مخاطبان در برابر رسانه‌های مهاجم راه فرار ندارند؛
صداوسیما مخاطبان سرگردان را جذب کند/ تحریم‌کننده و تحریم‌شده کیست؟
دنیای رسانه‌ای امروز یاد گرفته است تا برای جذب و نگهداری هریک از مخاطبانش هزینه کند و با تلاش زیاد، آنها را به همراهان وفادار تبدیل کند و سپس از آنها یک شریک راهبردی بسازد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، مخاطبان ایرانی به دلیل تعلق خاطر و عادت پسندیدۀ تماشای شبکه‌های داخلی، یکی از وفادارترین مخاطبان تلویزیون‌های ملی جهان به شمار می‌روند؛ اما نبود پوشش زندۀ برخی مسابقات ورزشی سبب شده تا بینندگان به تدریج به سایر رسانه‌های داخلی و خارجی مهاجرت کنند.
امروزه با گسترش فناوری‌های نوین پخش تلویزیونی، مخاطبان با انبوهی از محتوا‌های جذاب مواجه هستند که در انتخاب آنها آزادی عمل کامل دارند، اما برخی موضوعات یا رویداد‌های مهیج مانند مسابقات ورزشی تیم‌های باشگاهی یا بازی ورزشکاران ملی، همواره در فهرست اولویت‌های مصرف رسانه‌ای بینندگان قرار دارد. از این رو، شبکه‌های تلویزیونی سنتی، دیجیتال و مجازی برای پوشش اینگونه رویداد‌ها به سختی با یکدیگر رقابت می‌کنند تا مخاطبان خود را راضی نگه دارند.
این رقابت از حساسیت خاصی برخوردار است و از لحاظ اهمیت، گاهی در زمرۀ منافع ملی یا امنیت ملی کشور‌ها قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، مدیران شبکه‌های تلویزیونی ایالات متحده در گردهمایی شکرگذاری سالانۀ اتحادیۀ خود بابت وجود بیننگان حداکثری مسابقات سوپر بول (فوتبال امریکایی) و بسکتبال حرفه‌ای (NBA) خدا را شکر می‌کنند؛ زیرا در تمام زمان‌ها و حتی در بدترین شرایط فرهنگی-اجتماعیِ کشور باعث سودآوری آنها می‌شود.
این درحالی است که توسعۀ کمی و کیفی مسابقات ورزشی، افزایش رشته‌های ورزشی مدال‌آور و اضافه شدن تیم‌های زنان به جرگۀ قهرمانان ملی در سال‌های اخیر، میزان علاقه‌مندی و رویکرد مخاطبان به برنامه‌های ورزشی را افزایش داده، ولی عدم همپایی رسانۀ ملی در پوشش زندۀ مسابقات یاد شده به سرگردانی یا ریزش برخی مخاطبان منجر شده است.
به عنوان مثال، نبود پوشش زندۀ تلویزیونی دو مسابقۀ ملی در رشته‌های پرطرفدار والیبال و بسکتبال شامل مسابقۀ بسکتبال جوانان ایران و لبنان در سی‌ام مرداد و مسابقۀ همان روز والیبال نوجوانان ایران و هند در جریان مسابقات قهرمانی آسیایی که اتفاقاً در تهران هم برگزار شد، نشان از عدم مدیریت ظرفیت‌های صداوسیما در ارتباط با ورزش و خانواده‌ها دارد؛ این درحالی است که فهرستی از ده‌ها شبکۀ تلویزیونی سیما در سیستم‌های آنالوگ، دیجیتال، ماهواره‌ای و تلوبیون در اختیار سازمان صداوسیما است که امکان مناسبی برای پوشش محتوا‌های مورد تقاضای مخاطبان است.
کانال‌های دوم شبکۀ ورزش و شبکۀ دوم خبر در تلوبیون یا شبکه‌های دیجیتال شما و ایران کالا (که اکنون بدون پخش برنامه، روی خط هستند) هم می‌توانستند برای جلب رضایت مخاطبان مورد استفاده قرار گیرند که اینگونه نشد. این رفتارِ رسانۀ ملی، تعجب کارشناسان را برانگیخته است.
پوشش ناکافی مسابقات داخلی یا ملی در رشته‌های پرطرفدار زنان نیز چه در بخش خبر و چه در بخش گزارش نیز به یک چالش بدون راه‌حل تبدیل شده و ناتوانی در پاسخگویی به بانوان ایرانی سبب شده تا آنها برای تماشای مسابقۀ مورد علاقه‌شان در دایرۀ رسانه‌های مهاجم گرفتار شوند.
