ظرفیت مغفول «اقتباس نمایشی» در آثار تلویزیونی
به گزارش گروه سیاست خبرگزاری آنا، مجتبی شاکری اهم نظرات خود را در نشست صمیمی اهالی قلم و نشر با پیمان جبلی رییس رسانه ملی، با اشاره به فعالیت خود در دفتر ادبیات ایثار بنیاد شهید و امور ایثارگران خاطرنشان کرد: در آن دوره در زمینه نزدیک کردن نویسندگان به موقعیتهای حوادث و رخدادهای دفاع مقدس و نیز ایجاد ارتباط میان رزمندگان و هنرمندان اهل قلم نقش داشتم و به این منظور سلسله جلساتی برگزار میشد تا چهرههای پرحادثه روایت خود از رخدادهای تاریخ معاصر را بیان کنند و سپس در معرض سوال از سوی نویسندگان قرار بگیرند.
وی با یادآوری اینکه عمر مدیریتهای ما کوتاه است و باید در اسرع وقت از همین جلسات خروجی موثری حاصل شود، افزود: طبعا مسائل گوناگونی زمینهساز بهبود کیفیت آثار عرضه شده از طریق رسانه ملی است که بخشی از آنها باید در حوزه هنری و بخشی در وزارت ارشاد و سایر نهادهای مرتبط کارسازی شود؛ اما در همین فرصت مدیریت جدید میتوان به نحوی به رسانه ملی کمک کرد تا در زمان کوتاه به خلق آثار ارزشمندی بیانجامد.
شاکری با اشاره به دیدار جمعی از مسوولان با مقام معظم رهبری در سال ۷۰، به بیان دیدگاه رهبری در واکنش به انتقادهای مطرح شده نسبت به سینماگران و اهالی تلویزیون که در آن جلسه عنوان شد، پرداخت و گفت: رهبر انقلاب پس از استماع انتقادهای حاضرین، قریب به این مضامین را فرمودند که مشکل تولیدات نمایشی و سینمایی ما فقرکارگردان، فیلمبردار و حتی فیلمنامهنویس نیست؛ بلکه مشکل نداشتن «متن جذاب داستانی و نمایشی» است. درواقع مضمون کلام ایشان این بود که تولید متن خوب توسط نویسندگان به شکلی که فیلمنامهنویسها را به اقتباس از آن ترغیب کند، اهمیت ویژهای دارد.
وی توصیه کرد رییس رسانه ملی دیدارهایی را با اهل قلم برگزار کند و از آنها بخواهد آثاری از خود یا سایر نویسندگان که خوانده و تشخیص دادهاند که واجد جاذبههای تصویری برای تبدیل به اثر نمایشی است را معرفی کنند و افزود: بنده در دوره مدیریت اقتباس در مرکز سیمافیلم چنین تجربهای را داشتم و در مقطعی، ۴۰ هزار اثر ترجمه ای و داخلی اعم از داستان کوتاه و بلند، رمان، آثار کودک و نوجوان، بزرگسال ، خاطرات و حکایات را با بهره گیری از چهره های نام آشنای سیما ، سینما و اهالی قلم غربال کردیم. از این تعداد در گام اول ۴۰۰ اثر و در گام بعدی ۱۵۰ اثر به عنوان آثاری که ظرفیت نمایشی دارد فهرستبندی شده که امکان رجوع صدا و سیما به آن وجود دارد.
مدیر سابق دفتر اقتباس مرکز سیمافیلم با اشاره به حضور چهرههای برجسته هنری و ادبی از قبیل پرویز شیخ طادی، ارگانی ، توحیدی ، دستغیب، فهیمی فر، اعلایی، شیروانی، ژکان، محمدرضا سرشار، مسعود نقاش زاده، حسنی، خانم حق پرست، احمد شاکری و … در جمع داورانی که بررسی آثار مذکور و اولویتبندی آنها را بر عهده داشتند، گفت: ماحصل این غربالگری و اولویتبندی فهرست ارزشمندی است که سرمایه بزرگی برای راه روشن تولید فیلمنامه اقتباسی در رسانه ملی به شمار میآید و میتواند مورد رجوع فیلمنامهنویسان قرار گیرد.
شاکری با اشاره به ارزش بالای آثار داستاننویسان ایرانی، گفت: بسیاری از آثار داستانی واجد شخصیت، موقعیت، گفتوگو و اجزای بنیادی یک فیلمنامه است و کافی است رسانه ملی اراده کند تا اقتباس از آنها را کلید بزند.
به اعتقاد وی، اقتباس از آثار ادبی یک ظرفیت مغفول در سینما و تلویزیون است که اتفاقا مطمئنترین راه برای تولید آثار ارزشمند است.
شاکری با اشاره به فعالیت خود در سیما فیلم در دهه ۸۰، یادآور شد: به تجربه میدانم بسیاری از تهیهکنندگان و کارگردانها چگونه از ارائه متن به ناظران کیفی سر باز میزنند و تقریبا هیچکس متن کامل فیلمنامه را قبل از شروع تصویربرداری در اختیار صدا و سیما نمیگذارد. این در حالی است که استفاده از ظرفیت اقتباس میتواند این مشکل را چاره کند و مدیران از روز اول مطلع باشند که آغاز و انجام یک اثر چیست.
وی در بخش دیگر سخنانش به اهمیت دیدار مستمر و هدفمند مدیران ارشد با نویسندگان پرداخت و گفت: این سنت خوبی است که در رسانه ملی دنبال میشود و البته حاصل گپ و گفت های محفلی به مراتب بیشتر از همایش و نشست رسمی است.
مدیر سابق دفتر هنر و ادبیات ایثار بنیاد جانبازان با بیان اینکه حاصل محافل دیدار نویسندگان با چهرههای پرحادثه دفاع مقدس، ۱۰ جلدکتاب بود که درهر جلد به رخدادهای مربوط به پنج تا هشت شخصیت پرداخته شده است، یادآور شد: این ظرفیتها برای داستانپردازی مهیاست و در اختیار رسانه ملی قرار دارد.
وی همچنین از رییس رسانه ملی درخواست کرد از طریق این رسانه، یادداشتنویسی روزانه را که حتی بعضا بزرگان از آن غافلند، ترویج کند و افزود: مقام معظم رهبری سال ۸۰ توصیهای در این خصوص داشتند و من از همان سال تاکنون ۲۰ مجلد دفتر ۲۰۰ برگ را به این کار اختصاص دادهام و همچنان آن را ادامه میدهم.
وی تاکید کرد: این جنس از جمعآوری خاطرات میتواند گفتمان فربه سازی قالب ادبیات نمایشی را به مرور تغییر دهد.
انتهای پیام/
انتهای پیام/