دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
فجر ۴۲ از نگاه آنا|

ظرافت هنری، عنصر گمشده «روزگار سگی سگی»

ظرافت هنری، عنصر گمشده «روزگار سگی سگی»
نمایش «روزگار سگی سگی» که در دومین روز جشنواره فجر در بخش غزه به نمایش درآمد، پرداخت ضعیفی داشت و فضایی کاملاً شعاری در اکثر دقایق نمایش مخاطب را در برمی‌گرفت.
کد خبر : 892567

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، یکی از بخش‌های جدید جنبی جشنواره تئاتر فجر امسال، بخش «غزه» است. بخشی که به دلیل حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی در ماه‌های اخیر به نوار غزه و کشتار بی‌رحمانه فلسطینی‌ها به جشنواره اضافه شد و چندین اثر در این بخش به نمایش درمی‌آیند. یکی از نمایش‌های حاضر در این بخش «روزگار سگی سگی» به نویسندگی و کارگردانی خسرو کشاورز قاسمی است، نمایشی از گروهی تهرانی که روز دوم جشنواره چهل‌ودوم در دو نوبت به میزبانی تالار سایه به نمایش درآمد.

نمایش «روزگار سگی سگی» اگرچه در بخش جنبی جشنواره امسال حضور داشت، اما یکی از ضعیف‌ترین آثار به نمایش درآمده در دو روز اول این رویداد است، البته بازیگر اصلی این اثر تلاش فراوانی برای بازی در نقش ژنرال تئودور دارد و تنها نکته مثبت این نمایش بازی خوب اوست، اما این بازی زیر سایه مضمون گل درشت و نمایشنامه ضعیف اثر گم شده است.

بدون شک کسی منکر خوی وحشیانه صهیونیست‌ها نیست و کسی در پی تطهیر آنها گام برنمی‌دارد، اما یک اثر هنری برای اثرگذاری بهتر روی مخاطبش باید با استفاده ظرافت‌های هنری حرف‌هایش را بزند، وگرنه اثرگذاری معکوس خواهد داشت.

رذایل اخلاقی و انسانی در قالب چهل دقیقه به شخصیت اصلی داستان نسبت داده می‌شود. دائم‌الخمر بودن خود و پدرش، قتل همسرش، کشتار صبرا و شتیلا، قتل مستقیم کودکان فلسطینی و... بخشی از مسائلی است که این شخص انجام داده است. در کنار این موارد این موضوع که به مادرش توسط یک فرمانده صهیونیست تجاوز شده نیز اشاره می‌کند و همه این موارد را به سگش می‌گوید! سگی که ما او را اصلا در نمایش نمی‌بینیم و معلوم نیست کلا وجود این سگ به توهمات ژنرال مربوط می‌شود یا به دلیل اقتضائات نمایش از آوردن او خودداری کرده‌اند.

سازنده اثر حتی به این حجم از جرم و جنایت و نقاط تاریک هم بسنده نکرده و چند دقیقه‌ای از تئاتر را به نمایش فیلم‌هایی حقیقی از حملات رژیم صهیونیستی به فلسطینی‌ها و کشتار مردم غزه اختصاص داده است، فیلم‌هایی که باز هم شخصیت تئودور انجام همه آنها را برعهده می‌گیرد.

و مخاطبی که جذب نمی‌شود، می‌گریزد!

پرداخت‌های اینچنینی به موضوعات مربوط به غزه و جنایت‌های رژیم غاصب صهیونیستی، پرداخت‌های قابل قبولی نیست و اثرات منفی آن بیشتر از جنبه‌های مثبت اثر است. کشاورز قاسمی کارگردان این اثر چند روز پیش در گفت‌وگویی با آنا اعلام کرده بود نسل جوان امروز نیاز دارد با آگاهی از وقایع این بخش از جهان با خبر شود و حق را از ناحق تشخیص دهد. اما پس از تماشای این اثر می‌توان مطمئن بود که آثاری همچون «روزگار سگی سگی» نمی‌تواند در میدان شلوغ رسانه‌ای این حوزه حرف خاصی برای گفتن داشته باشد.

مخاطب جوان امروزی با انبوهی از آثار هنری تراز اول از سراسر دنیا روبروست، از فیلم و سریال گرفته تا بازی‌های رایانه‌ای، پرفورمنس‌های هنری و مواردی از این دست. در چنین بازار شلوغی برای اثرگذاری روی این مخاطب، باید با ظرافت فراوانی عمل کرد. دیالوگ‌های شعاری، داستان‌های گل درشت و روایت‌های ضعیف نه تنها باعث می‌شود اثر در جذب مخاطب ناتوان باشد، بلکه کار را برای آثار قوی در این حوزه نیز سخت می‌کند. چون کمتر مخاطبی در داخل کشور پس از تماشای یک اثر ضعیف از این ژانر خاص، باز هم دل را به دریا می‌زند تا نمایشی با موضوع فلسطین یا غزه تماشا کند.

انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب