برای فردای ایران

گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ ایران ما از پگاهان پیدایش بر این گستره خاکی از هزار گذرگاه خوف و خطر، شور سرفرازی و شرم شکست گذشته تا به این منزلگاه رسیده است؛ اما اگر این امانت و عطیه الهی تاکنون مانا بوده است، ماحصل مکاشفه‌ها و مجاهدت‌ها، رشادت‌ها و شهادت‌های دردانه‌های مام میهن بوده است.

با وجود باور همگانی به اینکه جایگاه این سرزمین جاوید باید بسی عالی‌تر از اکنون هم باشد؛ اما از یاد نبریم که تا همین قرن گذشته مقدرات این ملت رشید تابع منویات سفارتخانه‌های فخیمه روس و انگلیس بود و شاهنشاه مطلق‌العنان و رجاله‌های جابر چگونه عروسک خیمه شب‌بازی این صحنه‌گردانان اهریمنی بودند، مردمانی که جان به در بردن از قحطی بزرگ و برداشتن عسگر گاریچی از راه قم منتهای آمالشان بود.

به‌سان ققنوس از این خاکستر سرد برخاستند و با جنبش تاریخ‌ساز مشروطه طرحی نو درانداختند، روندی که با وجود عسر و حرج‌های بسیار در بهمن ۵۷ و با انقلاب اسلامی جانی دوباره گرفت.

طی بیش از یک قرن ایران ما از بینش و روش محمدعلی شاهی در تکبر خدایگانی، جباریت شیطانی، مثله‌کردن آزادیخواهان و وطن‌پرستان و به توپ بسته شدن مجلس شورا به فرازی رسیده بود که به روشنی در قول و فعل بنیانگذار کاریزمای آن و خلف او ... میزان رای ملت بود.

قدرت از آن خداوند متعال و تجلی یافته در اراده اکثریت بود، مجلس در رأس امور قلمداد می‌شد و صاحبان قدرت در هر منصب و منزلتی خادمان اعتباریافته از آرای شهروندان به شمار می‌آمدند.

به جای عباراتی مانند ریاست و مدیریت مفهوم متفاوتی به نام مسئولیت وارد ساحت گفتمانی مردمان و صاحب‌منصبان شد، از همان آغاز تاکنون مقدرات ملت و منصب‌داران موکول به اراده عمومی شد؛ چراکه از همان ابتدا رهبر فقید انقلاب به صراحت اعلام کرد که نام و ماهیت نظام جدید «جمهوری اسلامی» است نه یک کلمه کم و نه یک کلمه بیش. اسلامیت که محتوا و مبنای قانونگذاری است و سیاستگذاری و تصمیم‌سازی که باید منبعث از اراده جمهور مسلمان ایران باشد.

قریب به ۵۰ انتخابات در ایران در ۴۳ سال اخیر برگزار شده است آن هم در شرایطی که این ملک و ملت در قلعه سنگباران هشت سال جنگ، تهدیدها و تحریم‌های روبه تزاید و همیشگی و شانتاژ، تخریب و بمباران خبری و رسانه‌ای محصور بوده است؛ اما به تبع مجاهدت و مرافقت همین جمهور جان بر کف، برای نخستین‌بار در تاریخ این سامان حتی یک وجب از خاکش را در آن هجمه جهانی به دشمن وانگذاشت و در قاطبه حوزه‌های علمی به سمت قله حرکت کرد و زعیم آن از منظر عزت و عظمت می‌گوید که؛ دوران بزن در رو گذشته است؛ و البته دشمنانش نیک می‌دانند که این فقط یک رجزخوانی و بلوف سیاسی نیست و شاهد مدعای آن هم، توقیف کشتی انگلیسی، ساقط کردن پهپاد پیشرفته آمریکایی و ضرب‌آهنگ موشک‌هایی که عین‌الاسد را در هم کوفتند، است.

با وجود توفیقات بسیار، بلاتردید شهروندان ایرانی از وضعیت موجود آزرده و دل‌نگران هستند؛ چراکه باور دارند نباید سهم آنان از مجاهدت تاریخ‌ساز مقاومت حداکثری، عسرت و سختی باشد و در مقابل برخی رجاله حراف و سخن‌فروش در برج عاج بیتوته کنند و در حالی که گرانی‌های افسارگسیخته و بیکاری روزافزون سهم آنان است، خیل آقازاده‌ها در بلاد کفر در تنعم تمام از مفهوم خودساخته سفره انقلاب مشغول شادخواری باشند.

با این همه، این مردم شریف و شجاع بارها اثبات کرده‌اند برای مانایی این ملک و ملت و برای بهروزی این مرز و بوم با وجود اینکه بسیار دل‌آزرده‌اند؛ اما دل‌بریده نیستند و نیک می‌دانند که اگر از وضع موجود ناراضی هستند برای تبدیل شرایط موجود به وضعیت مطلوب، راه آنان از مشارکت در انتخابات و صندوق‌های رأی خواهد گذشت.

بی‌تردید جمهوری اسلامی ایران که از هر سو با خیل شیاطین شناخته و ناشناخته و انبوه شمشیرهای آخته مواجه بوده و هست، ارزشمندترین موجودی که در سالیان متمادی روئین‌تنش کرده همین «سرمایه اجتماعی» است؛ چراکه آنها به‌سان سپهبد نامیرایشان خود را ملت امام حسین(ع) و مرد میدان‌های سخت و نابرابر می‌دانند.

باشد که نامرادی‌ها پایان گیرد، بی‌تدبیری‌ها به فرجام رسد و بستر دلجویی از این شهروندان شریف فراهم آید.

آنان باز هم «مرد میدان» خواهند بود؛ چراکه عمیقاً باور دارند؛ ان الله لا یغیروا ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم

شهرام فتاحی استادیار روابط بین‌الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه

انتهای پیام/۴۱۱۷/۴۰۶۲/