رونمایی از کتاب «حکایات و اشعار طبیبانه»/ شعرای نامدار فارسی و تمام اشعار طبیبانهای که سرودند!
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، نشست طب حکمتبنیان در ادبیات فارسی بعدازظهر امروز در مصلی تهران برگزار شد. در این مراسم حسن امینلو، پزشک و ادیب، با گرامیداشت روز بزرگداشت ابوالقاسم فردوسی، گزارشی در رابطه با کتاب حکایات و اشعار طبیبانه که آماده چاپ است ارائه داد و گفت: برای نگارش این اثر سه سال است که در جلساتی تحت عنوان طب حکمتبنیان با حضور دکتر علی اکبر ولایتی به عنوان استاد شرکت میکنم و در این کتاب از آثار حکمای گوناگون همچون «قانون» ابن سینا نیز استفاده کردهام. البته این کتاب تخصصی پزشکی نیست بلکه روایتی است از کتابهایی که گذشتگان ما به یادگار گذاشتند و من گردآوری کردم.
وی افزود: مطالب این کتاب موضوعات میانرشتهای علوم انسانی و پزشکی است. بنابراین مخاطبان آن میتوانند علاقهمندان هر دو حوزه باشند. همچنین کتاب شامل حکایتها و لطیفههایی است که مورد استفاده عموم قرار میگیرد. این کتاب شامل ۲۰ عنوان است که ۱۶ فصل مربوط به حکایات و اشعار دارد و باقی واژهنامه، نمایه اشخاص، منابع و ماخذ و تصاویر است.
نویسنده کتاب «حکایات و اشعار طبیبانه» اضافه کرد: فصل اول این کتاب طب در قرآن با ۴ عنوان خلقت انسان با بیان قرآن، آیاتی از قرآن کریم در مورد سلامتی روان، آیات شفا در قرآن و آیاتی در مورد غذای طیبه است. ۵۰ آیه از قرآن را نیز در این کتاب با توضیحاتی مختصر آوردهام. فصل دوم نیز از اثر چهار مقاله عروضی سمرقندی است که شامل چهارده حکایت است.
وی با اشاره به نمودار نظریه طب حکمت بنیان این نظریه را شامل سه بخش خواند که عبارتند از: رفیق الخلق: خوش خلق، مهربان و دلسوز، کریمالنفس: دارای روح بزرگ، بخشنده و بزرگمنش و جیدالحدس: دارای قوه تشخصی بالا و سریع است. کسی که در رشته پزشکی فعالیت میکند و به خاطر مسائل مادی و مقام به این رشته میآید، نمیتواند حکیم باشد، حکیم برای خدمت با مردم و عرضه سلامتی آنها قدم برمیدارد. انسانی که این ۳ ویژگی نمودار را داشته باشد میتواند نام حکیم را داشته باشد.
امینلو در ادامه صحبتهایش در رابطه بخشها و فصلهای مختلف با کتاب عنوان کرد: از شاهنامه ۱۴ حکایت طبیبانه برای این کتاب استفاده شده چون به نظر من شاهنامه را میتوان خردنامه خواند. این بیدلیل نیست که نام فردوسی را حکیم گذاشتند، چرا که او خردمند است. فصل سوم این کتاب از باب سیوسوم قابوسنامه است. فصل چهارم پزشکی در شاهنامه فردوسی شامل ۱۵ حکایت طبیبانه و اشعاری در هشت عنوان طبیبانه است. فصل پنجم حکایات و اشعار طبیبانه سنایی غزنوی شامل ۳ عنوان حکایت طبیبانه، اشعاری خطاب به طبیبان، اشعاری خطاب به بیماران، اشعار و قصایدی در مورد بیش از ۵۰ عنوان بیماری و اشعاری در مورد شیوه درمان بیماریها، بیش از بیست قلم دارو، شیوههای تندرستی و... است.
وی افزود: فصل ششم؛ حکایات و اشعار طبیبانه عطار نیشابوری شامل طبیبانههای داستان هرمز و گلرخ در مثنوی خسرونامه، اشعاری در مورد حفظ تندرستی و... است. فصل هفتم طب در مثنوی و دیوان شمس تبریزی است، اولین حکایت مثنوی طبی است داستان شاه کنیزک است، مولانا خالق مثنوی معنوی مهمترین کتاب عرفانی است. فصل هشتم از ابیات طبیبانه در اشعار خاقانی شروانی است، خاقانی خود را پادشاه اقلیم سخن میداند. این فصل شامل اخلاط، داروشناشی مراحل بیماری، تولیدمثل و... میشود. اگر کسی میخواهد شروع به خواندن دیوان خاقانی کند باید طب سنتی را بخواند، او مطلع به اصطلاحات علمی هست. فصل نهم اختصاص به خمسه نظامی گنجوی دارد. این فصل شامل آزمایش، مکمل تشخیص بیماری، پرستاری از بیمار رابطه روان با جسم و... است. حکیم نظامی بزرگترین سراینده مثنویهای بزمی است، در رابطه با حکیم نظامی کملطفی داشتیم که دیگران در این زمینه اهمیت قائل شدند.
این نویسنده درخصوص دیگر بخشهای این اثر نیز گفت: فصل دهم مختص به آثار سعدی شیرازی است که بخشهایی همچون وراثت با طبیعت، جراحات و زخمها، دارو و غذا و... دارد. فصل یازدهم اشعار طبیبانه در غزلیات حافظ شیرازی است، کسی او را لسانالغیب میگویند. فصل دوازدهم؛ حکایتهایی از کتاب بُحَیره است. فصل سیزدهم حکایات طبیبانه از سایر کتابها و فصل چهاردهم اشعار طبیبانه سایر شعرا است. فصل پانزدهم نیز لطیفهها و حکایات پزشکی است که آنها را با همکاری دو دانشجوی پزشکی جمعآوری کردهام و فصل شانزدهم تعریف واژههای کلیدی براساس کتابهای طب سنتی(۱) و (۲) است. در مورد اصطلاحات طبی، بیماریها، داروها، سموم موادغذایی است.
در پایان نشست طب حکمتبنیان لوح تقدیری به حسنامینلو، پزشک و ادیب و الهام قازانچایی مسئول بهبود کیفیت و اعتبارسنجی بیمارستان مسیح دانشوری و ارزیاب کشوری وزارت بهداشت از طرف مرکز نشر دانشگاه آزاد اسلامی اهدا شد.
انتهای پیام/۱۱۰/
انتهای پیام/