۳ دلیل ارتباط آمریکا با حوادث خونین قزاقستان/ وقتی واشنگتن نمی‌خواهد خاورمیانه تا روسیه امن باشد

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، المیادین در گزارشی درباره تحولات قزاقستان نوشت: درست است جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید به دنبال کنایه‌ها و اشارات مسکو درباره نقش آمریکا در حوادث قزاقستان شتابزده دست داشتن واشنگتن را در سازمان‌دهی این حوادث رد کرد، درست است روابط بسیار خوبی میان واشنگتن و دولت قزاقستان وجود دارد که مهم‌ترین آن روابط اقتصادی مبتنی بر سرمایه‌گذاری چندین میلیارد دلاری آمریکا در بخش نفت و گاز است، درست است واشنگتن به‌طور کامل از افغانستان خارج و باعث شد هدایت یگان‌های امنیتی و نظامی قزاقستان باهدف انجام عملیات مستقیم مقابله با گروه‌های خرابکار یا تروریستی در کشورهای آسیای مرکزی تا قزاقستان غیرممکن شود، اما همه داده‌های ناکافی موجود در ظاهر نشان می‌دهند واشنگتن هیچ اطلاعاتی درباره حوادث غیرمنتظره قزاقستان در اختیار ندارد. با وجود این، می‌توان گفت در حوادث اخیر قزاقستان چندین عامل اثبات‌کننده نقش واشنگتن است که عبارت‌اند از؛

نخست؛ اینکه باید نگاهی متمرکز به نقشه قزاقستان، بزرگ‌ترین کشور در کانون کشورهای آسیای میانه انداخت و اینکه چگونه مرزهای آن (که از جنوب و جنوب شرقی روسیه بیش از ۷ هزار کیلومتر است) از سویی منطقه محافظت‌شده کاملی را با روسیه و از سوی دیگر با سایر کشورهای تأثیرگذار آن منطقه راهبردی جهان تشکیل می‌دهد. ما از چین و مرکز ثقل آسیای مرکزی (تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، قرقیزستان) و امتداد آن تا ایران، پاکستان و افغانستان صحبت می‌کنیم که با روسیه، ایران، جمهوری آذربایجان و ترکمنستان در نوار ساحلی دریای خزر مرز مشترک دارند. با توجه به این موضوع، می‌توان به اهمیت جغرافیایی قزاقستان پی برد که کشوری محوری و پل ارتباطی هرگونه مانور یا اقدام برای سوق دادن گروه‌های بیگانه به سمت روسیه یا نوار مرزی طولانی روسیه و قزاقستان است.

از اینجا می‌توان به سمت اثبات مسئولیت واشنگتن در زمینه آنچه مقام‌های قزاق درباره ارتباط آمریکا با گروه‌های تروریستی که پیش‌تر در افغانستان و خاورمیانه می‌جنگیدند، رفت و ارتباط آنها را با مدیریت شورش‌ها و حملات به نقاط مختلف این کشور بیان کرد. گرچه نیروهای امنیتی و نهادهای نظامی در بیشتر شهرهای قزاقستان به‌ویژه در نورسلطان، پایتخت این کشور، در شهر مرکز صنعت نفت قزاقستان یا در آلماتی، محل اقامت قاسم ژومارت توکایف، رئیس‌جمهور قزاقستان حضور دارند، ولی راهبرد واشنگتن در زمینه مدیریت انتقال گروه‌های مشکوک از کشوری به کشور دیگر شناخته‌شده، ثابت و مستند است و به ذکر جزئیات اقداماتی که علیه عراق و سوریه در این زمینه انجام داده‌اند، نیازی نیست. بزرگ‌ترین انتقال گروه‌های تروریستی از نقاط جهان تحت پوشش و مدیریت آمریکا ظهور گروه تروریستی داعش در سوریه و عراق بود و واشنگتن همچنان مدیریت باقی‌مانده گروه‌های تروریستی را که در بخش‌هایی از این دو کشور حضور دارند، بر عهده دارد.

انتقال شبکه خرابکاران مورد حمایت آمریکا به مرز روسیه

نکته بعدی که احتمال دست داشتن واشنگتن را در انتقال گروه‌های تروریستی و خرابکار به قزاقستان افزایش می‌دهد، این است که انتقال آنها که تعدادشان به بیش از ۲۰ هزار خرابکار یا تروریست می‌رسد، به‌وسیله ارتباط‌گیری از شبکه های اجتماعی مطرح و به‌صورت سازمان‌یافته و برنامه‌ریزی‌شده انجام شده است. درست است که شعارهای رفاه طلبانه بر زبان می‌آورند و مطالبه‌شان کاهش قیمت بنزین و سایر مشتقات نفتی است، اما تحرکاتشان بسیار شبیه اقدامات مشکوکی است که در عراق، در شهرهای بغداد، بصره و ... و نیز در چند کشور دیگر و حتی برخی نقاط ایران انجام شد.

نمی‌توان ایجاد تنش و درگیری راهبردی حال حاضر میان روسیه و ناتو به سرکردگی واشنگتن در اروپای شرقی و دریای سیاه را نادیده گرفت

آنها که مطالباتشان در ظاهری اجتماعی نمود داشت، کار را به شورش‌های خشونت‌آمیز و خونین کشانند؛ مطابق همان شیوه‌ای که در حوادث اخیر قزاقستان شاهد بودیم و در آن به نیروهای امنیتی حمله شد و سلاح‌هایشان به‌صورت عمدی و هدفمند به سرقت رفت. شیوه‌ای که آنها به‌کار بردند، طبق آنچه مراکز دولتی و رسمی اعلام کردند، شگرد نیروهای خرابکار مورد حمایت آمریکایی‌هاست و اهداف خاصی را از این قبیل کارها مدنظر دارند.

