معرکه گیریی؛ نمایش تراژیک خیابانی

معرکه گیریی؛ نمایش تراژیک خیابانی معرکه در فرهنگ عمید به معنی میدان جنگ، جای نبرد و زد و خورد آمده است. اما می توان گفت این کارزار به یک نمایش تراژیک طی 40 یا 50 سال اخیر مبدل شده است. به این معنا که با توجه به نیاز بشر به تفریح و سرگرمی وسیله ای که به عنوان قصه گو پیش روی مان قرار گرفت تلویزیون بود. قاب تلویزیون ما را نه به جهانی دیگر هدایت می کند بلکه جهانی دیگر است که هر روز با توجه به دروازه بانی خبر و ساختار جوامع مختلف تلاش می کند که ایدئولوژی جوامع بشر امروزی مصرف گرا را تغییر دهد. از این رو در فرهنگ ما با توجه به فرهنگ شاهنامه خوانه و معرکه گیری و هر آنچه که به نوعی تعدادی از افراد را گرد هم می آورد تا بخشی از ساعات روزمره خود را به تفریح و سرگرمی بگذرانند. اینچین به نظر می آید که قبل از استفاده از تلویزیون و سرگرمی های دیگر؛معرکه گیری به زبان دیگر تلویزیونی خیابانی برای ما ایرانی ها به شمار می آید و قهرمان داستان به وسیله دستیار خود هدایت می شود و مردم به عنوان سیاهی لشکر برای این نمایش پول پرداخت می کنند.