دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

روشی نوین برای سنتز مواد ۲ بعدی توسط محققان دانشگاه تهران ابداع شد

تیمی تحقیقاتی در آزمایشگاه نانوالکتریک دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشکدگان فنی دانشگاه تهران در طرحی پژوهشی، روشی نوین را در لایه‌روبی در فاز مایع مواد ۲ بعدی ابداع و معرفی کردند.
کد خبر : 612490
سردر دانشگاه تهران

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از روابط عمومی دانشگاه تهران، تیمی تحقیقاتی در آزمایشگاه نانوالکتریک دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران شامل مهرناز اسفندیاری، صادق کمایی و مونا رجبعلی با سرپرستی سید شمس‌الدین مهاجرزاده، عضو هیئت علمی دانشکده، در طرحی پژوهشی، روشی نوین در لایه‌روبی در فاز مایع مواد دوبعدی معرفی کردند که به‌موجب آن امکان اتصال و دوخت صفحات کوچک مواد دوبعدی به یکدیگر و ایجاد صفحاتی با ابعاد ۱۰-۱۵ میکرومتر فراهم شده است.


در چند دهه گذشته و همزمان با کوچک شدن ترانزیستورها و مشکلات حاصل از این تغییر که مانع از تداوم این توسعه در صنعت شد و همچنین چالش‌های شیوه‌های مرسوم ساخت بالا به پایین افزاره‌ها در رژیم نانو، به‌کارگیری مواد دو بعدی به‌عنوان عضو جدید خانواده بزرگ افزاره‌های نیمه‌هادی، اجتناب‌ناپذیر گشت.


روش‌های متنوعی برای سنتز این صفحات دو بعدی معرفی شده است که در میان آن‌ها لایه‌برداری در فاز مایع (liquid exfoliation) روشی است آسان و کم‌هزینه با بازدهی بسیار بالا. در این روش لایه‌های تکی، به‌راحتی و با شکستن پیوند واندروالس مابین لایه‌ها و با اعمال خسارتی ناچیز به لایه به جا مانده و یا برداشته شده، به دست می‌آیند. گرچه این روش مزایای زیادی دارد، اما از معایب آن می‌توان به ایجاد صفحات ماده دوبعدی در ابعاد کوچک و حداکثر در ابعاد چند صد نانومتر اشاره کرد.


به همین دلیل این تیم تحقیقاتی در آزمایشگاه نانو الکتریک دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر، برای اولین بار در دنیا در این آزمایشگاه روشی نوین در لایه‌روبی در فاز مایع مواد دوبعدی ابداع کرده‌اند که در آن با استفاده از کوانتوم دات اکسید قلع امکان اتصال و دوخت صفحات کوچک مواد دوبعدی به یکدیگر و ایجاد صفحاتی بزرگ‌تر و با ابعاد ۱۰-۱۵ میکرومتر فراهم شده است.


این روش نتیجه به‌کارگیری پلاسمای اکسیژن پیش از لایه‌روبی و استفاده از کوانتوم دات SnO2 به طور هم‌زمان است که منجر به ایجاد صفحات به‌نسبت نازک و بسیار بزرگ شد که ابعاد آن‌ها قابل مقایسه با روش‌های پر هزینه و پیچیده‌ای همچون رشد بخار شیمیایی است. (با این روش صفحاتی تا چند صد ماکرومتر را تولید کرد ولی به طور متوسط ۱۵ ماکرومتر را برای ابعاد صفحات تولید شده در نظر می‌گیرند.)


علاوه بر این، محققان این پژوهش توانستند با این روش و همچنین پیشنهاد استفاده از پلاسمای SF6، دوپینگ ماده دوبعدی تنگستن دی سولفات را از نوع ذاتی n به p به‌صورت غیر مخرب تغییر دهند با استفاده از این استراتژی بر یکی از محدودیت‌های اصلی صفحات دوبعدی که هدایت تک قطبی نوع n آن‌ها، فایق آمده و به‌کارگیری این مواد را در ترانزیستورهای مدارات مجتمع CMOS و ادوات اپتیکی تسهیل بخشیده‌اند.


پاسخ الکتریکی و موبیلتی بالای ترانزیستورهای ساخته شده با صفحات سنتز شده با این روش، نشانگر کیفیت صفحات تولیدی و رقابت‌پذیری آن با صفحات تولید شده به روش CVD است، همه مواد و تجهیزات به‌کار رفته در این پژوهش، از آزمایشگاه لایه نازک دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران استخراج شده و نتایج آن در نشریه معتبر 2d material به چاپ رسیده است. روش این پژوهش می‌تواند برای سایر مواد دو بعدی نیز استفاده شود که انقلابی در ایجاد صفحات دو بعدی به روش لایه‌برداری در فاز مایع ایجاد می‌کند.


لازم به ذکر است، علاقه‌مندان می‌توانند برای مشاهده مقاله به این لینک https://doi.org/10.1088/2053-1583/abd6b2 مراجعه کنند.


گفتنی است؛ شورای‌ دانشگاه تهران در خرداد ماه سال‌ جاری‌ و پس از بررسی‌های صورت‌گرفته و نیز هماهنگی لازم با کارشناسان و استادان ادبیات فارسی و رعایت ملاحظات زبان فارسی، از بین دو مفهوم «دانشکدان» و «دانشکدگان»، عنوان «دانشکدگان» به معنی گروه‌ دانشکده‌ها را برای پردیس‌های غیرخودگردان دانشگاه انتخاب کرده است.


انتهای پیام/۴۱۶۷/پ


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب