گامهای ۶گانه برای یک انتخاب علمی/ با رأی ندادن، به استقبال خودکشی دموکراسی خواهیم رفت
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، طاهر عطاران در خصوص روش انتخاب به صورت علمی توضیحاتی ارائه کرد.
اگر کسی عشق به وطن رامعیار قرار دهد؛ همینجا تصمیم به رأی دادن و انتخاب میگیرد
این پژوهشگر اجتماعی در برنامه «سلام تهران» که ۲۷ خرداد از شبکه پنج سیما پخش شد، با اشاره به هشتگام انتخاب بر مبنای علمی، گفت: اگر بخواهیم با مبنای علمی تصمیمگیری کنیم، هشت گام را پیش رو داریم. گام اول تشخیص و شناسایی موضوع تصمیم گیری است. بهطور مثال امروز سوال خیلی از افراد این است که رأی بدهند یا رأی ندهند؟ این مصداق همان گام اول است. در همین نقطه میتوان یک انتخاب کرد. نقطهی اشتراک ما ایرانیان، وطن است. اگر کسی عشق به وطن را معیار قرار دهد؛ همینجا تصمیم به رأی دادن و انتخاب میگیرد. این انتخاب است که باعث تغییر میشود و زندگی ما را میسازد.
برای رسیدن به انتخاب علمی چه گامهایی باید برداریم؟
«طاهر عطاران» در میز روانشناسی برنامه «سلام تهران» در ادامه گام اول با اشاره به اینکه حفظ رویه دموکراسی مهم است، بیان داشت: وقتی کسی ابزار تغییر را از خودش میگیرد، خودش متوجه زیان میشود. همه از وضعیت موجود گلهمندند؛ اما خدواند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمیدهد مگر اینکه خودشان بخواهند. ابزار این تغییر، انتخاب است. خیلی افراد میگویند ما را در انتخاب محدود کردند و دیگر تصمیمگیری دست ما نیست. باید بگویم رویه انتخابات و پایدار ماندن آن مهم است. ابزار تغییر باید در دست ما باشد و منفعل نباشیم ولو اینکه این ابزار هنوز رشد و بلوغ لازم را پیدا نکرده است. ما به بلوغ حاصل شده از این رویه نیاز داریم. این ابزار دموکراسی وجه تمایز ما با کشورهاییست که هنوز به صورت قبیلهای اداره میشوند و برای ما شبکههای ۲۴ ساعته درست میکنند و میگویند رأی ندهید.
وی در گام دوم به مشخص کردن معیارهای انتخاب پرداخت و عنوان کرد: گام دوم انتخاب به صورت علمی، جمعآوری اطلاعات است. اطلاعات به معنی جمعآوری شاخص برای تصمیمگیری است. بهعنوان مثال مشخص کنیم چه معیارهایی برای یک رئیسجمهور لازم است. در این اطلاعات باید رشد و فهم سیاسی و ... معیارمان بگذاریم که برای رئیس جمهور یک کشور لازم است تا در دام یک نامزد انتخاباتی نیفتیم که اگر حتی به خواستگاری دختر شما بیاید، او را قبول نخواهید کرد. بعضی از این نامزدهای انتخاباتی وعدههای عجیبی میدهند که انگار آمدند خواستگاری ملت.
این پژوهشگر اجتماعی در خصوص گام سوم و چهارم یک انتخاب علمی، خاطرنشان کرد: گام سوم گشتن به دنبال گزینههاست. گام چهارم بارم گذاری و نمره دهی به افراد بر اساس شاخصهاست. یک روشی به نام طوفان فکری هم وجود دارد که خروجی حاصل از نمره دهی به شاخصهایمان را نشان سه تا پنج نفر متخصص دهیم و نظرخواهی کنیم تا به ارزیابی برسیم.
وی در ادامه به سایر گامها برای داشتن یک انتخاب علمی اشاره کرد: گام پنجم ارزیابی گزینهها، گام ششم انتخاب بهترین گزینهها، هفتمین گام اجرای تصمیم و در نهایت گام هشتم بررسی نتایج است. یک رئیس جمهور باید بداند در صد روز اول مسئولیت خود به وعدههای خود پاسخگو باشد. باید منشوری از این وعدهها داشته باشیم تا بتوانیم آنها را راستیآزمایی کنیم. مسئولین باید بدانند مردم ولی نعمت آنها هستند. مسئولین باید خادم مردم باشند.
از اشتباه در انتخاب نترسیم
عطاران با بیان اینکه از اشتباه در انتخاب نترسیم و آن را عامل رشد خود بدانیم، یادآور شد: خیلی وقتها ما تصمیمات اشتباه میگیریم. اگر از تصمیمات اشتباه خود درس نگیریم؛ دوباره به این سیکل معیوب برمیگردیم. روحیه مطالبهگری و تغییر به مرور در خلال اشتباهات ما به دست میآید. یکی از متفکرین میگوید اگر عقل امروزم را داشتم اشتباهات دیروزم را نمیکردم اما واقعیت این است که عقل امروزم حاصل اشتباهات دیروزم است. این رویه که داریم یعنی شناسایی هدف برای تصمیم گیری که در ابتدا عرض کردم. از اشتباهات ناراحت نشویم و بدانیم چالشها و اتفاقات بزرگترین عوامل رشد افراد هستند.
این پژوهشگر در پایان علت بسیاری از مشکلات موجود در کشور را عدم مطالبه صحیح از مسئولین دانست و گفت: بسیاری از مسائلی که در مملکتمان محقق نمیشود و به آنها نمیرسیم، به علت عدم مطالبه درست از مسئولین است. یاد نگرفتیم مطالبه کنیم. نباید از مطالبه گری خسته شد. با ادامه و افزایش مطالبهگری، اتفاقات خوبی خواهد افتاد. رسانه یک تیغ دو لبه است اما اگر درست به کار گرفته شود؛ در مطالبهگری خیلی مؤثر خواهد بود. در مورد انتخابات پیش رو اگر ابزار تغییر انتخاب را از خود بگیرید؛ انگار به استقبال خودکشی رفتهاید. ما نمیخواهیم خودکشی دموکراسی داشته باشیم. نگذاریم خون حاج قاسمها پایمال شود. باید بدانیم تصمیم نهایی را مردم میگیرند ولو اینکه این زمان طولانی شود. زمان تعیین میکند که حکام با مردم همراه میشوند یا از مردم عقب میمانند.
انتهای پیام/۴۱۳۹/
انتهای پیام/