یک مبارزه افتخاری برای این تیم انجام داده باشم.
لیگ بوکس باشگاههای کشور در شرایطی بعد از مدتها راه اندازی شده که سپهوند امیدوار است، حمایت بیشتری از آن شود: متاسفانه بوکس جز رشتههایی است که در کشور ما به آن خیلی بها داده نشد. برای رقابتهای لیگ قرار بود، هشت تیم حاضر باشد، اما دو تیم انصراف دادند و در نهایت شش تیم شد. مسابقات هم در هفت وزن المپیکی برگزار میشود. بهتر بود حالا که این رقابتها بعد از سالها برگزار شده در اوزان بالاتری انجام میشد تا منبع درآمدی برای بوکسورها باشد. این بچهها واقعا در تامین امرار معاش خود در مضیقه هستند. جای خوشحالی است که یک اسپانسر برای استان لرستان پیدا شده و دارد از استعدادهای بوکس ما حمایت میکند.
بوکسور لرستانی در پاسخ به این سوال که آیا ممکن است حضورش در لیگ باعث شود تا به مربیگری در این رشته روی آورد، گفت: بله ممکن است در این اتفاق خیری باشد و من از این بعد در بوکس بمانم. من اصلا چیزی جز بوکس بلد نیستم. ۲۰ سال از عمرم را در این رشته صرف کردم و میتوانم چیزهایی را که یادگرفتم به جوانان آموزش بدهم. متاسفانه، اما شرایط و روزگار بعضی وقتی آدم را از تعلقاتش دور میکند.
بوکسور وزن مثبت ۹۲ کیلوگرم کشورمان گفت: امیدوارم که در مسابقات پیش رو، بازیهای بهتری برای پلیمر انجام بدهم. هر چند که معتقدم بدون حتی یک روز تمرین، باز هم خوب توانستم دو راند مبارزه کنم. تصمیمی هم برای حضور در مسابقات قهرمان کشوری یا تورنمنت دیگری ندارم. بزرگترین حسرتم، شرکت در بازیهای المپیک بود. المپیک قله آرزوی هر ورزشکاری است. هم المپیک ۲۰۱۲ لندن و هم ۲۰۱۶ ریو، پای سهمیه باختم و با بدشانسی این بازیهای بزرگ را از دست دادم.
انتهای پیام/