تحقق حکمرانی رسانه‌ای با برکناری متولیان فرهنگی بی‌تدبیر و خسته

به گزارش خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری آنا از کاشان، حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی در نشست هم‌اندیشی حکمرانی فرهنگی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان، اظهار کرد: حکمرانی مطلوب در اسلام، حکمرانی ولایی است. ولایت یعنی پیوند ناگسستنی ولی با مردم (مولی علیهم) و مردم با یکدیگر و مردم با ولی که از طریق بینش توحیدی، محبت اخوتی، تدبیر تعاونی و تلاش جهادی ممکن خواهد بود.

وی افزود: حکمرانی ولایی در حکومت نبوی و علوی و قیام حسنی و حسینی علیهم السلام نمایان و درس آموز است. این الگوی حکمرانی، چتر محبت و اخوت و تعاون را بر سر همگان حتی غیرمسلمان می‌گستراند و مقاصد اصلی خود را عقلانیت و معنویت و عدالت در راستای حیات طیبه می‌داند. حکمرانی ولایی در زمانه ما باید با ابزار هوش حکیمانه (نه هوش مصنوعی)، رسانه و فضای مجازی (از زیرساخت‌ها و سخت افزار تا مدیریت و برنامه ریزی) همراه باشد.

حکمرانان، متولیان فرهنگی و فضای مجازی کشور از خواب تخیلی بیدار شوند، شبکه مردمی را در ذیل حکمرانی ولایی تشکیل دهند و مشارکت حداکثری نخبگانی و مردمی را در سیاستگذاری، تنظیم‌گری، خدمات عمومی، منطقه‌ای و بین المللی جاری کنند.

معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی اضافه کرد: به همین دلیل بوده که گفته می‌شود اولویت اول در نظام اسلامی، حکمرانی فضای مجازی و رسانه‌ای است که البته با حکمرانی رسانه تفاوت دارد. حکمرانی رسانه‌ای رویکرد حاکم بر حکمرانی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، صنعتی، کشاورزی و ... است. تحقق این ایده نشاید مگر با برکنارشدن متولیان فرهنگی بی تدبیر، خسته و فرسوده از صدر تا ذیل و جایگزینی مدیران فکور، عالم و معتقد به حکمرانی ولایی و نیز به‌کارگیری منظومه فکری امامین انقلاب در الگوی حکمرانی ولایی با هوش حکیمانه.

خسروپناه گفت: غرب پنج مرحله حکمرانی را گذرانده، نخست حکمرانی هرمی با رویکردی مستبدانه، ارباب و رعیتی، اقتدار مطلق و بی قید و شرط که منجر به توزیع ظلم و جور در مردم می‌شود. دوم حکمرانی بازاری از طریق تفکیک قوا؛ گرچه تقسیم قدرت با این الگوی حکمرانی شکل گرفت؛ اما اختاپوس قدرت‌ها، جایگزین حکمرانی هرمی شده و در واقع اقتدار ظلم و جور توزیع شد.

وی ادامه داد: سوم: حکمرانی حزبی؛ این الگو توانست احزاب متعدد و شفاف را با اساس نامه، مرام نامه و برنامه ریزی‌های تعریف شده در جامعه تشکیل دهد و مردم با تفکر و اراده به انتخاب حزب محبوب خود اقدام کنند؛ اما قدرت اقتصادی در مدیریت احزاب، دوباره توزیع ظلم و جور را به شکل دیگری رهبری کرد. چهارم: حکمرانی با رویکرد جامعه مدنی؛ در این الگو، علاوه بر احزاب، تشکل‌های دیگر و مستقل از دولت مانند نهادهای مردمی و سندیکا‌ها شکل گرفت و توزیع قدرت‌های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و مشارکت مردمی توسعه یافت؛ اما نقش اختاپوس اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در مدیریت تشکل‌های مستقل از دولت، نقش مشارکت واقعی مردم را کاهش داد.

معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی توضیح داد: پنجم: حکمرانی فضای مجازی و رسانه ای؛ این الگو به نوعی بازگشت به حکمرانی هرمی اقتدارگرای ظالمانه است؛ اما با ابزار رسانه، فضای مجازی و هوش مصنوعی که می‌تواند با نیازسنجی و نیازسازی انسان‌ها را به دست گیرد و با مدد هوش مصنوعی به مدیریت هوش طبیعی انسان‌ها بپردازد و آدمیان را مانند عروسک خیمه شب بازی، مختال فخور سازد و جبر اجتماعی رسانه‌ای پدید آورد. مردم در این الگو مشارکت حتی مشارکت حداکثری، اما با میل خود، ظلم، جور، فساد و اسارت را پذیرا می‌شوند. فرهنگ برهنگی و برده داری مدرن را با تخیل، نسبی گرایی و تناسخ هویتی می‌پذیرند.

خسروپناه مطرح کرد: بشر امروز گرفتار چنین حکمرانی شده این حکمرانی، مسلمان، غیرمسلمان، انقلابی، غیرانقلابی، اصول گرا، اصلاح طلب و رزمنده نمی‌شناسد و همه را اسیر حکمرانی رسانه‌ای می‌کند.

وی ابراز امیدواری کرد که حکمرانان، متولیان فرهنگی و فضای مجازی کشور، این هشدار و راهکار را جدی بگیرند و از خواب تخیلی بیدار شوند شبکه مردمی را در ذیل حکمرانی ولایی تشکیل دهند، مشارکت حداکثری نخبگانی و مردمی را در سیاستگذاری، تنظیم گری، خدمات عمومی، منطقه‌ای و بین المللی جاری کنند. بی شک، مسئولیت حوزه‌های علمیه از بقیه سازمان‌های فرهنگی در تحقق این رسالت بیشتر خواهد بود.