قدیمیترین مقابر صخرهای سرزمین پارس کجاست؟
به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری آنا، در باور اقوام باستانی ایران، تن بیجان، هیچ ارزشی نداشت و ناپاک بود؛ از اینرو، نحوه از بین رفتن جسد نیز چندان اهمیتی نداشت و تنها قاعده ضروری در باب تدفین اموات، این بود که از بین رفتن جسد آنها موجب آلودگی مکان زندگی نشود. تحتتاثیر همین باور، صخرهها و بلندیهای دور از آبادیها را برای تدفین اموات انتخاب میکردند. این تدفینها به روشهای مختلفی انجام میشد که نتیجهی اعمال این روشها، باقی ماندن بناهای کهن بیشماری مانند گوردخمهها و دخمهها در این سرزمین است.
و البته وجود یک گوردخمه باستانی برای کسانیکه به میراث فرهنگی علاقه مندند شاید انگیزه مهمی باشد که در بهترین فصل برای گردش در استان زیبای کرمانشاه سری به این استان بزنید. در میان گوردخمه های سراسر ایران، شاید کمتر نام گوردخمههای اسحاقوند یا گوردخمههای سکاوند، را شنیده باشید و شما روای دسته اولی بعد از بازدید از این اثر در میان دوستانتان باشید.
این گوردخمه در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی هرسین در استان کرمانشاه واقع شده که در واقع مجموعه ای از سه گوردخمه تراشیده شده در کوه هستند که مربوط به دوره مادها است. و این مقابر صخرهای، تصویر ناقصی از هنر و بخصوص معماری مادها بدست میدهند.
نام اسحاقوند با توجه به روستایی که در همان حوالی وجود دارد، بر این گوردخمهها گذاشته شده است. این گوردخمهها طبق نظر برخی از باستانشناسان، قدیمیترین مقابر صخرهای سرزمین پارس هستند. این آثار در تاریخ ۱۹ اسفندماه سال ۱۳۸۰ به در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
گوردخمههای اسحاق وند، از سه گوردخمه تراشیدهشده در کوه تشکیل می شود که گوردخمه سمت راست، بالاتر از دو گوردخمه دیگر قرار دارد. عمق گوردخمه سمت چپ که شکل طاقچهای دارد، ۸۵ سانتیمتر است و عرض آن به ۲٫۱۰ متر میرسد. گوردخمه میانی نیز ۱٫۷۵ متر عرض دارد و طول آن ۲٫۱۰ متر است. اطراف هر یک از این گوردخمهها به شکل مستطیل قاببندی شدهاند.
در بالای گوردخمه میانی برخلاف گوردخمههای سمت راست و چپ که تزییناتی ندارند، تصویر مردی به حالت تمامقد با چهرهای نیمرخ وجود دارد. این مرد که لباس چیندار بلندی به تن دارد، دستهایش را به حالت نیایش بلند کرده است. در مقابل او، مشعل و آتشدان قرار دارد و هیکلی کوچک در پشت آتشدان ایستاده که دستهایش بلند است و شئی در دستان خود دارد.
انتهای پیام/