یکی از این رسانه‌ها، تلویزیون سعودی تبارِ ایران-اینترنشنال است که در طول دو سال گذشته و به تدریج، پوشش مستقیم مسابقات تیم‌های زنان ایرانی در خارج از کشور را در دستورکار خود قرار داده و با اعزام تیم‌های گزارشی به هر محلی که تیم‌های ایرانی در آنجا بازی دارند به مخابرۀ تصاویر زنده از آنجا مبادرت می‌کند.
متأسفانه این شبکه با استفاده از گزارشگران محبوب ایرانی که به خدمت خود درآورده، گزارش مسابقات را با چاشنی القائات سیاسی درهم می‌آمیزد و ضمن تلاش برای نزدیک شدن به مخاطبانی که در اوج هیجان مسابقه قرار دارند، این اطمینان را به بانوان بیننده می‌دهد که تمامی مسابقات ورزشی بین‌المللی زنان ایرانی از طریق آن شبکه پخش خواهد شد. این بدان معنا است که حداقل نیمی از مخاطبان سیما به این شبکه توجه خواهند داشت و برای تماشای مسابقات از ایران-اینترنشنال برنامه‌ریزی خواهند کرد.
این اقدام در هفته‌های اخیر به اوج خود رسیده و بازی‌های همبستگی کشور‌های اسلامی، والیبال قهرمانی آسیا، فوتبال کشور‌های منطقۀ آسیای مرکزی و حواشی این مسابقات را پوشش داده است.
از سوی دیگر کم‌توجهی شبکۀ ورزش زنان رادیو سراسری به پوشش زندۀ مسابقات زنان در طول بازی‌های همبستگی کشور‌های اسلامی ۲۰۲۲ یا قطع پخش زندۀ کانال‌های ماهواره‌ای شبکۀ ۳ و شبکۀ ورزش در هنگام پخش تمامی مسابقات داخلی و خارجی تیم‌های ایرانی (به بهانۀ عدم استفادۀ سایر کشور‌ها از این محتوا) عملاً بخش زیادی از بینندگان را از دایرۀ مخاطبان صداوسیما خارج کرده یا آنها را مجبور می‌کند به جای تماشای رایگان برنامه‌ها از شبکه‌های داخلی، برنامۀ مورد نظر را با پرداخت هزینه از تلوبیون یا شبکه‌های اجتماعی مانند آپارات دنبال کنند.
این درحالی است که در بخش‌هایی از کشور حتی در قسمت‌هایی از استان تهران، دریافت کانال‌های داخلی فقط از طریق آنتن ماهواره امکانپذیر است.
نکتۀ دیگری که روزهای گذشته باعث تعجب شد این بود که مجری یکی از برنامه‌های ورزشی شبکۀ ۳ که پخش زندۀ مسابقات کشتی قهرمانی جوانان جهان را به عهده داشت در طول برنامه، بار‌ها از مسئولان شبکۀ ۳ (یا همان شبکۀ جوان) بابت تسهیل در پخش مسابقات کشتی تشکر کرد که با فلسفۀ مأموریت این شبکه در تعارض بود!
در خاتمه باید در نظر داشت که دنیای رسانه‌ای امروز یاد گرفته است تا برای جذب و نگهداری هریک از مخاطبانش هزینه کند و با تلاش زیاد، آنها را به همراهان وفادار تبدیل کند و سپس از آنها یک شریک راهبردی بسازد.این درحالی است که در دوران تحریم‌ها و در زمانه‌ای که سنگین‌ترین تهاجمات رسانه‌ای علیه جامعۀ ایرانی در جریان است هرگونه کم‌کاری یا بی‌برنامگی، منجر به اتلاف منابع یا از دست دادن مخاطبان می‌شود و میدان به دشمن واگذار خواهد کرد.
بنا به گفته سایت صداوسیما، تعداد کاربران تلوبیون، ۱۵ میلیون نفر است که بخشی از آن مربوط به کاربرانی است که نمی‌توانند محتوای مورد نیاز خود را به صورت رایگان از شبکه‌های تلویزیونی نگاه کنند و لاجرم مجبورند با پرداخت هزینه، همان محتوا را از بخش فضای مجازی رسانه ملی بخرد.
انتهای پیام/۴۰۶۲/
انتهای پیام/