بیشتر بخوانید:

حوادث قزاقستان حمله تروریستی ترکیبی بود، نه کودتای رنگین

آلمان فروش سلاح به قزاقستان را متوقف کرد

دوم؛ اینکه نمی‌توان ایجاد تنش و درگیری راهبردی حال حاضر میان روسیه و ناتو به سرکردگی واشنگتن در اروپای شرقی و دریای سیاه را نادیده گرفت که به تلاش واشنگتن برای دور کردن روسیه از نواحی جنوبی، یعنی مرزهای قزاقستان مربوط است. آمریکا برای نیل به این هدف به دنبال ایجاد آشوب و کشتار مردم در خاک قزاقستان و ارتباط دادن مستقیم آن با تنش‌های مرزی با روسیه است. این تحرکات پس‌ازآن انجام شد که مسکو قاطعانه در مقابل تلاش‌های ناتو برای بهره‌برداری از حوادث داخلی اوکراین ایستاد و نگذاشت تنش‌های این کشور به نقطه مناسب درگیری با هدف نفوذ نظامی و استقرار نیرو در اطراف مرزهای روسیه و تنگ‌تر کردن حلقه محاصره مسکو تبدیل شود.

آمریکایی‌ها منتظر وخامت اوضاع قزاقستان بودند تا امنیت خود را امنیت قزاقستان معرفی کنند و وارد مداخله در نوار نزدیک مرزی با روسیه شوند

روسیه در مقابل پیشنهادی جامع ارائه کرد که همه طرف‌ها با هدف کاهش تنش اقدامات امنیتی و نظامی داشته باشند و روسیه برای حذف خطر راهبردی غرب علیه خود سپر حفاظتی تشکیل دهد. ناتو در ادامه ظاهراً از طرح‌های نظامی و امنیتی خود در اوکراین عقب‌نشینی کرد و ثابت شد مسکو در حفاظت از حاکمیت خود و رفع خطر از قلمرو سرزمینی‌اش ذره‌ای کوتاه نخواهد آمد.

موضع‌گیری مشکوک کاخ سفید

سوم؛ اینکه پس از پاسخ مثبت سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) به درخواست رئیس‌جمهور قزاقستان در زمینه اعزام نیروهای حافظ صلح طبق ماده چهار معاهده که بیان می‌کند «هر حمله مسلحانه‌ای که امنیت، حاکمیت و ثبات قلمرو یکی از اعضا را تهدید کند، اقدامی کینه‌توزانه و به معنای تجاوز همه کشورهای عضو خواهد بود»، به قزاقستان برای مهار اوضاع و پایان دادن به تنش و رفع تهدیدات تروریستی کمک شد. پس‌ازآن بود که بیانیه مشکوک کاخ سفید در زمینه نظارت نزدیک بر عملکرد صلح‌بانان سازمان پیمان امنیت جمعی صادر شد. ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفت که از نیروهای جمعی حافظ صلح سازمان پیمان امنیت جمعی و مجریان قانون می‌خواهد به حقوق بشر احترام بگذارند و از راه‌حل مسالمت‌آمیز حمایت کنند. وی همچنین مشروعیت درخواست از نیروهای صلح‌بان روسیه را زیر سؤال برد.

با توجه به این اعلام موضع، آمریکا می‌خواهد مشکل درگیری میان مسکو و واشنگتن و حساسیت و نارضایتی روسیه از پایان دادن به تنش در قزاقستان را با زیر سؤال بردن مشروعیت درخواست از نیروهای امنیتی جمعی تلافی کند؛ گویی آنها از این توافق راضی نیستند، اقدامات ضربتی که وضعیت قزاقستان را از وارد شدن به دالانی ناشناخته نجات داد. گویی آمریکایی‌ها منتظر وخامت اوضاع و رسیدن تنش‌ها در قزاقستان به سطح خطرناکی بودند تا امنیت خود را امنیت قزاقستان معرفی کنند و وارد مداخله در نوار نزدیک مرزی با روسیه شوند.

المیادین در پایان گزارش آورده است: روسیه به‌سرعت قابل توجهی یگان‌های امنیتی خود را به قزاقستان اعزام کرد (سرعت واکنش آنها نشان‌دهنده آمادگی این کشور برای انجام هرگونه اقدام امنیتی در خارج از مرزهاست) و موفقیت مسکو در مهار اوضاع ناآرام منطقه پس از تنش اثبات شد. اظهارات رئیس‌جمهور قزاقستان دراین‌باره مؤید این است که امکان دارد هر کشور همسایه یا تأثیرگذاری در معرض چنین اقدامی قرار بگیرد، همان‌طور که در قزاقستان شورش رخ داد. همچنین نشان می‌دهد تصمیم ایجاد سازمان پیمان امنیت جمعی که در آن کشورهای روسیه، ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، تاجیکستان و قرقیزستان حضور و مشارکت دارند، بر مبنای خواست فعال مقابله با تهدید این کشورها به‌ویژه روسیه عملی دوراندیشانه بوده است؛ تصمیمی راهبردی که دارای چشم‌اندازی عمیق در رابطه با مواجهه با خطراتی که ممکن است مسکو را مستقیم یا غیرمستقیم تهدید کند.

انتهای پیام/۴۰۳۳/پ